𝒅𝒆𝒂𝒓 𝒔𝒆𝒖𝒏𝒈𝒄𝒉𝒆𝒐𝒍 | ✓

✧ entry 12

Natalie's POV

Nandito na ako sa cr. Inaantay ko na may mag-iwan ng sapatos sa labas ng banyo. Ang bagal naman! Jusko! Malapit na mag-lunch.

Maya maya ay may narinig akong nag-uusap sa labas.

"Dito ko na lang daw iwan e." Shet! Si Seungcheol bebe ko yun! huehue!

"Oh tara na. Inaantay na tayo nila Jeonghan." Sabi naman ni Wonwoo.

Oo alam ko ang boses ni Wonwoo sa sobrang laki ba naman ng boses nya e.

Nung maramdaman kong wala na sila ay lumabas ako para kunin ang sapatos ko. Yes! My dear shoeeeesssss! I missed you ng bonggang bongga!

"Ano ba yan bakit parang sumikip to? Kaloka!" Napa-pout na lang ako.

Aalis na sana ako kaso may narinig akong nagsalita sa likod ko. wtf? Si Seungcheol!

Napatakbo na naman ako ng wala sa oras ng makutuban kong si Seungcheol yun!

"Talie! Ano ba?!" Sigaw nya.

Jusko lord! Save me! Hinahabol ako ng mylabs ko! Kailangan kong magtago!

"Talie please! Stop!" Sigaw nya ulit.

Napatigil ako bigla. Nakita ko sila Jeonghan. Shit!

"Jeonghan, pigilan mo sya!" Sigaw nya kay Jeonghan kaya ayun tatakbo sana ako kaso biglang hinawakan ni Jeonghan yung hoodie ng jacket ko.

"wtf! Nasasakal ako, Yoon!" Sigaw ko.

Inalis ko yung hoodie ko at saka sya tinignan ng masama.

"Natalie?" Tanong nya.

"Bitawan mo ako!" Sigaw ko.

Bibitaw na sana sya kaso naramdaman ko na yung kamay ni Seungcheol sa balikat ko.

"Kailangan ba talaga yung habulan? Jusko, napagod ako dun." Hingal na sabi nito.

Hala! Kawawa naman yung bebe seungcheol ko. Humarap na ako sa kanya at ngumiti.

"Ako si Natalie Im, Seungcheol Choi." Sabi ko.

Dear Seungcheol,

Ang sarap mong sakalin! alammoyun! Lakas mo akong asarin pero nung nakita mong dumaan si Areum na nanahimik ka bigla.

Natalie.