Fotoğraf Karesi

1. Bölüm | Gizemli Kız & Gerçekler

İlk bölümü yayınlamış bulunmaktayım. (Fazla heyecanlı) Arkadaşlar biraz acemiyim bu işte yeniyim anlıyacağınız ve bölümü atarken epey bir zorlandım size kısa gelebilir bu bölüm ve ileriki bölümler daha da oturacak her şey emin olabilirsiniz. Her türlü eleştiriye açığım yorumlarınızı bekliyorum. :)

Ve bu bölüm bana fazlasıyla destek olan Ayça'ya yani @zeykercisenarist'e gidiyor. Keyifli okumalar :)

Kerem güneşli ve hafif esen rüzgârlı bir havada kahvehanede oturup karşısındaki gölü izliyordu. Gölün birkaç fotoğrafını çekip makineyi masaya bırakıp bir süre sonra düşüncelere dalıyor. Her ne kadar bir yerlere kaçtığında tüm dertlerini sıkıntılarını İstanbul’da bıraktığını düşünse de öyle olmuyordu işte. Bir amacı yoktu Kerem’in kendi halinde, bir başına ve yalnızdı. Hedefleri, hayalleri bile yoktu. Ona göre kaçmak ona daha iyi hissettiriyordu uzaklaşmak ve kimseyi umursamamak. Ailesiyle her zaman ki klasik kavgalarını edip yine kendini yola atmıştı Kerem. Bugünde Bursa da bir köyde ve şu anda gölü izleyerek çayını içmekteydi ve fotoğraflar çekmekteydi. Orada ki amcalarla kaynaşıp muhabbet ediyor birlikte tavla oynuyorlardı amcaların da fotoğraflarını çekiyordu. Gözleme yapan teyzelerle muhabbet edip onlarında fotoğrafını çekip köyün her yerini gezip dolaşmya başladı...

 

Kerem köyde dolaşırken zamanın ne kadar çabuk geçtiğini havanın yavaştan kararmasıyla anlıyor ve artık gitmesi gerektiğini düşünerek park ettiği arabasına doğru ilerliyordu. Arabaya yaklaşmadan tekrar göle bakıyor içindeki sese kulak verip yönünü değiştiriyor ve göle doğru gitmeye karar veriyor. Gölün kıyısına yakın ilerlemeden uzaktan göle tekrar bakıyor. Güneşin batışıyla eşsiz bir manzarayı yakalıyor Kerem ve makineyi eline alıp tekrar çekmeye başlıyor gölü. Bu hali daha çok hoşuna gidiyor ve harika kareler çıkacağına oldukça emin. Az ilerde ki ağaç evi dikkatini çekiyor hafif süslenmiş birkaç eşya ve minderleri görüyor makinenin ayarlarından zoom yapıp orayı da çekiyor. Makinenin yönünü değiştirip göle doğru getirip tekrar çekim yaparken fotoğrafta gölün değil bir kızın fotoğrafı beliriyor makineyi önüne getirip şaşkınca fotoğrafa bakarken az ileride ki kızın hala orda olduğunu görüyor ve fotoğrafa tekrar bakıyor. Hafif esen rüzgârla dağılan kıvırcık saçları ve yüzü yan tarafta olduğu için tam belli olmuyor ve düşünceli bir şekilde gölü izliyor. Kerem kendini belli etmeyerek kenara geçip tekrar yakından bir tane daha fotoğrafını çekiyor ama yine dalgalanmış kıvırcık saçlar ve yüzü yine net değil. Spor kıyafetleriyle saçları açık sırtı hafif dönük gölü hala izlemekte olan bu kızın bu şekilde de fotoğraflarını çekerken Kerem kıza görünmemeye çalışıyor çünkü bu halde onu izleyip fotoğrafını çekmek tamamen yanlış anlaşılabilirdi. Makineyi tekrar önüne alıp fotoğrafları incelerken kızın ne kadar masum bir yüzü olduğunu daha net anlayabiliyor her ne kadar yüzü tam net olmasa da. Sırıtarak önüne döndüğünde kızın aynı yerde olamadığını fark ediyor ve etrafına bakındığında kızın gitmiş olduğunu anlıyor. Makinedeki fotoğrafa tekrar bakıyor ve silmek hiç içinden geçmiyor makineyi kapatıp oradan uzaklaştığında o gizemli kızı bir daha görme ihtimalini düşünüyor ve saçmaladığını fark edip kafasından atıveriyor düşüncelerini…

1.5 ay sonra

 

"Anneeeeğğ anneee"

"Zeynep ne oldu kızım?" Diyor annem mutfaktan çıkıp yanıma gelerek

"Anneeem" diyorum ayakkabılarımı çıkarıp sarılarak sevinçle oda bana sıkıca sarılıyor ve ayrıldığımızda  

"Zeynep hayırdır kızım bu neyin sevinci böyle?" Dediğin de elimde ki zarfı gösteriyorum oda gözlerini sevinçle büyütüp hemen girişteki sandalyeye oturtuyor kendide oturduğunda