Evet,yeni hayatıma gıcık kız rolünde başlamıştım.Ama belki de bu beni farklı yapabilirdi.Çok tuhaf belki ama ben özel biri olmak istiyorum,böyle herkesin sattığı,umursamadığı,değer vermediği biri değil.Her zaman baş rolde olan kızlardan olmak istiyordum...
Dersler bitmişti çıkış zamanı da gelmişti kız grubundan bi kaç kişi bana kol atarak geçtiler nedenini bilmiyorum...Sonra elimde defter dışarıya çıkarken köşeyi ni döndüm ve kendimi yerde buldum defterleri de...Bana çarpan bi taştı.
-Ohaaa!
-İyi misin? (Kendimi hemen naza çektim)
-Ahhhh!
-Noldu ya!Bu kadar hızlı girmedim.
-Dokunma banaaa,canım yanıyor!
-İyi be iyi ne halin varsa gör!
-Bide bırakıp gidiyorsun!
-Ya kızım amma da nazlı çıktın ha!
-Of,canımı yakmadan kaldır o zaman beni.
-Gel.(Der ve elimi tutar)
-İçimden:Allahım sana geliyorum!!
Ve kalktım yani o kaldırdı:)Sonra defterlerimi aldı ve bana verdi.
-Teşekkür ederim.
-Rica ederim cadı.
-(Güldüm ve)Görüşürüz...
-Görüşürüz...Eve geldim çok mutluydum sanırım âşık olmuştum.Ama çocuk taş taşş!Âşık olunmamak elde değil yani...Annem:
-Ooo Ezgi,neden bu kadar mutlusun sen okuldan nefret edersin?
-Lise farklı bişey anne!
-Öyle olsun bakalım dedi ve Günün nasıl geçti diyecekken odama girmiştim bile...
-Ezgiii!
-Efendim anne!
-Yavrum acıktın mı?
-Hayır.Elime telefon aldım ve biraz internette dolaştım.Zaten ilk günden ödev de yoktu...
-Yaaaaaaaaaaa,ALLAH kahretsinnnn!Offff,nasıl olur yaaa?!Ya ben o çocuğun ismini nasıl olurda sormam kii!?Dedim kendi kendime...Ama o kadar güzel bakıyor ki gözlerinde tutuklu kalmıştım...İlk defa hiç tanımadığım birine bu kadar sevgi vermiştim.İlk defa...Berkle konuştum arayıp...Yarın okula birlikte gidelim dedim.Tamam dedi.Tüm gece onu düşünmüştümErtesi sabah kalktım makyaj falan yapıp gittim okula ama üstümdekiler falan mükemmeldiler ve gayette havalı duruyordum o ilgi çekici kızlar gibi...Onu okulun kapısının önünde gördüm ve yanına gidip:
-Günaydın,naber?dedim.
-Günaydın,iyiyim seni sormalı.
-Ah işte ne olsun kolum çok ağrıdı gece ya onu unutmaya çalışıyorum.
-Ya bak bilerek yapmadım demiştim...
-Ya senin suçun yok,benim suçum demi?
-Ya of tamam ben suçluyum,öldürdüm ben seni tamam mı bitirdim seni idam ettim!Özür dilerim.
-Tamam tamam geçer o 1,2 güne...Sen sıkma canını.Haa bu arada adın ne?
-Savaş,senin?
-Ezgi...
-İyi Ezgi,hangi sınıftasın?
-9/A Sen?
-11/C
-Yavrum n'aptın?
-Yavrum?
-Yani şeehhy eee ya ağız alışkanlığı işte ...
-Pekala cadım öyle olsun bakalım...
Ohaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!
Cadı"M" dedi.Beni sevdi galiba!Bu duygu enfesdi yani ilk aşklar için...
Her neyse sınıfa girdim ve bi kız yanıma gelip:
-Şşt Ezgi!
-Evet de sen kimsin?
-Beyza...Yanın boş mu?
-Maalesef yanımda Berk var derken..
~Berk erkek arkadaşı ukalâ Sayit ile oturuyor...Her sinir bozucu şeyler benle karşılaşsada ben hala mutluyum çünkü benden hoşlanan yani öyle tahmin ettiğim bi yarim var!
-Tamam Beyza,gel yanımda otur bakalım dedim.
-Geliyorum Ezgi dedi ve geldi oturdu.
-Naber dedi.
-İyiyim sen?
-Pek de sayılmaz ama iyiyim.
-Neden neyin var dedim.
-Boşver
-Ya Beyzaa!
-Ezgi aramız bozulsun istemem senle arkadaş olmak istiyorum,sen farklısın...
-Oha ilk defa biri bana farklı demişti.Ama neden aramız bozulsun ki?
-Ezgi boşver dedi ve konuyu başka yerlere çekti.
-Tamam 2'sinede tamam söyleme derman bulamazsın o içinden patlatacak seni,ve arkadaş olurum eğer sırlarını anlatırsan sırdaşım bile olurum dedim.
-Peki dedi ve boynuma sarıldı.