Nang magising si eya ay agad namin syang kinausap ng mama nya at nagtatanong sya kung bakit nasa hospital sya.
Mrs. Aiverson:ah eha wala ka bang natatandaan?
Saglit akong napaisip,at naalala ko ang mga nangyari.Napayakap na lang ako ng mahigpit kay clark at sabay hingi ng tawad sa kanilang lahat.
Mr. Aiverson:eha lets talk please.Sabi ng doctor sa sobrang depress mo daw kung bakit nagkakaganyan ka.
Mrs. Aiverson:oo eha sabihin mo sa amin,ano bang mga iniisip mo nandito kaming pamilya mo makikinig sayo.
Eya:ang totoo nyan mommy,daddy,clark nakita ko si samantha na nakalapit ang mukha sayo kaya nagselos agad ako at kapag naaalala ko yong nangyaring aksidente sa akin natatakot ako ng sobra.
Mrs. Aiverson:samantha?akala ko bay wala na yon dito?
Clark:let me explain po.Walang samantha sa store na yon bhabe.Baka namali ka lang ng tingin.Kahit e-check natin sa cctv walang samantha na nandon okay secretary namin sa company yon.
Eya:kung ganon namali ako ng tingin?bhabe im so sorry.
Mrs. Aiverson:eha ano pa bang kinatatakot mo?bakit masyado ka pang nag-aalala sa mga nakaraan mo?
Mr. Aiverson:eha sabi ng doc. Hindi mawawala ang depression mo kung hindi mo tutulungan ang sarili mo.At yang takot na yan hindi mo dapat dalhin habang buhay ano na lang mangyayari sayo kong lagi kang ganyan?paano ang future mo?paano ang mga pangarap mo,nyo ni clark?
Eya:mom,dad,clark im sorry hindi ko agad sinabi sa inyo.Ayaw ko kasing mag alala pa kayo.Pero i really dont know sa twing naalala ko yong nangyaring aksidente sa akin im really scared.
Clark:eya,eya,bhabe listen to me,listen to us hindi mo na kailangang matakot dahil nakaraan na yon okay.Paano kung may nangyaring masama sayo paano sina tito,tita ako lahat ng nagmamahal sayo.Bhabe trust to us.Kailangan mo ng kalimutan ang nakaraan at harapin ang kasalukuyan.
Eya:im sorry and i promise hindi na mauulit ito.
Napayakap na lang sina mom,dad at clark sa akin.Hindi ko alam na depress na depress na pala ako.Laking pasasalamat ko at hindi nila ako pinababayaan at nandyan sila sa tabi ko para gumabay at sumuporta sa oras na kailangan ko sila.
.
.
2 days din akong nagstay sa ospital upang matiyak kong talagang magaling na ako,mga kaibigan ko at ni clark ang dumalaw sa akin at ang parents ni clark.
1 week akong hindi pumasok sa school kaya sina jenny na lang ang pumupunta sa bahay para sabihin sa akin kung ano ang mga ginawa at naging lecture namin sa school.
.
.
.
Pagpasok ko sa school ipinakita ko sa kanilang lahat na okay na ako.Hindi na ako si eyang nadedepress at selosa charing.
.
.
Hanggang sumapit na ang February 14 valentines day.Nagdaos kami ng kasiyahan sa school Valentines Masquerade Destiny Ball kung tawagin.Yon yong nakasuot ng maskara lahat ng estudyante at kung sino ang makakuha sayo ang destiny mo.Hindi na ako sumali,nakaupo lang ako sa gilid dahil hindi makakapunta si clark dahil pumunta ito ng new york bago mag valentines nagkaroon sila ng biglaan meeting.May lumapit sa aking isang lalaki na nakasuot ng itim na maskara.Hindi ako tinitigilan nito hanggang hindi ako tumatayo at niyaya akong sumayaw hanggang sa may lumapit na namang isang lalaki na nakasuot naman ng blueng maskara pareho nilang hinihingi ang aking kamay.Sina jenny,steph at megan meron ng nakakuha sa kanila.Sa mga oras na ito hindi ko alam kung kanino ako sasama dahil tanging si clark lang ang gusto kong makasama habang buhay at ayaw kung magpaasa ng ibang tao.
Principal:and now pwede nyo ng tanggalin ang inyong mga maskara.
At tinanggal na nga ng lahat ang kanilang mga maskara at ganon din ako pero ang dalawang nasa harapan ko ay hindi pa din nila tinatanggal ang kanilang mga maskara.Nagsalita ang nakaitim na maskara.
Boy 1:tatalikod kaming pareho pagharap namin kailangan mo ng pumili sa aming dalawa.
Iba ang boses nito pero ng pagtalikod nilang dalawa ay parang kilala ko ang nakasuot ng itim na maskara na katulad ng maskara ko.Kaya ng pagharap nila ay pumili na ako.
Dahan dahan nilang inaalis ang maskara nila hanggang sa matanggal na ang maskarang itim.Laking gulat ko kung sino ang napili ko.
.
