Chapter XIX

24 3 0
                                    

[YSABEL]

"YSABEEEEL~" tiningnan ko kung sino yung tumawag sakin. 

Isang british made in China bentelador lang naman ang patakbong papunta sakin with matching open arms. 

Tinaasan ko sya ng kilay. Niyakap nya ako ng mahigpit.

Ohh...kay....  

Hindi ko parin sya pinapansin, naka-hug lang sya sakin. 

"Hindi ka ba aalis sa pagkakayakap sakin?" medyo cold kong sabi. 

Umiling lang sya habang yakap yakap parin ako.

So.. ganito lang kami? 

Tinignan ko sya, oo nakayakap parin sya sakin.

Pinagtitinginan na nga kami ng mga tao eh. Maya maya pa ay nararamdaman kong nababasa yung uniform ko. Halaa! Umiiyak ba to? 

"Uy! Fenfen" sinubukan kong iwaksi yung pagkakayakap nya sakin. "Uy~ umiiyak ka ba? Hala! Sorryyyy~ Eonni!" tinignan nya ako. Halaa sorry eonni! "Uy! Eonni hindi ako galit promise! Umaarte lang ako kasi nakakatampo kayo ehh! Ako nga dapat yung umiiyak eh" nag-pout ako. 

Pinunasan nya yung mukha nya gamit yung panyo nya. "Ihh~ Sorry kung hindi ako nakapasok kahapon ah.. may importanteng pinunta--" pinutol ko na yung dapat nya sasabihin.

"I know eonni.. may contest ka kahapon" kumurap sya at natahimik ng ilang sandali. 

"Ahh oo~ hahaha!" ngumiti ako sa kanya. "Uy~ Sorry Ysabel ha" kumunot yung noo ko at umiling lang.

"Okay lang eonni, importante naman yun sayo eh" tinignan nya yung orasan nya. Tinap nya yung balikat ko. 

"Uy Ysabel! Alis na ako ha~ Pupuntahan ko-- I mean may pupuntahan pa kami ni Jongdae oppa kaya bye" tumango lang ako at naglakad na sya paalis.

Inayos ko yung buhok, maglalakad na sana ako kaso may nag-tap sa balikat ko. "Bellay" bellay bellay bellay bellay ayy leche! Ba't paulit ulit yung bellay na yan sa isip ko?! Tinignan ko kung sino yung tumapik sa balikat ko.

"Oh Kai bakit?" panandaliang nanlaki ang mga mata nya pero nawala rin ito agad. 

"Ano..." ano? "Libre ka ba ngayon?" kumunot yung noo ko. Libre? Ngayon?

"Hindi ako libre, may bayad ako. Sa ganda kong ito? Libre?" proud kong sabi sa kanya. "Pero uy joke lang bakit?" para rin akong baliw eh noh? Mangtataray sa kanya tapos babawiin ko rin? Hala?! Ako ba 'to?! I mean never pa akong you know binawi yung sinabi ko sa ibang tao except sa mga kaibigan ko. 

"Libre sana kita wintermelon milktea" nanlaki yung mga mata ko.

Ayy ayoko na nun eh. Gusto ko ibang flavor.

"Ihh ayoko nun~ pwede dun nalang tayo sa bubble tea store? Alam mo ba yun? Kung hindi tara" hinila ko yung kamay nya at naglakad na kami.

"Ah-- Bellay alam mo naman sigurong may kotse ako..." napahinto ako. Tinignan ko sya, ngumiti lang sya. Thump thump ay bakit ganun? Thump thump? Ang baduy ah~ Binatukan ko sya bigla "ARAY NAMAN!! PARA SAAN YUN?! AISH" hinimas himas nya yung ulo nya.

"Bakit kasi ngayon mo lang sinabing may kotse ka pala? Tara na nga!" hinila ko na sya papuntang parking lot. "아이구~ 아이씨! 너무 앞아요!" (Aigoo~ aish! It hurts!) tinignan ko ulit tong si Kai. "HOY ANONG BINUBULONG BULONG MO DYAN HA?!" nag tsk lang sya sabay iling.

ayy may buwanang dalaw ata si kuya~ Hahaha! Sinundan ko lang sya hanggang sa mapunta kami sa kanyang kotse. Wow ganda ng kotse ni koyaa! Oner hahaha joke lang! Wag kayo Kia yung kotse ni Kai! (NAG-E-ENDORSE AKO WAG KAYO HAHAHAHAHA)

First SnowTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon