ျပတင္းေပါက္မွတံခါးကိုအသာဆြဲဖြင့္ရင္း
ေဘာင္ေပၚတင္ေနတဲ့ဆာကူရာပန္းဖတ္ေလး
ေတြကိုလက္နဲ႔အသာလိုက္ေတာက္ခ်ေနမိသည္။
ပြင့္ဖတ္ေလးေတြကိုကုန္စင္ေအာင္ေတာက္ခ်
ၿပီးမွျပတင္းေပါက္ျပန္ပိတ္ကာစားပြဲေပၚတင္ထား
တဲ့ဖုန္းကိုနားၾကပ္တပ္ရင္းနားထဲထည့္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္အေပၚထပ္မွခုန္ဆြခုန္ဆြနဲ႔
ဆင္းလာလိုက္သည္။"Ikimasu!"
"သြားလိုက္ပါဦးမယ္!""Jya...sayonara yoshito san!"
"အင္းအင္း....ေကာင္းေကာင္းသြား yushito san!""Hai..."
လမ္းမထက္မွာျမဴးတူးစြာခုန္ေပါက္ၿပီး
နားၾကပ္ထံကၾကားေနရတဲ့သံစဥ္အတိုင္း
ခပ္ညည္းညည္းေလးလိုက္ဆိုေနမိသည္။ဒီေန႔အရမ္းေပ်ာ္ရသည္ေလ....
ခ်စ္ရသူက America ကဒီေန႔ျပန္လာမည္တဲ့...
အႏွစ္ႏွစ္အလလကအိမ္မက္ေလး
လက္ေတြ႕ျဖစ္လာေတာ့ေပ်ာ္လြန္းတာမွ
ေျမႀကီးနဲ႔ေတာင္သိပ္မထိမိခ်င္...။အဲ့ဒီအတြက္လည္း
သူ႔ကိုအ႐ူးလို႔ထင္ခံရမွာအတြက္လည္း
စိတ္ပူစရာေတာ့သိပ္မလို...
သူထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ကအေစာႀကီး႐ွိေသး...။Taehyungအခုဆိုဘယ္လိုပံုမ်ား႐ွိေနၿပီလဲမသိ...
ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္မ်ားေတာင္ၾကာခဲ့ၿပီဆိုေတာ့
ေျပာင္းလဲေနေလာက္မည္ထင္သည္။
အင္း....Tae America ကိုထြက္သြားတုန္းက
သူတို႔အသက္က12ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလး....Smart phoneေတြေပၚလာတဲ့တိုင္
သူတို႔ရဲ႕အမွတ္အသားျဖစ္တဲ့စာပို႔ျခင္းက
အခုထိမေပ်ာက္ေသး.....
ပို႔ျဖစ္လည္းႏွစ္ေယာက္လံုးကငယ္ငယ္က
လိုလြတ္လပ္ေရးမရပဲအလုပ္ကိုယ္စီနဲ႔
ဆိုေတာ့အနည္းဆံုးတစ္လမွသံုးခါေလာက္ပဲ
စာပို႔ျဖစ္တတ္ၾကသည္။Taehyungကိုသိပ္ေတာ့စိတ္မခ်ခ်င္ခဲ့....
ႏႈတ္ခမ္းနီရဲရဲနဲ႔လက္ရဲဇက္ရဲႏိုင္လွသည့္
ႏိုင္ငံျခားကပ်ိဳမဒီေတြကလြယ္တဲ့အမိ်ဳး
ေလာက္ေတာ့မဟုတ္မွန္းသိသည္ေလ...။
YOU ARE READING
🌸私の心の中のサクラ🌸>ႏွလံုးသားထဲကဆာကူရာ<
Short Storyကိုယ္မ႐ွိတဲ့ေနရာမွာေပ်ာ္ေနလားခ်စ္သူ... ကိုယ္ကေတာ့ဆာကူရာေႀကြတိုင္းသတိရေနဦးမွာ🌸 ///Tae to the Kook///🐯🐰💓