1.Bölüm

40 1 0
                                    

Zeynep günlüğüne yazıyordu.. "Neden hep ben ? Neden tüm aksilikler benim başıma geliyor ? Şimdi annemle babam burada olsaydı.. O... O kadar mutlu olurdum ki. Teyzeme hiçbir şeyimi anlatamıyorum çünkü bana çok uzak. Artık içimde biriktirmekten bıktım. yalnız olmaktan bıktım. Birgün kafama eserse yoldan ilk göz göze geldiğim kişiye içimi dökeceğim.. Mut.. Mutlu olmak istiyorum. Ve olacağım"

dedi. Ve uykuya daldı..

Sabah oldu camda birşey tıkırdamaya başlamıştı. Zeynep yatağından kalkıp balkona çıktı. 

 

Z-ne oluyo yaa ? Sabah sabah. dedi homurdanarak. Ama kim olduğunuda biliyordu zaten..

Aksel-ooo prensesimiz yeni uyanmış daha..

Z-ben senin prensesin değilim 1 ! Senden benim peşimi bırakmanı istiyorum 2 ! Senden nefret ediyorum 3 ! Şimdi git buradan.

Aksel-tamam canım kızma seni gördüm ve gidiyorum..

Z-iyi olur ! dedi imalı bi şekilde..

Zeynep içeri girdi bugün hafta sonuydu yağmurla buluşacaklardı. Üstünü giyindi kapının önüne çıktı.

Ve yağmuru aradı.

Z-alo canım ben çıktım ne zaman geleceksin ?

y-canımm ben gelemeyeceğim işim çıktıda..

Z-hmm tamam o zaman öpüyorum görüşürüz.

y-tmm by..

Zeynep homurdandı "off en iyisi kütüphaneye gideyim" dedi. Ve taksiye binip gitti..

***

Kerem'i yiğeni aradı araları çok iyiydı ama kuzeni biraz küçük yani 12 yaşında.

"Aloo kerem abii"

k-sankii sen benden birşey isteyeceksin ?

"Beni çok iyi tanıyorsun valla"

k-söyle ne istiyorsun ?

"Ödevim vardıda. Gemilerin tarihi araştırılacak."

k-iyi tamam internetten faks olarak gönderirim.

"Ay sanki bende internet yok. Hoca kütüphaneden bulunacak dedi."

k-off peki giderim şimdi.

"çok sağol, görüşürüz."

k-görüşürüz..

Kerem işten çıktı kütüphaneye gitti. Zeynep elinde kitaplarla kütüphaneden çıkıyordu.Kerem'le çarpıştılar.. Göz göze geldiler <3 :D

K-özür dilerim.

Z-asıl ben özür dilerim benim salaklığım.. yerdekileri topladılar.

 

Zeynep içinden; Acaba bu çocuğa söylesem mi ? İçimdekileri döksem ? Amann yok her gördüğüme güvenemem !

K-bu arada ben kerem.

Z-bende zeynep.

K-tanıştığıma memnun oldum.

Z-bende..  Hıı ne memnun oldum ! Salak önünü görmüyor ! dedi içinden..

Z-neyse size iyi günler.

K-size de. Güzel kızmış yaa ! dedi sessizce..

***

Melis arkadaşlarıyla evde film izliyordu. Barış Melisi aradı. İlk başta melis telefonunu açmadı ama barış israrla arıyordu.. Melis sonunda telefonunu açtı.

M-efendim barış ?

B-1 saat sonra x cafeye gel.

M-ama ben meşgulum

B-çok önemli lütfen !

M-iyi peki görüşürüz 

B-görüşürüz.

"Off yapacağım herşeyi anlatacağım melis'e" dedi içinden ve uykuya daldı.. [her zaman ki gibi alıklığını sergiliyor :D ]

Zeynepeve geldi.. yağmuru aradı.

Z- ne yapıyorsun canım ?

y-iyi evdeyim sen ?

Z-bende evdeyim gelsene işin yoksa ?

y-tamam yarım saate ordayım.

Z-tamam öptüm.

y-bende.

Aksel- Ohh iyi yaptın valla yağmurcum git zeynepe git ! 

y- yaa ne istiyorsun bizden ?

Aksel- sizden değilcanım! Zeynepten. Sen onun telefonlarına cevap vermiyeceksin, görüşmeyeceksin, ona soğuk davranacaksın ! O da hayatında ki tek güvendiği kişiyi kaybedecek. Ve geriye ben kalacağım zeynepte tıpış tıpış ayağıma gelecek !

y-sen ne adi bi adamsın ya ? Senden nefret ediyorum !

Aksel-Valla bunu zeynepte diyor. Ama hiç işe yaramıyor ! dedi sırıtarak..

&quot;Yalan Gerçek Oldu&quot;Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin