3. BÖLÜM

202 17 4
                                    

Hatırlatma;
Baturay bir anda benim olduğum tarafa döndü. Gözlerimin içine bakıyordu...

Bir anda ayaklarımı hissetmedim. Bulutların üzerine çıkmıştım sanki... Bana doğru gözlerini dikmiş bakıyordu. Mervan bir anda onu gülerek dürttü. Aralarında fısıldşıyorlardı. Baturay güvenliğe bir şeyler söyledi.
Herkes fotoğraf çekildi Baturay ve Mervan sahneden indiler. Ben tam arkamı dönüp gidecek iken birisi omzuma dokundu. Bu kişinin Baturay olmasını umarak arkama döndüm. Güvenliği görünce kısa çaplı bir şok yaşadım. Güvenlik;

"Baturay Anar sizi arka kapıda bekliyor..."

Şok oldum ! Güvenliği takip etmeye başladım. Güvenlik ;

"Baturay içeride..." Diyerek uzaklaştı.
İçeri girdiğimde bir çift yeşil göz bana baktı. Hemen yanına oturdum. Baturay;

"Nasılsın Ezgi?"

"Adımı unutmamışsın!"

"Nasıl unutabilirim ki?"

Baturay böyle dediğinde suratım kızardı. Kafamı yere eğdim gülümseyerek... Sanırım utandığımı anlamıştı. Eli ile çenemden tutup kafamı yukarı çıkardı. Baturay;

'' Sen biraz fazla utangaçsın galiba...'' Ezgi;

'' Ne alakası var canım! ''

''Çok alakası var.''

İkimizde karşılıklı güldük. Baturay;
"Benimle lunaparka gelmek ister misin?"

Ben şaşkındım. Onun güzel yüzüne bir süre baktıktan sonra;
"Neden olmasın tabiki gelirim..."

Baturay ile arka kapıdan dışarıya çıktık. Onu takip ediyordum. Arabanın ön koltuğunda Mervan vardı. Baturay;
"Kalk Mervan sen arkaya."
Mervan şaşkın bir ifade ile;

"Hayırdır kardeşim kim bu kız?"

"Bu Ezgi. Bizimle lunaparka gelecek..."
Ben;
"Ben arkaya oturabilirim aslında..."
Baturay;

"Olmaz öyle şey. Kalk Mervan sende!"
Mervan öfleye püfleye geçti arkaya. Baturay bana kapıyı açtı. Bu centinmenliği ondan beklemezdim aslında... Baturay ile yan yana oturuyordum. Mervan arkadan benim saçımı çekiştiriyordu. Ben;

"Mervan yapma!"
"Yerimi kapatın banane"
Baturay kıkırdıyordu. Ben;

"Güleceğine şu kırmızı yanaklı şahısa bir şey desen beyefendi!"

Baturay;
"Banane..."
Sonunda Mervan saçlarımı koparmadan lunaparka vardık. Bu tür aletlerden asla korkmam. Ama korkmuş gibi yapıp Baturay'ın ellerini tutmak için sabırsızlanıyorum!

Baturay;
"Korku tüneline girelim. Tabii Ezgi korkmaz ise..."
Ben;
"Ne korkacağım canım! Ben severim böyle aletleri."

Mervan biletlerimizi aldı ve trene bindik. Korkmuş gibi davranıyordum. Bir anda korkutucu bir şey çıktı önümüze. Ben gerçekten korkmuştum ve farkında olmadan sımsıkı sarılmışım Baturay'a. Baturay bana bakıyordu. Ben ise korkudan bırakmadım onu. Kokusunu çekmek harikaydı. Oda elini benim omzuma koydu. Ben ise kafa!ı onun omzuna yerleştirdim. Tünel bitene kadar öyle kaldık. Sonra tren ışığa çıktı. Biz hemen ayrıldık. Birkaç alete daha bindik. En sonunda hız trenine bindik. Ve ben onun elini tutmuştum. Korkmayacağımı düşünüyordum. Fakat lunapark çok büyüktü ve ben korktum. Arabayı binince Baturay pis pis sırıtıyordu. Dikiz aynasında Mervan ile bakışıp sırıtıyorlardı. En sonunda Mervan'ı evine bıraktık. Baturay;

Kalp Biliyor İşini (Baturay)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin