My magical tale

chapter 3

Merliah POV

    Naalimpungtan ako dahil sa ingay ng mga aso sa labas kaya napabangon ako ng wala sa oras tanging liwanag lang ng buwan ang nagsisilbing ilaw ng kwartong ito(brrrr)kumukulo na yung tiyan ko -_-!

   Meroon ako narinig na boses ng tao kaya agad akong kinabahan"sino yan?"tanong ko sa kanya kahit hindi ko gaanong maaninag ang mukha nya,lumapit ako at dinungaw maiigi ngunit ang anino kanina sa bintana ay wala na

    Tinulog ko nalang ulit dahil baka na malikmata lang ako
   Ilang saglit pa bumukas na ang pintuan agad kong kinusot ang mata ko at humikab"Hoy!merliah gumising ka na at ipag luto mo na ako?"saad ni mitch ng pasigaw saakin"ano ba naman bilisan mo na nandidiri ako sayo eh eiww"alam mo? mitch kung pwede lang kanina pa kita sinakal na paka arte mo
    Tumayo na ako sa pagkakahiga sa malamig na semento at pinagpag ko ang sarili ko dahil sa mga alikabok
    Dali-dali akong tumungo ng kusina at ipinag luto sila ng fried rice at bacon with egg"ito na po ang umagahan nyo Auntie Marjorie"masayang bati ko habang inilalapag ko sa lamesa ang pagkain.hindi ko nga alam kung bakit ba ganito ang pag trato nila saakin kung tutuusin kayamanan ko lahat ng inaangkin nila
    Tapos na silang mag prepare at paalis na"merliah paki sarado nalang ang mga dapat isarado pag hindi mo ginawa yun malilintikan ka talaga"sabay alis nila uncle at auntie sa bahay habang si mitch naman ay naliligo pa at habang feel na feel ang tubig.akala mo naman firts time maligo.
    Natapos na din syang maligo kaya dali-dali akong pumasok ng banyo pero agad akong natigil ng magsalita sya"nga pala merliah before you go to school ipagluto mo na ako ng baon ko para make sure meron akong makain okey"sabay matching erap nya saakin
    Habang bumabagsak ang tubig sa katawan ko iniisip ko na bakit? hindi ko manlang magawa na hindi sumunod sa kanila kasi ako na mismo ang naaawa sa habang patuloy nilang inaalipin ang sarili ko
    Hindi ko namalayan na umalis na din pala si mitch kaya agad akong tumungo sa kwarto ko at nag suot ng uniform
   Sinara ko na yung pinto at mga bintana kasi di ba alam mo na mahirap na baka malintikan nanaman ako  ￣ε ￣

   Agad akong sumakay ng taxi at pumunta na ng school pero di kalaunan nakarating na agad ako
     Nag lakad-lakad na ako pero rinig ko yung bulong bulungan ng mga estudyante sa gilid ko
"Di ba sya yung nawalan ng parents?"

"Humirap na daw ba sya?"

"Diba usap usapan na sya"
    
    kahit kailan talaga hindi nawawalan ng balita ang school na to ang dami kasing chismoso at chismosa eh
    Pinag patuloy ko nalang yung paglalakad ko at napag pasyahan ko na hindi nalang ako tumungo nalang sa classroom ko
     Kung mapapansin mo ang laki talaga ng pinagbago simula ng mawala ang pamilya ko dahil pakiramdam ko lahat sila itinatakwil ako
    Hindi nalang ako pumasok kahit alam kong mali ang ginagawa ko kasi alam ko naman na paguusapan lang ako ng lahat dahil sa mga issue tungkol saakin
    Takbo dito takbo doon yun lang ang ginagawa ko para makapunta sa limang palapag ng school dahil gusto ko lang mapag isa
"I found it"i said to my self habang naghahabol ng hininga dahil sino? Ba naman ang hindi hihingalin sa ginawa ko

     Bakit ba ako isinilang kung ganito din pala ang mararamdaman ko,bakit pa ako nabuhay sa mundong ibabaw kung puro pasakit lang ang mararanasan ko,bakit pa ako naging mayaman kung aalipustahin at tatratuhin din pala ako naparang alipin bakit pa?
 "tingnan mo kung sino ang nagtangka na pumunta sa lungga natin"agad akong nagising sa reyalidad ng may nag salita sa likuran ko
     Agad akong napalingon kung sino ang nagsalita"mitch"nakatitig sya saakin at naka taas ang kilay with matching pamewang pa
"What are you doing here little poor girl"nakakainsulto kana kahit pinsan kita kitang kita ko kung gaano mo ako inaapi
"Im not a poor bitchy mitch kasi lahat ng yaman ng pamilya ko ninakaw nyo?"sabi ko sakanya at agad na tumayo

   Pero yung susunod nanangyari ay hindi ko inaasahan...

Mistery_guy26; sorry kung medyo magulo ang story *^▁^*