Ve bir anda..............elektrikler gider
Hava karardığı için ev çok karanlıktır.
N:A..ateş.
A:Nazlı tamam gelir şimdi.
N:Mum.
A:Nerde mumlar?
N:Dolapta.
Ateş telefonunun ışığıyla mutfak dolabına gider mumu alır.
Çekmeceden çakmak bulup mumu yakar.
Nazlının yanına oturur.
A:Mumu yaktığıma göre kalkayım ben.
Ateş koltuktan kalkar.
N:Gitmesen Olur Mu?
Ateş arkasına baktığında küçük bir çocuk gibi korkan bir Nazlı görür.
A:Korkuyor musun?
N:Biraz,evet.
Ateş Nazlının yanına oturur.
N:Sen yanımdayken korkmuyorum.
A:Korkma zaten.
N:Normalde jeneratör çalışır ama bozuldu galiba.
A:Niye korkuyorsun karanlıktan?
N:8 Yaşındaydım,annem ve babamla birlikte evde oturuyorduk,ben oyuncaklarımla oynuyordum evimizde yardımcı olarak çalışan bi abla vardı ismi Şükran'dı.Bana süt hazırlamak için mutfağa gitmişti bi anda elektrikler kesildi biraz sonra eve eli silahlı adamlar girdi,babam anlayınca beni ve Şükran Ablayı odama gönderdi.Yukarda birseyden Şükran ablaya sarılmış ağlıyordum,ta ki o adamlar benim odama girene kadar.
A:Sonra.
N:Gözümün önünde öldürdüler Şükran Ablayı,tam silahını bana doğrultacaktı ki aşağıdan polis sesleri duyuldu adamlar da kaçıp gitti.
Nazlı ağlamaya başlar.
A:Ben özür dilerim,bilmiyorum.
Nazlı daha çok ağlar.
A:Nazlı şşş ağlama lütfen.
Nazlı Ateşe sarılır.
Ateşte Nazlının saçlarını okşar.
Nazlı'dan💜
Bu olayı kimseye anlatmadım,niye şimdi Ateşe anlatıyordum ki,ona karşı koyamadığım bir şey besliyordum,saçlarımla oynaması beni sakinleştiriyordu,rahatlatıyordu.
A:Bahçeye çıkalım mı?
N:Neden?
A:Üzüldüğümde hep bahçeye çıkar yıldızlara bakarak uyurdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
💫Tatlı Bela💫NazAt💫
Fanfiction✨Kavgayla Başlayıp,Sonsuz Mutluluğa Dönüşen Bir AŞK✨Açık Sarının Kelebeği✨
