Ik loop twijfelachtig achter de rest aan, continu om mij heen kijkend. Dit kan het niet zijn, dit mág het niet zijn! Mijn blik valt op een houten bordje, half verwikkeld in een klimopplant. Ik kniel neer bij het bordje en ik trek voorzichtig een tak weg. Langzaam lees ik de volgende woorden:
Esurientesin Domus Tenebrarum Habitatores sunt
Ik zet geschrokken een stap achteruit, dit zijn dezelfde geheimzinnige Latijnse woorden die ook in de brief stonden. Vreemd, ik vertrouw dit niet...Ik kijk op en merk dat de anderen al bij het hotel staan. Snel spring ik overeind en ren ook naar het huis. Ik weet wel zeker dat ze mij voor gek gaan verklaren, maar ze moeten het weten! Maar nog voor ik het huis heb bereikt, duwen ze gezamenlijk de grote zware deuren open en lopen ze al de hal in. Met Gorgio voorop. 'Nee! Stop! Wacht!' schreeuw ik en ik kom slippend tot stilstand voor het gebouw. 'De... de Latijnse... Latijnse woorden,' hijg ik, 'ik vertrouw het niet!'Iedereen draait zich om en kijkt me aan alsof ik gek ben.'Ik zag net een bordje staan, verscholen tussen wat klimplanten. Daar stonden de Latijnse woorden uit de brief op geschilderd, met rood. Dat associeer ik met gevaar...''Elli, we hebben gekeken op Google vertalen, er was niks mis met die woorden... Kom op, eindelijk een keer iets spannends! En het was je eigen idee,' zegt Elizabeth geïrriteerd en ze zucht luid en diep, terwijl ze ondertussen haar Facebook checkt. Gekwetst kijk ik haar aan en ik loop ook naar binnen.'Best, maar als er iets gebeurt... Ik vergeef het jullie nooit...''Jaja,' mompelt Elizabeth en ze steekt haar mobiel in haar broekzak. Nu pas beseffen we dat we in een enorme welkomsthal staan. Alles ziet er netjes en opgepoetst uit en in het midden van de hal staat een enorm gouden standbeeld. Wauw.'Hm, wat een moderne hal!''Zie je die kroonluchters? Ze lijken wel van echt goud!''Die rendierenkoppen aan de muur lijken ook net echt!' Iedereen praat weer door elkaar heen. Ik neem de omgeving extra goed in mij op, het ziet er inderdaad erg luxe uit... Zal het dan toch veilig zijn? 'Hé! Een andere brief in een fles,' roept Gorgio opeens en hij rent naar het gouden beeld. In de hand van een perfect afgebeelde ruiter, zit een fles geduwd. Met een nieuwe brief daarin. Gorgio klimt op de rug van de man en grist de fles uit zijn hand. 'Hebbes!' Hij glijd moeiteloos weer van het beeld af en loopt naar ons toe. Hij schiet de kurk eraf en schud de brief uit de fles.
Beste bezoeker!Welkom!Waarschijnlijk bent U de doorverwezene van de flessenpost op het strand en bent U bepakt en bezakt dit prachtige hotel komen opzoeken.Nu U bent gearriveerd, zal ik U en Uw eventuele gasten even wegwijs maken.We starten links, de eerste deur is de garderobe. De tweede deur is de deur naar de eetzaal. De deur recht tegenover het standbeeld is de deur naar de loungeruimte, met onder andere gratis WiFi. Dan komt de trap, die U naar de hotelkamers leid. Dan is er nog één deur rechts en dat is de bergruimte. Hier mag U absoluut NIET komen! Wat er ook gebeurtGoed, natuurlijk is er ook een enorme tuin, waar U rustig kunt wandelen. Daar zijn ook diverse activiteiten als midgetgolf, zwemmen en volleybal.Nu zal U voorlopig vooruit kunnen, overige dingen over het hotel zult U zelf wel ontdekken.Esurientes in Domus Tenebrarum Habitatores suntL.G.
Gorgio lacht breed. 'Free WiFi! Snel naar de loungeruimte!' Elizabeth maakt een vreugdesprongetje en haakt haar arm in die van Gorgio.'WiFi-buddy's!'Iedereen grinnikt en we lopen naar de deur tegenover het standbeeld. Vrolijk trekt Gorgio de deur open, maar dan horen we achter ons een harde klap. Ik draai me direct om en mijn adem stokt.De enorme deur die we daarnet met grote moeite open kregen, is dicht.....
