Kalp Biliyor İşini (Baturay)

4. Bölüm

1 hafta sonra;
Baturay ile bir haftadır görüşememiştim. İçimde bir yokluk hissediyordum. Evde öylece mal mal durup onu düşünüyordum. Salak gibi telefon numarasını da almamıştım. Kendimi hiç ama hiç iyi hissetmiyordum. Depresyon kapıları açılmıştı benim için. Elimdeki en iyi fırsatı kaybetmiştim.

Baturay İn Gözünden:
Ezgi ile çok güzel zamanlar geçirmiştim. Sanki 2 senedir tanıyoruz birbirimizi aq ne diyorum ben saçmaladım. Şaka maka ama ben sanırım hoşlandım bu kızdan. Daha birbirimizi tanıyalı 1 hafta olmuştu fakat ben Ezgi den hoşlanmıştım. Sanırım evine gitmeliyim...

Ezginin Gözünden;
Evde tek başımayım. Birden kapı çaldı. Selinin niteliğini düşünerekten hiç sormadan açtım kapıyı...
Kapıyı açınca karşımda yemyeşil bir çift göz duruyordu. Ben;
" Baturay!?"

" Ş-şey merhaba. İçeri gelebilir miyim?"

" Tabii..."

Diye tek içeri aldım onu. Baturay koltuğa oturdu. Ben ise yanına geçtim. Ben;

" Hangi rüzgar attı seni buralara?"
Baturay:

" Öylesine, ziraretine geldim..."
"Peki bir şey içermisin?"
"Soda varsa iyi gelir..."

Hemen mutfağa uçtum koşarken ayağım takıldı ve Baturay'ın üzerine düştüm. Çok klişe lanet olsun... Baturay;

" Kalkmayı düşünüyor musun?"

Ben onun gözlerine bakıyordum sanki dünyadan kesilmiştim. Ben:

"hayır düşünmüyorum"

Allah şimdi sıçtık. O lanet yanaklarım yine kızardı. Baturay;

" Ezgi yoksa sen benden..."

" Saçmalama! Dalmışım bir an o kadar..."

" Hah gözlerim çok güzel değil mi?"

" Sen hangi ara bu kadar egoist oldun yaa?"

Cevap vermedi sadece güldü. Hemen mutfağa gittim. Heyecan yapmıştım. Rezil olmuştum ve uyanıyorsun. Ondan hoşlandığımı sanırsam anladı... Şimdi ne yapacağım!

Baturay İn Gözündeen

Sanırım Ezgi bana karşı boş değildi.. Ne saçmalıyorum ben o kız bana mümkün değil bakmaz! Ama bana bakışları değişik geldi. Sanki elektrik almıştı benden. Onu bilmem ama ben fenağ bir şekilde etkilenmiştim.

Ezgi mutfaktan soda getirdi. Yanakları kıpkımızıydı. Be den çok utanmıştı. Karşıma geçip oturdu. Ben dayanamayıp yanına oturdum. Elim ile çenesinden tutarak kafasını kaldırdım ve yüzüme bakmasını sağladım. Ben;

" Bu kadar çok güzel olmana ne gerek vardı ki şimdi yağ"

Suratı daha da kızarmış. Ne yaptım ben? Kızın utangaçlığını gidereyim derken daha çok utandırdım. Ezgi;

" Niye çok mu güzelim."
Ben;
"ııpğğğ evet..."

Derken biraz utanmıştım doğrusu... Ezgi güldü. Çok güzel gülüyordu açıkçası. Ben ;

" Dışarı çıkalım mı?"

Ezginin Gözünden

Baturay bana çıkalı mı demişti. Ben mi yanlış anlamıştım yoksa bu bir çıkma teklifimiydi?! Ben;

" nasıl? İkimiz mi?

"Evet ne var bunda altı üstü dışarı çıkacağız?"

Hay benim gerizekalı kulağım. Yanlış anlamanın bu kadarı yemin ederim yaa. Baturay ;
" Sen gene dondun kaldın hayırdır"
"Çıkalım olur..."

Dedim ve aşağı inip arabaya bindik. Arabada onu izliyordum. Baturay :

"geldik..."

Kafamı çevirdiğimde dev bir dağ manzarası ile karşılaştım. Aşağı indim. Baturay:
"gel oturalım güzellik."

Bana 'güzellik' dedi. Gelinliğim nerelerde!!
Onun yanına oturdum. Hava yavaş yavaş kararıyordu. Baturay ayağa kalktı. Sonra benim elimden tutup benide kaldırdı. Baturay;

"Ezgi..."

"Efendim Baturay?"

"Iğğğ nasıl söylesem bilemiyorum..."

" Söyle!"

Bu bölüm biraz kısa oldu ama telafi edeceğim söz zzz byyh