Maid in Desire

Chapter Five

"How much longer will it take to cure this, just to cure it 'cause i can't ignore if it's love~."-Counting Crows

DAN'S POV

Bakit andito sila Glenn at Den? Don't tell me hanggang dito sinusundan nila ko? Assuming much! Na serve kuna yung order nila. Inaaya pa nga ko ehh... Sinabi ko lang na huwag na dahil nakakahiya sa Boss at Staff na makakakita saamin. Tapos tumawa sila bigla Oo tama kayo! Pati si Den tumawa. Which is very rare.

Tiningnan ko lang yung oras, ng makita kung 10 na kinuha ko na agad ang mga gamit ko, at lumabas na. I miss my bed so much!

Nasa labas na ko ng resto ng biglang may humawak sa bibig ko at sinakay ako sa kotse.
Nagpupumiglas ako kaso masyado parin siyang malakas. Ng bitawan niya ako nilingon ko agad siya.

"WHUAAT??!! papatayin mo ba ko sa kaba? What do you think you're doing?" sinisigawan ko talaga siya ng bonggang bongga. Walanjo kase tung si Glenn, eh. Tama ba yung ginawa niya?

"HAHAAHAHHAHAHAHA" tiningnan ko lang siya ng masama.

"HEY! stop laughing!!! Walang nakakatawa!" super mula na nung mukha niya dahil sa kakatawa.

"HA-HA! kung nakita mo lang yung mukha mo kanina.. Priceless.. HA-HA!" nakahawak pa talaga siya sa tiyan niya... Tsk.

Tumahimik na lang ako at hindi na lang siya pinansin... Tumingin na lang ako sa labas ng bintana niya.

"Oy! Oy! Joke lang... Eto naman hindi mabiro... Peace tayo Bestfriend..." hinawakan niya pa yung braso ko para lang mapaharap sa kanya. Ang kulit din neto eh no!

"Tsk! Hindi mo dapat ginawa iyon Glenn" seryoso kung sabi.

"Sorry na Dan.. Ginawa ko lang naman yun kase baka pag inofferan kita ng ride tumanggi kana naman eh." so, yun yung dahilan niya??

"Kaya ginawa mo yang fake holdap thingy??!! Huh??!!"

"O-oo. Haha sorry na Bestfriend-- a-araaaaayyy!!! T-tama naaaaa!" piningot ko lang naman siya ng madala sa pangtitrip niya.

"Okaaayy!! Basta huwag muna uulitin iyon ahh? Paano kung mamatay ako?"

"Huh? Bakit? May sakit kaba?" seryoso niyang tanong.

"W-wala.." sagot ko. Pero kase... Lately... Pag nagugulat ako yung puso ko ang lakas ng tibok tapos hindi ako makahinga bigla. Ayoko namang mag pa Foctor, syempre wala na nga kaming pera uunahin ko pa ba yun? Tsaka natatakot akung... Malaman ang totoo.

Napatango na lang siya at nagdrive na.

"Dito na lang Glenn, salamat ulit.." nag cheek to cheek lang kame. Yeah~ feeling close to each other lang talaga kame. Haha.

"Bye Dan, see you Tommorrow!" tumango na lamang ako at naglakad na papasok sa loob ng bahay.

KINABUKASAN

"DAN-SUN!!! WAKE UP-----" ayoko ng marinig ang susunod niya pang sasabihin. Dahil sigurado akung kasinungalingan lamang ulit ito!

Gumayak na lang ako agad.

Bago ko umalis nilapitan ko na muna si Granny,

"May sakit kana naman Granny? Sinabi ko na kasing magpahinga na lamang po kayo eh... Granny... May edad na po kayo... Kaya makinig kana lng po sakin ha?" dumadalas na ang sakit ni Granny, hindi ko alam kung bakit.

"Apo... Pumasok kana. Lagnat lamang ito huwag mo na kung alalahanin okay?" sabay ngiti niya. Diyan siya magaling eh Ang ipakitang okay lamang siy pero deep inside hindi!

Inasikaso ko muna siya pati ang lahat ng pangangailangan niya bago ako umalis. Gusto kung okay siya bago ako pumasok My Granny is 74 years old. Pero masasabi kung siya ay tunay na malakas pa hindi ko alam kung bakit ngayun eh napapadalas na ang sakit niya.