Daniel Clara'nın kötü bir olay yaşadığını sezdi. Çünkü Clara telefondaki kişiye saldıracakmış gibi konuşuyordu.
-Arayan kim?
-Bilmiyorum. Bana yardım et Daniel!
-Tamam sakin ol, küçük bir şeyi büyütme.
-Üzgünüm beni bir haftada iki defa aradı.Bu da beni deli ediyor!
-Bak bir defa aradığında telefonu bana ver.Ben de onunla konuşurum.Ne istediğini anlarız.
Okula varmışlardı.Son dersleri boştu.Bu yüzden Clara'nın evine gittiler.Okul çıkışı Klaus gelmemişti.Çünkü bugün para kazanmak için garsonluk yapmaya başlamıştı.Clara rahatlamak için banyoya girdi ve telefonunu Daniel 'a bıraktı. Telefon birden çaldı.
-Alo yine ben!!
-Pardon ben Clara'nın arkadaşıyım.
-Vay vay!Küçük Clara'mızın bir erkek arkadaşı var.
-Ben onun sadece arkadaşıyım.Hem o çok güzel ben istesem de onunla çıkamam.
-Sen biraz aşıksın.
-Hayır değilim!!
-Hah sen bunu külahıma anlat!!
-İlk önce Clara'yı sinir ettin.Şimdi de beni!!
-Ben Clara'yı aradım ve sen çıktın.
-Her neyse, bir daha bu numarayı arama!
-Ararsam ne yaparsın?Hah küçük bir kız gibi ailene mi şikayet edersin?
-Hayır bayım kendi imkanlarımla çözerim!
Sonra telefonu kapattı.Clara geldi ve Daniel'ın evine gittiler.Ailesi çok sıcakkanlı insanlardı.Ama David adındaki genç Clara'ya göre bu ailenin çocuğu olamazdı.Daniel Clara ile birlikte Daniel'ın odasına gittiler .Clara biraz korktu.Çünkü Daniel'ın odasında karikatür yanı sıra birçok bilimsel posterler, kitaplar ve maketler vardı.
-Odan çok değişik.
-Bunu iltifat olarak alıyorum.
-İlk defa bu kadar bilime düşkün birini gördüm.
-Ben aileme göre daha az uğraşıyorum.
-Gerçekten vay canına!
-Senin odan da bembeyaz ama sen her gün biri ölüyor gibi siyah giyiniyorsun.
-Ben kendimle barışık değilim.Bu yüzden siyah giyiniyorum.Ayrıca ciddi bir kişiliğim var.Ben pembe tavşanlı pijama giyen kızlara pek benzemem.Ayrıca kitap kurduyumdur.Ailem bu başarılarım nedeniyle beni özel okula yazdırdı.
-Gün geçtikçe seni daha iyi tanıyorum.
-Özür dilerim ama gitmem gerek.Klaus gelmiş.
-Tamam.
-Görüşürüz.
-Görüşürüz!
Clara eve gitti ve üstünü değiştirip Klaus'a bir şeyler hazırladı.O da yedi ve kalktı.Bugün işte ilk günüydü.Garsonluk çok zor değildi. Ama tıka basa dolu bir yerde çok zor olabiliyordu.Klaus koltukta uyuyakalmıştı.Yine aynı numara Clara'yı aradı.
-Ne var, artık açmayacağım.
-Tamam sen cevap verme bana başkası cevap verir!!
-Kim?
-Dün telefona başka bir çocuk açtı ve senden hoşlanıyor.
-Ne saçmalıyorsun yine!!
-Bir şey saçmalamıyorum.Kendi ağzından duydum.
-Nasıl yani?
-Artık geç oldu.Yarın sorarsın.Beni tanımana yarın büyük bir fırsat vereceğim ve seni açık numaradan arayacağım.O zaman kim olduğumu tespit edersin.Ama eğer polise gidersen...
-Ne olur???Söyle!!!
Telefon kapandı.Clara sevinse mi üzülse mi bilemiyordu.Hayatı artık çok değişmişti.Bunca şeyi düşünmek onu yormuştu.Sabah direkt Daniel ile konuşmaya gitti.
-Selam Daniel.Seninle bir konu hakkında konuşacağım.
-Selam,tamam konuşalım.
-Beni yine gizemli numara aradı.Ve bana telefonun bir erkeğin açtığını söyledi.
-Ah, ahmak kafam sana söylemeyi unutmuşum!
-Tamam öğrendim artık.
-Başka bir şey var mı?
-Aslında evet.Benden hoşlandığını söyledi ve senin ağzından duyduğunu.
-Tamam.Bak biliyorum ki biraz erkek ruhun var.Ama ben sana sen gelmeden önce de ilgi duyuyordum.
-Nasıl?Sen medium musun?
-Hayır,annen bana seni tanımam için bir fotoğraflarını gönderdi. Ben de gördüğüm andan beri seni seviyorum.
-Şu an ne dediğini anlıyorum.
-Bak canını-
-Sıkmıyorsun.Ama ben dostum dediğim birine ilgi duyamam.Lütfen anla.
-Ne düşünüyordum ki zaten!
-Daniel çabuk buraya gel!!
-Neden?
-Bak seni kırmak istemedim.!!!
-Seni dinlemek istemiyorum!
-Daniel Greg Smith çabuk buraya gel!!
-Bana bağırma!
-Tamam bayım siz istediniz!
-.......
-Sessizlik çözüm olmamalı konuşmalıyız.
-.......
-Ben gidiyorum!
