#3

25 0 1
                                    

#TESSA#

alles is zo donker, het is alsof je slaapt maar ook tegelijkertijd wakker bent, een heel vreemd gevoel kan ik je vertellen. Ik kan niet wakker worden en ook niet bewegen. Ik heb geen controle over mezelf. Hoelang lig ik hier al in het donker? Elke minuut voelt even lang als een heel uur. Het voelt alsof je uren vast zit in een soort kelder of zolder, maar dan in je eigen hoofd. Opeens veranderd het zwarte beeld in een vage vlek...

Ik zie een lief klein meisje bij haar moeder op schoot zitten, de vrouw haakt kleine sokjes. Het meisje ligt met haar hoofd op haar moeders dikke buik. Het meisje kijkt tevreden naar haar moeder, ze weet dat ze binnenkort een nieuw broertje of zusje krijgt. Ze fluisterd zachtjes tegen het kindje, dingen zoals: tot snel, ik hou van je, welkom... Dan begint het meisje opeens een liedje te zingen, het gaat over een lammetje en haar moeder. Het klinkt zo lief, zonder dat ik het door heb neurie ik het liedje mee. Ik zie het meisje zo nog even zitten, rustig zingend op haar moeders schoot. Dan word het weer donker, maar nu duurt het maar een paar seconden...

In het volgende beeld lopen twee meisjes door de sneeuw, het ene meisje dat ik net ook zag, maar dan wat ouder en het nieuwe kindje. Ze rennen achter elkaar aan en gooien met sneeuwballen. Uit het niets zijn de meisjes stil, ze horen iets zo te zien. Ze lopen naar een grote denneboom en gaan eronder zitten. Ik kan niet goed zien wat ze daar doen. Opeens rent het oudste meisje met een baby wolfje op haar arm gevolgt door haar zusje. Hun vader komt hen tegemoet lopen en neemt het dier van haar over, het dier bloedt op z'n kop en poten. De moeder heeft een deken gehaald en spreid hem uit op de witte sneeuw. De man gaat naast de wolf zitten en maakt z'n wonden schoon met wat sneeuw. Het dier heeft veel pijn. Het oudste meisje legt haar handen op de wonden en dan gebeurt er iets wonderlijks. Er is alleen een licht flits.. De wonden genezen en het dier is beter. Zwart beeld....

Nu zie ik alleen nog een soort foto's, de twee meisjes en de wolf. Ze zijn op elke foto samen, met z'n drieën. Ik zie ze spelen en stoeien en ik zou zo mee willen doen. Voor de laatste keer zie ik zwart beeld en daarna word ik wakker...op de grond, naast Anna.

"wat was dat Anna?" " wat bedoel je precies." "uhh..nou was jij dat geredde wolfje? Want hoe genas dat meisje dat beestje. Het leek alsof er niets was gebeurd, en hoe kon ik dit zien, wie waren dit en wanneer? Waarom liet je me dit zien" "nou, ja dat was ik, met speciale krachten, we zij een soort van verbonden dus zo kon je dit zien, dit gezin was van jou, Emeline en je ouders, dit was precies 10 jaar geleden en het tweede wat je zag was 7 jaar geleden en dit liet ik je zien, omdat je nu weet wie je familie is en hoe wij elkaar kennen!" " wow..." "pak die tas anders nu uit!" " goed idee Anna."

Hmmm...in de tas zat:

-brood/water/een potje

-een soort edelsteen

-een boek

-een kompas

-een schetsboek+potlood

-een kaart

-iets wat op een mobiel leek

-een kistje met een sleutel en een slot

"weet jij waar we zijn Anna?" "nou eigenlijk niet" "dan bekijk ik de kaart wel." toen ik de kaart open vouwde zag ik een nogal vreemde naam boven aan de kaart staan waar ik nog nooit van gehoord had. Tessemma, hmmm... Tess, emma, denk ik... Dat is toch geen naam van een land? Het zou ook een gebied kunnen zijn of een naam van iemand. In dat geval slast het misschien op mij? "tessa..maar wie is emma dan?" "wat dacht je van emeline?" oeps, blijkbaar praatte ik hardop. Maar waar was anna nu opeens gebleven. Ik zag nog net wat zilvere stofdeeltjes en toen stond er opeens een hond naast me. "ik verander mezelf want dat is veiliger, als mensen me zo zien val ik niet zo op, ik bedoel, woef! =D" " ja dat praten gaat nog een probleem worden, want ik niemand anders om mee te praten dan jou.." ik besluit om de kaart nog wat beter te bekijken..

Weinig wegen en veel bergen, daar heb ik tenminste wat aan. De meeste wegen in de buurt zijn helaas snelwegen, dat word dus liften. "tessa, ik moet jenog wat vertel over je ouders, namelijk dat je een sterke band met ze had en dat we door jou hier beland zijn. Er is alleen iets fout gegaan en nu ben je je geheugen kwijt, de kans is heel groot dat we je ouders tegen komen. ( ik moet nu mn spullen in paken dus sla even op en ga miscchien vannavond verder) xxx

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jul 18, 2014 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Wolf friendWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu