Peter pan, that's what they call me

292 2 2
                                    

POV WENDY DARLIN'

Het is al laat wanneer ik mijn laptop open klap, 3:00 staat er. En ik besluit om te gaan slapen, ik had echt geen zin om om te kleden dus ik ging gewoon zo slapen. Ik realiseer me dat ik morgen weer naar school toe moet. Ik sluit mijn ogen en lig bijna gelijk in slaap. Ik schrik wakker omdat ik voel dat ik weg schiet. Maar het was gewoon mijn verbeelding! Ik probeer weet te gaan slapen. Maar dat lukt niet. Dus ik ga maar fantaseren zoals normaal, ik lig bijna te slapen tot ik iemand op het raam hoor kloppen, ik zie niemand. Alleen iets wat lijkt op een schaduw! Ik open het raam en de schaduw pakt mijn arm en trekt me mee. De lucht in, ik kan het amper geloven, i-i-ik vlieg!

Voor ik het wist liet de schaduw mij los.  En ik val op de grond, ik kijk om me heen, ik ben op een prachtige plek. Maar wacht ik herken deze plek! Dit is Neverland! Ik hoor iemand zeggen: 'daar! Daar is ze!' Zegt een jongen van een jaar of 8. En hij wijst naar mij! Ik sta op en ga rennen, zo hard als ik kan. Snel ga ik door de struiken, om hun af te snijden! Ik stop net op tijd, ik sta recht voor een afdaling. Ik kijk naar beneden. Er is een grote rivier, en ik denk als ik daar in val dat ik sowieso dood ben! 'Pssst' hoor ik iemand zeggen. 'Kom hier, hier ben je veilig!' Zegt hij. Ik ren naar hem toe en zeg 'bedankt, ik ben Wendy, darlin'!' 'Geen probleem, ik ben Robbin!' Zegt hij 'Ben ik op Neverland?' Vraag ik enthousiast. 'Ja, maar je moet daar niet zo blij om zijn!'

'Hoezo?? Waar is Peter Pan dan?' 'Peter Pan is niet zo vriendelijk als je denkt-' We worden onderbroken door die zelfde jongen die ik voor het eerste tegen kwam en hij roept: 'waar is ze gebleven?! Iedereen opsplitsen, en vindt haar! Ik heb namelijk geen zin in een boze Pan!' 'Blijf hier ik regel dit wel!' Zei Robbin. Ik blijf hier wachten dacht ik in mij zelf. Toen hij wegliep. Maar wacht als dit Neverland is kan ik alles hebben wat ik wil! Ik sluit mijn ogen en fantaseer dat er een zwaard in mijn handen ligt. Ik doe mijn ogen open en ik heb een zwaard in mijn handen en begon te vechten. Ik was aan het winnen tot iemand een stof naar me gooide het leek op pixie dust, maar ik val flauw!

I'm a lost boy from NeverlandWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu