Sesim olur musun?

❝Korkağın teki.❞

Evet,bu bölüm Pamir'in gözünden geldi çünkü birkaç şeyi açıklığa kavuşturmak istedim.BU ARADA GELEN GÜZEL YORUMLAR İÇİN ÇOK TEŞEKKÜRLER! HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUUUM! Az da olsa uzun ve güzel oluyorlar. İlk bölümdeki sahneyi Pamir'in gözünden görmenizi istedim sadece.Teşekkürler ;w:

Pamir'in gözünden ;

Kantinden kendime bir soda alıp arkadaş grubumuzun yanına gittim. Emir'in kafasına bir kez vurdum ve hemen yanına oturdum. ''Abi ne yapıyorsun ya?'' diye çığırdı resmen. ''Ne değerli kafan var be!'' diye ben bağırdım bu sefer. Güldü.  Her zaman kolunun altında dolaşan Selen'i etrafta göremeyince meraklandım çünkü o yapışkan kız normalde Emir'i bırakmazdı. Emir etrafta olmadığı zaman bana sarkıyordu. Pek umrumda değildi. Lisenin başından beri kimseyle çıkmamıştım. Güzel vücutlu ama boş kafalı kızlar beni ilgilendirmiyordu,hemde hiç. Özellikle de Hem salak,hemde kötü olan Selen gibi kızlar.

''Nerde seninki ?'' dedim Emir'e umursamaz bir tavırla. Sırıttı. ''Yine şu konuşamayan kızla uğraşıyor.'' dedi. Kafamı istemsizce onun masasına çevirdim. Okuldaki herkes o masayı bilirdi ve kimse o masaya oturmazdı. Benim oraya gidip oturmama sebebim bambaşkaydı.

Selen'in Çisem'in masasına eliyle vurması hepimizi susturup gözlerimizi oraya çevirmişti.İrkildim ve Selen'in bugün yapacaklarına kendimi hazırladım. Onu koruyamamak çok zoruma gidiyordu. Hemde çok. Ama korkuyordum. Ona yakınlaşmaktan korkuyordum. Eğer yakınlaşırsak,kendimi tutamayabilirdim. Bu yüzden,asla yanına gitmezdim. Ama onun hakkındaki birçok şeyi bilirdim. Mesela,her sıkıldığında Kürk Mantolu Madonna'yı okurdu. Kantinden hiçbirşey almazdı,hep annesinin onun için hazırladığı şeyleri yerdi mesela.Ağlamak için tuvalete giderdi çünkü insanların ona acımasını sevmezdi. Bunları hatırlayınca kendime acıdım,çünkü korkağın tekiydim. Aşktan korkuyordum.

''Bir dakika,adın neydi senin?  Doğru,hiçbirimiz bilmiyoruz. Çünkü söyleyemiyorsun.'' 

Ellerimi yumruk yapmıştım ve sıkmaktan ellerimin içi acımaya başlamıştı. Kendimi tutmaya çalışıyordum. Renk değiştirdiğimi falan düşünmeye başlamıştım. Ama Çisem sadece onun yüzüne bakmaya devam etti. En sevdiğim özelliklerinden biriydi. Hayatımda gördüğüm en güçlü kızdı. Ama o muhtemelen beni onu o ucube sanan çocuklardan biri gibi görüyordu. Olmasını istediğim de buydu.

Selen elini Çisem'in defterine götürdü. Hayır,bu kadar ileri gidemezdi. Bu kadar iğrenç biri olamazdı,değil mi? Ama yapmıştı bile. 

''Bakalım neler yazıyormuşsun. Gerçekten zavallının tekisin. Senin gibi doğmadığım için şanslıyım.'' dedi ve iğrenç bir kahkaha atıp Çisem'in defterini yere fırlattı. Çisem,onu ilk defa ağlarken görüyordum. Ama o muhtemelen ağladığını fark etmemişti bile. Kendime lanet ettim. Neden sadece onu korumuyorsun ki?! Kendimden nefret etmeme sebep oluyordu.  Çisem defterini almak için eğildi ve kapıdan çıktı. Onun kapıdan çıkmasıyla benim kendi kafamı kantin masasına vurmam bir oldu. Kendi kendime sövüyordum.

''Seni gerizekalı! Neden sadece korumuyorsun ki onu? Ha,neden?!'' kimse bunları duymuyordu tabii ki. Sessizce mırıldanıyordum sadece.

-

Evet,artık Pamir'in de duygularını anladığınıza göre diğer bölümlerde ypatıklarını saçma bulmayacaksınız! yeey!

Bu bir bölüm sayılmadığından [yani tam olarak] yeni bölüm bu akşama gelebilir :3