'I love someone who love someone else and I think that I will never be her like he love her so much until his last breath'
-Claire Zoeh
*****
Claire's POV
Pagkatapos nyang gawin yun ay isinalampak nya lang ako sa sahig at pumunta sa taas
Kaya napahikbi na lang ako at unti unting umupo tsaka ikinulong ang mukha sa mga kamay ko at dun ko binuhos ang luha ko
Minsan hindi na lang siguro ako ipinanganak sana hindi ko to naranasang lahat kahit minsan man lang hindi nila ako binigyan ni katiting na pagmamahal
Niminsan hindi ko sila pinagsalitaan ng masasama ni minsan ay hindi ko sila sinunud lahat ginawa ko para lang mahalin nila ako na kahit ako na lang ako, ako na lang sana...
Lagi akong valedictorian sa school pero ni isa walang tumuntong at isinabit ang mga medal sakin at mgaing proud pero wala eh...
Kapatid ko lang ang mahal nila si Prizel lahat sya na lang ang favorite sya lagi ang inuuna sya na lang lagi at NASA kanya na ang lahat mabait, matalino din, maganda, mapagmahal pero may baho ring itinatago sakanilang lahat mabait sya pero pag dating sakin parang demonyo ni satanas pero kahit ganun mahal ko parin sya dahil kapatid ko sya
Napagitla ako at natakot ng may narinig akong malakas na pagbagsak ng pinto kaya napatingon ako sa hagdan at dun ko nakita si zild na bumababa at naka damit na ito pag pasok sa office....
Tiningnan nya ako ng matalim at nagsalita
"Ayusin mo ang kalat dyan at huwag na huwag lang lalabas sa bahay dahil kung hindi malalgot ka sakin naiintindihan mo?! "Sabi nito nang natalim ang titig sakin kaya tumango lang ako at humawak sa bangkong malapit sakin tsaka dahan dahang tumayo at lumakad papunta sakanya
Pero hindi nya ako pinansin at natingin lang sa salamin kaya lumapit sa ako sakanya at akmang aayusin ang neck tie nyang di pa masyadong ayos ay kinabig nya ang mga kamay ko
"Huwag mo akong hahawakan ,kaya kong ayusin yan at huwag kang aasta na asawa kita na akala mong mahal na mahal at tandaan long asawa lang kita sa papel! "Inis nitong sigaw sakin kaya hindi ko na namalayang tumulo ang luha ko at yumuko
"S-so-sorry"mahinang saad ko dito at pinunasan ang mga luha ko
"Tsk!"yun lang ang sinabi nito at lumabas na ng bahay kaya pumunta ako sa bintana at tumingin sakanyang nakasakay sa kotse at na ipinaharurut nito..
Napaupo na lang ako sa sakit na nararamdaman ko lagi akong pinapatay neto sa tuwing sinasaktan nya ako at pinag sasalitaan na para bang hindi talaga ako bagay sakanya
Hindi ko talaga makakalimutan itong sakit na nararamdaman ko araw araw ko na itong nararamdaman pero parang di parin ako nasanay sa Pa ulit ulit Kong pag iyak
Napangiti na lang ako bang mapait at pinunasan ang luha ko at tumayo na
Mag hintay ka zild dahil mawawala na rin man lang ako 4 na buwan pa... Pero hintay lang dahil magiging masaya ka na bang mawala ako
.......
