Alaya en haar vader komen aan in het bos. Het is leeg. Alaya vraagt zich af waar de andere wolven zijn, dit is toch de verzamel plek? Alaya en haar vader lopen dieper het bos in. En tot haar verbazing ziet ze de wolven. "Pap is dit de nieuwe verzamel plek?" vraag Alaya. "Nee Alaya, Jongens zet de lichten aan en breng het eten maar!" zegt haar vader gouw terug. "Pap, je heb wel een goede verjaardag georganiseerd!" zegt ze lief tegen haar vader. "Met je liefelingseten, paard!" roept haar vader blij. Alaya denkt diep in haar hoofd na. Ze ruikt iets, iets wat ze nog nooit geroken heeft. Ze loopt naar haar vader en vraagt "ruik jij het ook pap?" "nee Alaya wat moet ik ruiken" zegt haar vader die geschrokken is. "Kom mee pap" ze lopen iets verder het bos in. Laurance ruikt het nu ook. Hij weet wat het is maar zegt niets. "We gaan" zegt Laurance bezorgt. "Pap wat is er?", " vertel ik je thuis Alaya." ze roepen de wolfen en zeggen dat ze naar huis moeten gaan. Iedereen neemt een sprint en zijn snel thuis. Als ze thuis aankomen vraagt Alaya "pap zeg nu wat het is!", " Alaya ga naar bed zeg het eerst tegen je moeder, weltrusten." Alaya gaat naar boven, kleed zichzelf om en gaat in bed liggen. Ze hoort haar vader en moeder praten maar kan niet precies horen wat ze zeggen. Als Alaya bijna in slaap valt hoort ze iemand vertrekken. Maar ze hoort niet wie het is. En valt daarna eindelijk in slaap.
JE LEEST
wolvenbloed vloeit
Werewolfalaya is een meisje (13) ze is een weerwolf /mens en is zelfverzekerd. Tot dat er iets op haar pad komt wat haar familie niet ziet aankomen (Er kunnen wat stukjes inzitten wat lijkt op twilight maar dat is niet mijn bedoeling) Ik ga om de dag een d...
