The Blood Moon's Descendant(Under heavy revision)

|Chapter 24|

Alyona Amara Bloods Pov:

Naglalakad ako ngayun papuntang kusina dahil nauuhaw nanaman ako. Mas okay sana kung dugo yung maiinum ko pero hindi eh walang dugo rito and no way! Hindi ko tataluhin si Lola Aurelia noh! Malaki respeto ko dun and ayaw ko rin dahil baka magkasala pako. Gusto ko ring maghunt nalang ng hayop pero baka ibang ang mainum. Ombis na hayop ay Mage na nag anyong hayop! Nako wag nalang. Tubig nalang at magdadala nalang ako ng pitsel sa kwarto. Malaki nga talaga tung bahay ni Lola dahil yung kawrto ko at subrang laki, mas malaki pa nga sa kwarto ko sa Academy.

Dahan dahan akong bumaba sa hagdanan dahil alam nyu na mga bampira ang kasama ko ditto, subrang talas kaya ng mga pandinig namin at mas lalo ng matalas tung akin dahil kong gugustuhin ko ay maririnig ko ang mga maliliit na ingay sa kabilang dulo ng kontinenteng to. Oh diba? Napaka hassle ng kalagayan ko pero I can refrain myself from using it naman by relaxing body.

The whole house is in pitch black cause all the light were off and the moonlight can't enter the house cause all the windows were covered with thick curtains. I made my way towards the kitchen. Pagkapasok na pagpasok ko ay biglang may humawak sa balikat.

"Ayy! Tae! Haru jusko naman po" napatalon at napasigaw ako sa gulat, putek naman oh mukhang gulat pa ang ikakamatay ko nito.. Si Lola lang pala na seryosong nakatingin sakin, hinimas himas ko naman ang dibdib ko kung akala nyu ay hindi magugulatin ang mga bampira pwes ibahin nyu ko dahil nagugulat ako at ewan ko minsan kasi hindi ko pinakikiramdaman ang paligid ko lalo nat iba ang iniisip ko . umayos na ako sa pagkakatayo at nagmano sa kanya. Sumenyas naman itong sumunod ako sa kanya sa isang pintuan ditto sa kusina.

Binuksan ito ng ginang at pumasok sa loob. Sobrang dilim nito. Sinarado ko ang pinto nung makapasok nako. Kada tapak ni lola sa hagdanan ay syang isa isang nagkakaroon ng apoy ang mga torch ditto. Saka ko lang napagtantong isa itong tunnel na papuntang baba dahil isang itong hagdanan. Kung hindi ka magiingat ay matatapilok ka talaga dahil ang liliit ng tapakan ng hagdan. Di naman obvious na nagtipid si lola ng spacing, tss.

Nakarating nakami sa pinaka dulo at isa pala itong malawak na kwarto na punong puno ng mga libro at papel. Lumapit ako sa mga librong nakahilera ditto sa bookshelf. Mukhang subrang luma na ng mga ito dahil napupunit na ang pabalat nito at maalikabog na ito. Hindi man lang to nilinis ni Lola?.

"lola hindi man lang po ba sumagi sa isip nyu ang maglinis dito?" nang-aasar kung sabi kay lola na kina simangot nito. Nag peace sign nalang ako dahil baka gawin pakong hayop nito. Wag naman po...

"ayaw ko lang kasing may wala ditto lalo na ang memorya ng mga kaibigan ko.." sagot nito sakin at may linabas na isang maliit na bote na may lamang pulang likido.

" Ito ay ang aking dugo..sana ay paka ingat ingatan mo ito ihja. Darating ang araw kung kalian ay mapagtatanto mo na may malalking maitutulong ang dugo ko" seryoso nitong samba at inabot saking ang bote. Napakalakas ng amoy nito. Na dali dali ko itong nilayu sakin dahil baka inumin ko lang ito. At mabatukan pako ni Lola. Ngumiti ako sa kanya.