[Jannelle’s POV]
“Elle!” sigaw ng isang malambing pero nakakairitang boses sa likuran ko
“hmm?”
“Ano ka ba lumilipad nanaman ba ang utak mo?”
“Ano ba kasi yung sinasabi mo?”
“Hindi ko kasi alam kung mahal ko na ba siya o infatuation lang ang nararamdaman ko, kasi sabi ni Angie infatuation lang daw, ano sa tingin mo?”
“ewan”
“so ganun, eewan lang?”
“Actually if your going to ask for my opinion I think you are in love with him”
“How did you say so?”
“Simple, hindi lahat ng taong nakikialam ay talagang may pakialam minsan nakikichismis o nagtatake-advantage lang at hindi lahat ng taong tahimik sa isang tabi at hindi nakikialam ay walang alam”
“Hoy jannelle, hindi kita maintindihan”
“Ganito yun, si Angie may gusto kay Max kaya sabi niya infatuation lang kaya sia nakikialam”
“At paano mo nasabi samantalang tahimik at wala kang pakialam?” mataray niyang sabi sa akin”
“I already told you earlier, I have to go Riza bye” and I left her dumbfounded
Hindi pa pala ako nagpapakilala I am Jannlle Mar Galvez, 19,4 th year Nursing student, ulila sa magulang, actually hindi talaga ako ulila, my parents are just separated and already have their own family that’s why I’m living alone, pero pinapadalhan naman nila ako ng allowance buwan-buwan, parehas kasi silang mayaman, sige sa ngayon yan muna marami na akong nasabi sa inyo eh
Kailangan ko na ring magpahinga bukas kasi simula na ng OJT naming sa St. Agustin’s General Hospital, so kung gusto ko grumaduate kailangan healthy ako
Turn off the lights
Sleeps
Kring....kring....kring....
“Good morning to me” I said bitterly to myself
Nag coffee at chicken sandwich lang ako for breakfast then I did my morning rituals
Ligo
Toothbrush
Bihis
Light make-up
Lock the doors and windows of the condo
And leave
Nag taxi na lang ako papuntang hospital, maraming bumati sa akin na classmate ko pero tipid na ngiti lang ginanti ko, sabay-sabay kaming pumunta sa head nurse’s office tapos ini-orient kami at dumaan sa seminar, bago inassign sa kanya-kanya naming trabaho ditto sa hospital, na-aasin ako sa ward 4,
DUmaan ang mga araw na parang normal lang lahat 1 month and two weeks ang OJT namiin (sensya na hindi alam hanggang kailang ang OJT ng ma urse love author) AND it has been a week
Nakakapagod pero this is what I want to give care, cause no one ever showed me how to be taken care off
“Jannelle, asikasuhin mo naman yung patient sa room 754, pasama kana kay Riza” utos sa amin ni Miss JAnica, isa siya saa nurse ditto sa hospital at siyang guide at head naming sa ward 4
“Okay ma’am” sabi ko kaya tinawag ko si Riza dala ang apparatus , notebook t kung ano-ano
“Elle alam mo ba kung sino atient natin sa room 754?”
