ik voel een warme tong tegen m'n wang. Langzaam open ik mijn ogen. Twee vriendelijke bruine ogen kijken me verwachtingsvol aan. Wat is er gebeurd? Ik kom overeind en aai mijn vriend over z'n kop. Een prachtige grijs/witte wolf zit naast me in het gras. Z'n vacht glanst in de zon. Ik kijk om me heen, maar ik heb werkelijk geen idee waar ik ben. Ik inspecteer m'n kleren, misschien helpt dat me wat. Ik zie een lichtblauwe korte broek en een groen t-shirt. Niet heel veel bijzonders dus. Het is warm en ik veeg wat zweetdruppeltjes uit m'n nek. Ik voel plotseling de twee halskettings en doe beide af. Op het ene kettinkje staat een naam: Tessa. Dat zal vast mijn naam zijn, denk ik logistiek. De tweede ketting is een uitvouwbaar hartje. Er zitten drie foto's in, op de eerste foto staat de wolf, dezelfde wolf die nu bij haar is. Op de tweede foto staat een vrolijk blond meisje van een jaar of 6, haar grijze ogen kijken me recht aan, haar vlechten hangen sierlijk over haar schouders. Op de derde foto staat een meisje die verdacht veel lijkt op het eerste meisje, maar dan wel een paar jaar ouder. Ze heeft grijze ogen en blonde haren, net als dat jonge meisje. Haar haar golft achter haar schouders. Het zijn twee hele mooie en vrolijke meiden is m'n enige conclusie. Heb ik niet meer? Ik kijk om me heen en zie een leren rugtasje liggen. Voorzichtig maak ik het open en leg de inhoud voor me in het gras. De wolf kijkt me nog steeds aan. Langzaam draai ik m'n hoofd naar hem toe. Opeens hoor ik een stem in m'n hoofd. "Tessa....Tessa...ik ben het....."
"wie ben je?" zei ik dat hardop? Waarschijnlijk wel. Weer die stem "Tessa, herken je me niet? Ik zit naast je. Ik wilde je niet laten schrikken." vol verbazing kijk ik naar het dier naast me. "kun je praten?" ik fluister het bijna, omdat de stem in m'n hoofd zit. "ja, ik kan praten Tessa" zei de stem in m'n hoofd weer. "spreek!" om dit hardop te kunnen zeggen moest ik alle moed bijeen rapen. De bek van de wolf bewoog langzaam en er ontstonden woorden.
"mijn lieve Tessa, sprak hij, weet je dan echt niks meer van wat er gebeurd is?" ik schud m'n hoofd, hoe moet ik dat nou weten? Ik weet echt helemaal niks meer op dit moment. "ik ben dus Tessa, maar...wie ben jij?" "ik ben Anna, wij kennen elkaar al heel lang en ik ga je helpen." oké...de mannetjes wolf is dus een zij en ik ken haar al langer. Dan weet zij vast meer over mij! "Anna.." het klonk erg aarzelend. "weet jij misschien meer over..mij?" " natuurlijk Tessa! Kom maar met mij mee." snel pak ik de tas weer in, die bekijk ik later wel!
Ik ga op een Grote kei zitten en bekijk Anna.
