Memories To Hold On To #Wattys2015

Boy In The Past

Ealy's note: I've join watty a year ago at naipublish ko na rin itong story na to that time kaya lang hindi alam kong anong nangyari bat na unpublished ito. May na ngiaalam yata sa account ko. Pero okay na at saka pweding pwede ko naman siyang i publish ulit diba? hihihi kaya hito na ulit sya .. 1st story ko to guys sana sopurtahan niyo.. :-) Maraming salamat...

Introduction:

Let me gave you a small piece of advice.

It's not a weakness to cry . But sometimes when you cry, someone is always be there to wipe your tears away. I'm telling you, you'r not alone God is always be there. And no matter how difficult, easy, small or big your problem will be, there's always a solution. And always remember that God won't give us troubles and problems that we can't handle...

Shay Mauress R. Rodriguez

Novec Oreo Andrew A.Flynn

(Prologue:)

Ito ako ngayon mag-isa nakaupo sa sulok ng kwarto ko. At nagsusulat sa aking pikamamahal na notebook. Hindi ito diary okay?! Minsan nga nagdadrawing din ako dito ng kung ano-ano.

I felt tired and drained. Wala naman akong masyadong ginagawa.

Hindi ko maintindihan kong bakit kailangan magkaganito ako. Kanina lang okay pa ako eh. Iwan ko ba, parang bigla akong nalungkot hindi ko naman alam kong bakit?

Hindi pa pala ako nakakapagpakilala ako nga pala si Shay Mauress R. Rodriguez 22 years of doing mischiefts in life.

And why did my parents name me a man's name? Mauress eh parang Mauro yon pandinig ko ah! At sa almanac pah talaga galing?! Well iwan ko sa kanila tanungin nyo sila!!!

At pag kumpletong pangalan ang tinatawag sa'kin naiinis talaga ako! Pero yaan na nga mas lalo lang akong ma,iestress dahil sa pangalan ko. Pero lam nyo pagtalaga, nagkaroon ako ng maraming pera papalitan ko talaga ang pangalang ko.

Gagawin kong Prencess Mauren hehehe. Di joke lang! ayos na yan kahit awkward papakinggan, si Papa kaya nagpangalan sa'kin nyan.

Well ang tawag nga pala ng pamilya at mga close friends ko sakin ay lelet ang lapit lang ng palayaw ko sa pangalan ko ano? Pero ayos lang naman yon ako kang may ganayan wala nya sa states. :-D

........Flashback........

(First day of school)

Kindergarten pa ako nun pinapaupo ako ng nanay ko sa may bintana kasi nga daw baka umiyak daw ako at hanapin ko sya kaya yon ang ginawa nya. Nakatayo lang sya don sa may bintana. Hindi naman ako iyakin na bata eh. Pero andyan narin naman si mama yaan na yan.

Nang tumingin ako sa kabuoan ng room naminat may napansin ako sa may pangapat na nakaupo sa harap mula sa kinauupoan ko.

Isang batang lalaki.

Parang pinipigilan nyang huwag maiyak at saka panay ang lingun nya sa likod. Kaya tiningnan ko rin ang tininitingnan nya akalain mo haha.. :-D Andun ang nanay nya siguro yon. Habang tumatagal alam kong iiyak na talaga sya kaya ang ginawa ko tumayo ako at lumapit sa may bintana hindi din naman ako napansin ng teacher namin. Abala kasi sa ibang mga bata na ayaw umupo sa upan nila. Linapitan ko si mama.

"Mama pwede po bang dyan nalang tumayo ang nanay ng isa kong kaklasi??"

"Bakit nak?"

"Kasi lingon ng lingon sa likod ang batang yon oh?"sabi ko sabay turo sa batang naupo na nakita ko kanina.

"Tapos sasabihin ko sa kanya na dito sya uupo sa tabi ko kasi para malapit sa sa mama nya.Ayos lang naman po yon diba??"