The Rebel's Heart (BLACK SLAYERS Vol. 3) (COMPLETE)

14.Same face

Kating's POV

     Kamukhang - kamukha ko talaga siya.  'Yung Louraine na sinasabi nila.  Pero sino ito? 

    "S - sir?  Sino 'to?  Magkamukhang - magkamukha kami," parang sa sarili ko lang iyon nasabi habang nakatitig ako sa litrato.

    Sumandal si Sir Lee sa driver's seat pero hindi man lang niya ako tinitingnan.

    "She was my wife," ramdam ko ang sakit sa pagkakasabi noon ni Sir Lee. 

     Wife?  Asawa ito ni Sir?  Kamukhang - kamukha ko ang dating asawa ni Sir?

     "It was so sudden.  She was suppose to attend our concert.  Sabi ko sa kanya noon huwag na siyang pumunta and just stay at home and wait for me," napahinga ng malalim si Sir Lee.  "But she insisted she needed to see me.  She wanted to tell me something.  A surprise." Pakiramdam ko parang sa sarili lang iyon sinasabi ni Sir Lee.

     "But she didn't come.  I was waiting for her," umiiling na sabi niya.  "Pero hindi siya dumating.  That was when her sister called me and told me what happened.  Her car was struck by a truck.  Nasunog ang kotse niya with her inside.  She didn't had the time to go out."

     Napalunok ako.  Pakiramdam ko ang bigat - bigat ng paligid namin.  Parang ang lungkot - lungkot.  Kasi ganoon ang itsura ni Sir Lee.  Ngayon ko naisip kung bakit siya laging tahimik, laging walang - kibo.  Lagi lang siyang seryoso.  Kasi meron pala siyang dinadalang mabigat sa dibdib niya.  Hindi ko man masabi sa kanya pero pakiramdam ko, sinisisi niya ang sarili niya sa pagkamatay ng asawa niya.

     "Her parents doesn't like me.  Her father?  Sinusumpa ako noon dahil tinalikuran sila ni Louraine para sa akin.  She was a good daughter.  But she loved me so much.  He accepted me for who I am." Napayuko si Sir Lee.

     "S - sir, paanong nangyari na magkamukha kami?  Wala po akong kapatid," sabi ko.

     Tinitigan ako ni Sir Lee.  Hindi ko maintindihan kung bakit parang naasiwa ako sa tingin niya.  Kasi parang nanunuot sa pagkatao ko ang tingin niya o naasiwa lang ako kasi ang guwapo - guwapo niya?

     Umiling din siya at muling nagbaba ng tingin.  "I don't know," at huminga siya ng malalim.  "This is very hard for me.  For nine years, I was telling myself that Louraine is dead even if there is a tiny voice in my head that keeps on telling me that she is alive.  I know she's gone yet you are here."

     Nakita kong pinaandar ni Sir Lee ang makina ng sasakyan niya. 

    "I should bring you back.  Baka nagwawala na si Lester," sabi niya.  Kasi tumutunog na naman ang telepono niya. 

    Babalik kami sa office nila?  Baka nandoon na naman 'yung Mr. Alba.  Parang natatakot ako
doon kasi talagang parang siguradong - sigurado siya na anak niya ako.

    Wala kaming imikan ni Sir Lee habang bumibiyahe kami.  Medyo kalmado na siya.  Tahimik lang siyang nagmamaneho.  Hindi nga niya ako tinitingnan.  Ngayon ko lang napansin ang dami palang butas ng tenga ni Sir para sa hikaw.  Lima!  Pero wala namang mga hikaw na nakalagay.  Hindi ko makita ang mga tattoos niya sa braso kasi naka - suot siya ng suit.  Naka balumbon ang mahaba niyang buhok.  Man bun yata ang tawag doon nabasa ko sa dyaryo.  Kahit ganito ang itsura ni Sir, 'yung sasabihin ng iba na mukha siyang basura, hindi pa rin.  Kasi kahit na mahaba ang buhok niya, marami siyang tattoos, mukha pa rin siyang kagalang - galang kapag naka business suit siya.  Mukhang authoritative. 

     'Yung lips niya mapula din kahit madalas kong makita na may sigarilyong nakasubo doon.  Ang tangos din ng ilong niya.  Lalo ko yatang napansin iyon ngayong nagda - drive siya at naka - side view sa akin.  Kahit 'yung balbas at bigote niya ay parang ilang araw ng hindi inaahit, bagay pa rin.