Bölüm2:Hastane

347 17 9
                                    

Bölüm sonunda yazdığım notu okursanız sevinirim.

Sonunda eve gelebilmiştim anahtarla kapıyı açtım ve cehennemime ilk adımı attım.
.........
Afradan:
Sessizce koridorda ilerliyordum nedense hiç çıt çıkmıyordu acaba babam evde değilmiydi.
Tam odama yaklaşmışken birinin saçıma asılmasıyla ağzımdan bir çığlık kaçtı.
-Demek beni dinlemezsin küçük sürtük bak cezanı çekiyorsun.
+B bırak beni
Saç diplerim çok acıyordu, beni yerde salona sürüklemeye başladı. Salonun ortasına gelince beni bir eşya gibi fırlattı kafamı korumak için ellerimi yüzüme siper ettim. Tam kalkmaya hazırlanıyordum ki karnıma aldığım darbeyle nefesim kesildi. Fakat onun umrunda olmadan tekme atmaya devam ediyordu bir süre sonra durdu saçımdan tutup kafamı kaldırdı.
-Ama sen benim sözümü dinlemezsen hep canın acır Afracık.
Tiksintiyle suratına tükürdüm. Gözlerini bir iki saniye kapattı ve ne olduğunu anlamadan kafamda bir acı hissettim yavaş yavaş gözlerim kararmaya başladı sonrası karanlık...
******
Yavaş yavaş gözlerimi açmaya başladım. Her yanım ağrıyordu kalkıcak halim yoktu. Tam kendime geldiğimde gördüğüm beyaz duvarlar açıkça nerede olduğumu belli ediyordu fakat sorun şu ki babam beni hayatta hastaneye getirmez kim getirmiş olabilir diye düşünürken kapının açılma sesiyle bakışlarımı oraya çevirdim. İçeri giren kişi Ecemdi. Bir dakika Ecem mi? Ecem ne alaka.
+E ecem benim burda ne işim var.
Deyip kalkmaya çalıştım ancak aynı anda karnıma ve omurgama giren ağrıyla kalakaldım. Ecem hemen yanıma koşup beni rahat pozisyona getirdi.
-Şş kendini yorma seni abim bulup buraya getirdi banada o haber verdi apar topar geldim.
+Abin mi? Abin ne alaka ki
-Bilmiyorum gelince kendisine sorarsın.
.......
Ateş'ten
Afra da birşeyler olduğunu sezdiğim için peşine takıldım. Biraz uzaktan evi izlemeye başladım. Bir süre sonra bir çığlık geldi ve evin kapısı açıldı elinde içki olan bir adam sarhoş bir şekilde evden çıktı ve kapıyı kapatmayı unuttu. Eğer bu adam sarhoşsa ve içerdeb çığlık geldiyse. Afraya birşey yapmış olabilir düşüncesiyle eve doğru gittim ve içeri gittim. Salona girdiğimde yerde kanlar vardı ve Afra yerde baygın bir şekilde yatıyordu. Koşup onu kucakladım evden çıkıp kapıyı kapattım ve arabaya ilerledim. Afrayı arka koltuğa yatırdım, bende sürücü koltuğuna geçip arabayı çalıştırdım. Ara ara Afrayıda kontrol ediyordum bir hareketlilik var mı diye. Hastaneye gelince hemen inip Afrayı aldım hasteneye girip bağırmaya başladım.
+Çabuk sedye getirinn!
Hemen bir sedye geldi dikkatlice Afrayı yatırdım. Onlar Afrayı götürürken bende peşlerinden gittim bir odaya girip kapıyı kapattılar oturma yerine gidip oturdum ve Ecemi aradım.
Kardeşim Aranıyor...
-Efendim abi.
+Ecem çabuk ..........hastanesine gel.
-Neden ne oldu.
+Sen gel gelince anlatırım çabuk ol gelirken bayan iç çamaşırı ve kıyafeti de getir veya al.
-Tamam da ne için bunlar?
+Sen dediğimi yap yeter gelince anlatırım diyorum!
-Tamam abi.

Getçekten özür dilerim biraz kısa bir bölüm oldu fakat bazı sıkıntılardan dolayı yazamadım. Bunu özür bölümü olarak kabul ederseniz sevinirim.
Bir dahaki bölüm daha uzun olacak.

İnşallah beğenirsiniz ponçikler❤

Yeni bölüm 7 oy 10 yorum da gelicektir.

MAFYANIN PRENSESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin