Ilang araw at weeks na rin ang nakalipas simula noong unang nakita ni furuya si rea. tapos na ang last subject nila at nag simula nang umuwi lahat ng mga classmate ni furuya sa room.
uy furuya di ka pa ba uuwi? sagot niya sandali lang sabay ba tayo uuwi? sagot naman ng classmate niya oo tara na.
at sa habang nag lalakad na sila pa uwi nakita bigla ni furuya si rea nag lalakad mag isa at biglang sinabi niya sa kasama niya pre mauna ka na may babalikan pa ako. sagot ng kasama niya bakit? sagot ni furuya kakausapin pa pala ako ni mam( kahit hindi totoong kakausapin siya) at noong nawala na ang kasama niya pinuntahan niya kaagad si rea. at dahan dahan siyang lumapit
uy rea mag isa ka lang uuwi?
oo e mag isa lang ako uuwi ngayun
hmm pwede sabay tayo tanong ni furuya
oo naman sagot ni rea
habang nag uusap sila ng mag kasabay laking tuwa ng dalawa na sabay sila umuwi
kinabukasan. habang nag lalakad si furuya pa punta sa room nakita niya si rea unting unti ulit tiningnan ni furuya si rea at sabi niya sa isip niya babatiin kaya ako ni rea? yun nga lang para lang siyang multo na dumaan.
oras na ng klase at mag damag naka tingin sa bintana si furuya na tila wala sa sarili ng bigla siyang tinapik ng kanyang katabing lalake
oi furuya ayos ka lang ba layo ng tingin mo ahh
sagot ni furuya ahh oo ayos lang ako meron lang kasi akong inaalala
mag hapon sa buong klase ay naka tingin lang si furuya sa bintana habang inaalala niya ang nang yari kahapon habang kasabay niya umuwi si rea.. at lumitaw sa isip niya bigla ang muka ni rea na naka ngiti sa kanya. habang naalala niya ang mga pang yayari kahapon naguguluhan si furuya sa sarili niya at nag tatanong sa sarili niya kung bakit mag hapon yun lang ang kanyang naiisip...
