Maid in Desire

Chapter One

"You were my strength when I was weak~."-A

DAN'S POV

"Late kana namaaaan??!! Huh??! How many times do I have to tell you that one more you will late... I am going to fired you!!!" Mariin akung napapikit dahil sa hininga at laway n'yang tumatalsik sa face ko.

"S-sorry Boss..." Mahina kung sabi Dahil nahihiya na talaga ko kase ang dami naring Customer na nanunuod sa amin.

"Sorry??! Sorry na naman Dan?? Tigil tigilan mo nga ako!! Lumayas ka sa harapan ko!!!" Tss Ang arte Edi lumayas ako sa harapan niya! Pumunta na lang ako sa stock room at duon umupo.

DAN-SUN. Simpleng babae pero maraming pangarap sa buhay Lahat kinakaya matupad lang ang mga pangarap. I'm 18 years old! Half Pilipino! Half korean! Annyeonghaseyo?And I'm from Bataneeeessss!!! And my motto in life... 'Try and try until you die' So Moving on, nagtatrabaho ako ngayun sa isang cafe. Ang pangalan ng Cafe is Classroom Cafe which is may mga libro and pwede kang magbasa while dringking the best and delicious coffee we have and while eating our sweetiest cake in the whole world!!

Pagtapos kung ipagmalaki ang Cafe nila  i-fafired lang nila ko? Wala talagang puso yang Boss koo!!! Sa kanila na cafe nila! Kaya ko pa naman maghanap ulit ng ibang work eh! Huhuhu.

Nakailang trabaho na nga ba ako? Nag extra ako sa karinderya. Dishwashing ang trabaho ko dun Kaso pinaalis din ako Kase daw may mga sebo pa ang mga pinggan. Malamang! Bareta ba naman ipagamit eh? Palibhasa mga barat! Nag extra rin ako sa salon. Maintenance ako Kaso Pinaalis din... Madalas kase akung nakakatulog. Kaya hindi kona nalilinis ang working area. Maniniwala ba kayo na nag extra narin ako bilang makeup artist? Yeah~ ng mga patay? Kakilabot. Kaso pinaalis din ako!!! Sa sobrang takot ko kase minsan... Hindi ko na naaayos masiyado ang makeup. Kulang pa daw, Minsan naman para daw my partying pupuntahan. Kaloka sila sadyang malas talaga siguro ako pagdating sa work.

Nagsosolo na kase ako sa buhay... No, scratch that! I'm with my Granny!!! Kaya kailangan talagang kumayod ng todo. I was a kid when my Parents died together Sobrang lungkot ko talaga nun.
Buti na lang nandyan ang aking Granny na kasa-kasama ko pa sa buhay... Alam kung wala akung aasahan sa kaniya dahil matanda narin siya. Kaya I'm the one who find a job even if I'm schooling... kaya namang pagsabayin eh Pagod pagod nga lang talaga. But that's life... Walang mangyayari kung parehas lang kaming nakaupo.

"Dan... Pinapatawag ka ng RA, kakausapin ka raw." Sabi ng isang Crew sa akin. Haaay Mukhang mawawalan na naman ako ng trabaho. Tumayo na ako at pumunta na sa mini office niya.

RA=Reastaurant Manager

"Dan, sabi sa akin ng Manager na nalate ka daw again for the fifth time, and you know our policy here." Tumango na lang ako.

"Will you please tell me why you're late?" tanong n'yang muli sa akin.

"Ahh Sir, kase po... Ang totoo niyan Inaasikaso ko pa po yung mga gawain sa bahay at saka yung Lola ko. Sa ngayun po kase may sakit siya Kahit gustuhin ko mang huwagag siyang iwan hindi puwede dahil wala rin naman akung pagkukunang pera pambili ng gamot." Paliwanag ko.

"That's your reason? Na touch naman ako Dan. So anyways... Hindi parin magbabago ang decision. Kase magiging unfair naman para sa iba But! My irerecommend ako sa yung restaurant Since your reason is really valid. I want you to go there to apply. The company name is LUCAS & FRITZ RESTAURANT."

Woow! Bigtime! Tingnan mo nga naman okay lang sakin kahit natanggal ako kase hindi kona makikita ang mukha ng Manager na yun na akala mo galit palagi sa mundo. Lagi pang nakataray pagdating sa akin bakla ata yun eh kase naiingit sa beauty ko.

Nagpaalam at nagpasalamat na ko kay Sir. Ang bait talaga nya hindi lang mabait pogi pa!!

Maaga tuloy akung uuwi ngayun Kasalukuyan akung nakatira sa manila. Kaya kahit pilitin ko mang pumunta sa aking lugar (Batanes) ay hindi kopa kaya dahil sa kakulangan ko sa pera. Dahil ipinagpapatuloy kopa dito ang aking pagaaral.

"Ohh!!! Aling Rose... Kailan ka magpapalaba saakin? For sure marami na yaaan??" Tanong ko kay Aling Rose na nakasalubong ko sa paglalakad.

"Ayy! Next week na lang Iha... Hahaha. Napakasipag mo talagang bata ka." Naglalaba rin kase ako ng mga damit sa kapitbahay namen. At bibigyan nila ako ng 400 pero libreng pagkain na yun.

"Sige po! Mauna na ako" Tumango na lang siya.

"Ate Betty!!! Mukang sira-sira na ang cutics mo ahh... Palinis kana sa akin!!" Naabutan ko kasi si Ate Betty na nakaupo sa labas ng bahay namen... minsan nagsa-sideline din ako bilang manicurist.

"Haha. Oo ba!! Basta libre ba eh!" Ayy. Ang kapal naman ng mukha ni Ate Betty.

"Wala talagang ganun sa japan Ning!!" Sigaw ko sa kan'ya.

"Loko ka talagang bata ka." Nginitian ko na lang siya at pumasok na sa bahay.

"Hi Grannyyy!!! Annyeonghaseyo!!!" Sigaw ko sa kan'ya.

"Ano rin ang sayo??" Hindi ako lumaki sa korea kaya simple basic korean lang ang alam ko. And Granny is not korean because my Eomma is korean and my Dad is Pilipino. So si Granny anak nya si Papa. Kaya natatawa siya kapag nag kokorean language ako.

"Kamusta kayo Granny?" My Granny is not on bedridden. Malakas pa naman siya may sakit lang talaga siya ngayun kaya nakaratay siya ngayun sa higaan.

"Oks lang naman ang Lola mo, Onting pahinga lang ito So don't mind me. Mind your own business Shupi!" Ayy. Taray! Nag e-english ang Lola mo!

"Haha. Huwag na kase kayong mag-abala Granny na gumawa ng gawaing bahay. Ako na po ang bahala." Sabay taas baba ng kilay ko sa kan'ya.

"Haay nako responsibilidad mo na nga ang pagtatrabaho eh. Pati ba naman sa gawaing bahay ikaw pa? Hayaan mo kung gawin nalang ito. Tutal wala naman akung ginagawa sa bahay na ito." Napangiti na lang ako. Haay Bahala nga siya Ayoko lang na mapagod siya eh.

Inihanda ko na lang ang aming gabihan sa gabing ito. At inilagay sa lamesa.

"Dahan-dahan lang po." pag-alalay ko kay Granny baka kase biglang himatayin.

"Salamat apo..."

"Masarap po ba?" Masaya kung tanong sa kanya.

"Siyempre naman Apo. Napakasarap mo talagang magluto."

"Talaga po?"

Natuwa naman ako na anggaling ko pa lang magluto ng itlog at luckyme. Wala kase akung pera kaya yun lang ang aking kinaya dahil pinambili ko ng gamot para kay Granny ang perang natira ko. Pero natutuwa parin ako dahil naaapreciate ni Granny ang luto ko.

"Yaan nyo Granny!! Bukas mag aadobo tayo. Tapos sa susunod naman... Mag sisinigang na baboy tayo. Tapos sa susunod mag titinola tayo. Sa susunod ulit mag popork chop tayo! Sa----" Hindi kona natapos ang sasabihin ko ng basagin ni Granny ang trip ko. Basagtrip talaga kahit kailan...

"Kumaen kana Dan. Ang ingay mo... Imbis na mabawasan ang sakit ng ulo ko lalo lang sumasakit. At saka gusto mo na ba kung patayin? Ano? Sunod-sunod karne?" Napa poker face na lang ako Tss. Hindi na lang maki sakay eh. Kala mo naman totoo.

"Mianhe~" At nagpatuloy na lang ako sa aking pagkain.

[Mianhae/Sorry]

After kumain Ina-lalayan ko ulit si Granny sa kaniyang kuwarto. Dalawa ang kuwarto sa bahay tig-isa kame. Nagtungo na ako sa kusina upang hugasan ang aming kinainan. After ko maghugas... Dumirecho na ako sa kuwarto ko para matulog ng maaga dahil naalala kung monday nga pala bukas... Haay. Pasukan na naman.

Comment,

Share,

Vote

Enjooy.. alabyow<3

-jeoneunwangjihyun<3