Gece garip bir hisle uyandım.Gözlerim karanlığa alışana kadar hafifçe kırpıştırdım ve yataktan kalktım.Ufak adımlarla odamdan çıktım ve annemle babamın odasını bulmaya çalıştım.Ablam uykusunu böldüğüm için bana yapmadığını bırakmayacağından ışığı açmaya cesaret edemiyordum.Tam annemlerin yatak odaasının kapısını açacakken bir şey fısıltıyla ismimi söyledi.Bana öyle gelmiş olabilirde.Korkuyla arkamı döndüm...ama bir şey yoktu.Aldığım derin nefesi bırakarak başımı yatak odasının kapısına çevirdim ve kapıyı açtım.Yatağa iyice yaklaşıp baktım.Annem yoktu.Bu katta olsaydı mutlaka görürdüm.Hızla aşağı katın merdivenlerine yöneldim.Aşağıdaki odalara da göz gezdirdikten sonra tekrar yukarı çıktım.Gözlerim artık karanlığa alışmıştı.Annemi evde bulamadığım için babamı uyandırmaya karar verdim.Hafifçe onu sarstım ama uyanmadı.Bana kızmasını göze alarak ablamın yanına gittim.Fakat o da uyanmadı.Biri gardolabın kapağını açıyormuş gibi bir ses duydum.Arkama dönmeye cesaret edemediğim için koridorda yatak odasına koşmaya başladım.Ama duyduğum ses beni koridorun ortasına çivilemişti.
Telefonum çalıyordu.Bir göz hareketiyle duvardaki saate baktım. 03:02 Bu saatte kim arardı?Acaba annem mi arıyordu?Gözlerimi kırpıştırdım ve ürkek adımlarla odama ilerledim.Telefonun ekranına baktım. 388@0 arıyordu.Gözlerimi iyice açıp ekrandaki numaraya baktım.Telefonun açma tuşuna basarken ellerim titriyordu.Telefonu yavaşça kulağıma götürdüm.Annemin sesi geliyordu ama daha farklıydı.Ürkütücüydü.Mırıldanır gibi ''Anne'' dedim ve aldığım cevap karşısında donup kaldım.''ARKANDA BİRİ VAR''.....
