Dolabımdan aldığım son elbisemi de bavuluma koyduğumda artık hazırdım.
Evden çıkmak üzereyken, çantamda telefonumun titrediğini duydum. Arayan, ziyaretine gideceğim teyzemdi.
"Aylin, yola çıktın mı tatlım?"
"Şimdi çıkıyorum teyzeciğim. Kapıdayım."
"Tamam canım. Seni görmek için sabırsızlanıyorum."
"Bende öyle teyze." derken bir yandan da elimde bavullarım, taksi durağına doğru ilerliyordum. Önce taksiye binerek otobüs durağına gidecek, daha sonra otobüs ile İstanbul'da ki teyzemin yanına gidecektim. Yaz tatiline girmiştik ve bu yaz tatilimi teyzemin de ısrarı ile teyzemle geçirme kararı aldım.
"O zaman ben seni meşgul etmeyeyim. Bir an önce gelmeni istiyorum. Bayrampaşa Otogarına geldiğinde beni ara canım. Seni gelip alırım."
"Tamam teyze. Orada görüşürüz."
Telefonu kapattığımda çoktan taksi durağına ulaşmıştım. Taksiye binip otobüs durağına doğru gittim. Yaklaşık yarım saat sonra durağa varmıştım. Ve az sonra 'Ankara-İstanbul' otobüsüne bindim.
***
Bayrampaşa Otogarına vardığımda teyzemi aradım. Yaklaşık 15 saniye çaldıktan sonra teyzem telefonunu açtı.
"Alo, teyze. Ben otogardayım seni bekliyorum."
"Ben oralardayım canım. Geliyorum hemen." dedi ve birkaç konuşmadan sonra telefonu kapattım. Birkaç dakika sonra teyzemin arabasını gördüm ve sevinçle el salladım. Teyzemin arabası karşımda durduğunda arabadan hızla indi.
"Ayliiin. Ah canım çok özledim." dedi ve bana sarıldı.
"Bende seni çok özledim teyze."
"Hadi gel hemen eve gidelim. Duygu da seni çok özledi."
Dedi ve hemen arabaya bindik. Yaklaşık yarım saat sonra teyzemin evine geldik. Teyzemin evi şehirde olmasına rağmen biraz daha merkez kıyılarında sessiz sakin bir yerde yer alıyordu. Yani buraya gelen ancak kafa dinlemeye gelirdi. Ve ben burayı seviyordum.
"İşte, geldik tatlım!" demesiyle arabadan indik. Teyzem ile birlikte evine doğru ilerledik. Az ileride Duygu bizi bekliyordu. Duygu ile çok iyi anlaşırdık. Çocukluğumu onunla geçirmiştim. Ama teyzemlerin taşınmasıyla ayrılmıştık. Az sonra bana doğru kollarını açarak koştuğunu gördüm ve bende aynı şekilde ona doğru ilerledim. Az sonra birbirimize sımsıkı sarılmıştık.
"Yaa Ayliiin." dedi gülüşlerinin arasından ve "Çok özlemişim seni." diye devam etti.
Sarılmamız bittiğinde bende ona bakarak "Uzun süre buradayım!" dedim.
"Bana kalırsa hiç gitme. Sensiz buralar çok boş oluyor." deyince gülümseyerek karşılık verdim. Ve ben ortada, Duygu sağımda ve teyzem solumda olmak üzere eve doğru ilerledik. Ve içeriye girdik.
"İçeriye geç ve keyfine bak canım. Burası senin de evin."
Teyzemin evi küçük ama çok güzeldi. Zaten evde Duygu ve Teyzem birlikte yaşıyorlardı. Eniştem ise iş gereği sürekli seyahat halindeydi. Hatta onu ne kadar gördüğümü bilmiyorum.
"Duygu sana her zamanki odanı göstersin. Bende o zamana kadar sofrayı hazırlayayım. Açsındır."
"Hemde nasıl!"
"Doyduğunu hiç görmedim ama neyse." diyerek kendini gülmemek için zorladı Duygu. Bende ona dil çıkararak onu takip ettim. Az sonra küçük beyaz-kahverengi renkler içeren bir odaya gelmiştik. Bu oda bir yatak, bir dolap, bir çalışma masası ve balkondan oluşuyordu. Balkonu manzaraya, yeşilliğe bakıyordu. Dediğim gibi buraya gelen kafa dinlemeye gelirdi.
"İstersen bavullarını yatağının kenarına koy. Yemekten sonra birlikte yerleştiririz." demesi üzerine bavullarımı dediği yere koydum ve mutfağa doğru ilerledik. Dört kişilik olan yemek masasına oturduk.
"Tekrar hoşgeldin birtanem. Her sene olduğu gibi bu senede çok eğleneceğiz."
"Ona ne şüphe teyzeciğim." dedim ve böyle böyle sohbet etmeye başladık. Az sonra kapı çaldı. Teyzem kapıyı açmaya gitti. Gelen tanımadığım biriydi. Her sene gelmeme rağmen bu çocuğu ilk defa görüyordum. Az sonra teyzem ile birlikte yanımıza ilerlediler. Ve gelen çocuk benim yanımdaki boş sandalyeye oturdu.
"Aa hoşgeldin Berk." dedi Duygu Berk'i görmesiyle.
"Hoşbulduk."
"Berkciğim bak bu yiğenim Aylin."
"Merhaba Aylin."
"Merhaba." diyerek tebessüm ettim.
"Seni ilk defa görüyorum. İlk gelişin mi?"
"Hayır aslında buraya çok gelirim. Ama bende seni ilk defa gördüm. Memnun oldum."
"Bende memnun oldum." diyerek gülümsedi.
"Bende sıkıldığım için Duyguya gezelim mi diyecektim ama Aylin de bizimle gelebilir."
"Yok, hayır. Siz gezin. Bende şimdi geldim zaten biraz yorgunum."
Dediğimde anlamış gibi kafasını salladı ve konuşmaya devam etti.
"Peki o zaman. Ben Duyguyu da meşgul etmeyeyim. Zaten yeni gelmişsin ben kalkayım."
"Hayır hayır otur. Gitmen için söylemedim yanlış anlama."
"Yok, o anlamda söylemediğini biliyorum. Ama ben şimdi gideyim,hasret giderirsiniz." dedi ve teyzem araya girdi.
"Berkciğim, o zaman yarın sabah bize kahvaltıya gelmeye ne dersin? Hem Aylin de uzun süre burada. Daha çok tanışırsınız, vakit geçirirsiniz"
"Olur o zaman. Ben şimdi kalkayım. Afiyet olsun."
"Sağol." dedim ve teyzem ona kapıya kadar eşlik etti. Onlar gidince Duygu konuşmaya başladı.
"Berk'in böyle saygılı konuşmalarına bakma sen. Şuan senden çekinmiştir. Yoksa aynı senin gibi çok eğlenceli bir çocuktur."
"Zamanla tanırım." dedim gülümseyerek.
Ve yemeklerimizi yedikten sonra odama gittik ve Duygu ile eşyalarımı yerleştirdik. Ardından uykudan sızlayan gözlerimi daha fazla zorlamadım. Ve kendimi yatağa attım. Umarım buradaki süre zarfım boyunca eğlenirim.
***
Oyuncular
Anushka Sharma; Aylin
Ranbir Kapoor; Berk
Shraddha Kapoor; Duygu
Aditya Roy Kapoor; Yiğit
