ผมมีเจ้าบ่าวสองคนครับ YAOI [ 3p 18+ ] ⚠🔞

บทที่2 โทรศัพท์ใคร!!

 

พาร์ทไซโตะ

สวัดีครับทุกคนคงรู้จักผมดี ผมไซโตะที่เป็นที่รักของสาวๆทั่วประเทศ นั้นก็เพราะความเย็นชากับหน้าหล่อๆของผม แต่แล้วความหล่อของผมก็แพ้คนน่ารักอย่าง ร่างบางที่ผมเจอเมื่อวาน ร่างบางที่กระโดดขึ้นมาในรถของผม หน้าที่หอบหายใจทำให้ร่างบางดูเซ็กซี่ และอดใจไม่ได้ที่จะจูบลงไปตรงปากบางเป็นหยักสวยงาม

"ไซโตะ.....ไซโตะ...ไอ้ไซโตะ!!"

เสียงเรียกชื่อผมดังเหมือนลำโพงแตกที่ดังมาจากข้างตัวผม ทำให้ผมออกจากผวังที่กำลังจะดีอยู่แล้วเชียว

"อะไร..."

ผมตอบเสียงเรียบก่อนที่จะหันมาสนใจทางถนนต่อ ถึงผมจะไม่ได้ขับรถแต่ผมก็ต้องดูทางไว้เสมอ เพราะเบื้องหลังการทำธุรกิจของพ่อผมมันโหดร้ายมาก นั้นจึงทำให้ผมไว้ใจใครไม่ได้

"นี่โทรศัพใครว่ะ..เห็นมันอยู่ใต้เบาะเนี้ย"

อายาโตะพูดบอกผมพร้อมชู โทรศัพเครื่องสวยให้ผมดู ผมไม่เคยพาสาวขึ้นรถนะ

"กูจะไปรู้ได้ไง...กูไม่เคยพาสาวขึ้นรถ"

ผมพูดออกตามความจริง มีแต่มันเนี้ยแหละที่เอาสาวขึ้นรถ แถมยังทิ้งเศษขยะที่น่าขยักแขยงอีกมากมายไว้บนรถอีก

"เอ้า..แล้วของใครว่ะ"

มันพูดแล้วเกาหัวตัวเองด้วยความงง แต่เมื่อคืนผมก็อยู่กับมันตลอดนะไม่เห็นมันจะมีใครขึ้นรถเลยนอกจาก ร่างบางที่น่าขย้ำร่างนั้น

"มึงก็เปิดโทรศัพดูดิ้"

พอผมพูดเสร็จมันก็เปิดโทรศัพก็ต้องตกใจกันไปยกใหญ่ เพราะโทรศัพนั้นมันของร่างบางที่ขึ้นรถผมมา เพราะด้วยหน้าจอโทรศัพที่ตั้งรูปตัวเองเอาไว้

"เห้ยย..นี่มัน!!"

ผมกับมันพูดพร้อมกันก่อนจะมองหน้ากันอย่างงง

"มึงรู้จักได้ไง.."

"....."

"สัสกูถามว่ารู้จักได้ไง.."

"ไม่ต้องรู้หรอกเอามานี่กูคืนเอง"

ใครมันจะโง่บอกมึงล่ะว่ากูจูบกันแล้ว ร่างบางเป็นของกูไม่ใช้ของมึง

พาร์ทเคนตะ

ตอนนี้ผมกำลังนั่งรถไปมหาลัยแล้วครับแต่เรื่องซวยๆก็เข้ามาหาผมอีกแล้วเมื่อโทรศัพท์ผมหาย คงไม่พ้นในรถนั้นหรอก แล้วจะหาตัวมันยังไงเนี้ย ไม่ต้องสนหรอกซื้อใหม่ก็ได้

"ถึงแล้วครับนายน้อย.."

เสียงของคนขับรถทำให้ผมตื่นจากผวังเรื่องโทรศัพท์ของผม

"เอ่อ...เดี๋ยววันนี้ผมกลับเองนะ"

ผมพูดก่อนจะวิ่งลงรถไปขืนอยู่ก็ได้โดนปฏิเสธกันพอดี

"นายน้อยครับทางนี้"

เสียงของเพื่อนคนเดียวที่ผมมีเอยขึ้น เอาจริงๆก็ไม่ทำนองเพื่อนหรอก (เจ) เป็นลูกของคน ของป๋าผมที่อายุเท่าผมแถมหน้าตาก็คล้ายๆผมอีก ป๋าเลยส่งเจมา ให้มาดูแลผม

"อยู่มหาลัยไม่ต้องเรียกนายน้อยก็ได้"

🎬🎬🎬🎬🎬🎬🎬🎬🎬🎬🎬🎬🎬🎬