အရိပ္[Completed]

F i n a l

Jennie's pov

တီးေတာင္..တီးေတာင္
အိမ္ေ႐ွ႕ကဘဲလ္တီးသံၾကားတာမို္ၾကည့္လက္စအေခြကိုရပ္ထားၿပီးေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာလိုက္တယ္။ဒီခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ jisooပဲျဖစ္ရမယ္။

တံခါးဖြင့္လိုက္ၿပီးခ်င္းျမင္လိုက္ရတဲ့သူေၾကာင့္ အသက္႐ႈေတာင္ရပ္ခ်င္သလိုျဖစ္သြားတယ္၊မဟုတ္ဘူး၊ႏွလံုးခုန္ရပ္တာေနမယ္။ မ်က္ေမွာက္ကိုလက္ခံႏုိင္စြမ္းမ႐ွိတာေၾကာင့္ တံခါးကိုခ်က္ခ်င္းျပန္ပိတ္လိုက္ၿပီး ေအာက္မွာပဲထိုင္ခ်မိလိုက္တယ္။

"Jen..တံခါးဖြင့္ပါ please nininကို့ကိုတံခါးျပန္ဖြင့္ေပးပါ ကိုအရာအားလံုးကို႐ွင္းျပဖို႔လာတာပါ"

မၾကားခ်င္ဘူး...စိတ္ထဲမွပဲသူမေအာ္ေျပာမိသည္၊ အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီးထားခဲ့ၿပီးမွ...
ျပန္ေတြ႔ခ်င္တာမွန္ေပမယ့္၊ အတူတူျပန္ေနခ်င္တာမွန္ေပမယ့္၊ အခုေတာ့ သူ႔ကိုလက္မခံႏုိင္ေသးဖို႔၊ ကိုယ့္ကိုကိုေတာင္ေဝခြဲ၍မရပါ။ မုန္းတာလား? မျဖစ္ႏုိင္ပါ၊ သူ႔ကိုဘယ္ေလာက္ထိနက္႐ႈိင္းစြာခ်စ္မိသြားလဲသူမကိုယ္တိုင္ပဲသိသည္။

"Jen ah..ငါပါ chaengပါ"
"တံခါးဖြင့္ေပးပါေနာ္ ေခါင္းမာမေနပါနဲ႔ေတာ့ jen ah"

စိတ္ကိုဒုန္းဒုန္းခ်ၿပီးေႏွးေကြးတဲ့လက္ေတြနဲ႔ တံခါးကိုဆြဲဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။

သူ႔ကိုထပ္ျမင္ေတာ့လူကမရေတာ့၊ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္သူ႔ရင္ခြင္ထဲကိုဝင္ၿပီးခ်ံဳးပြဲခ်ငိုမိတယ္။

"Mianhae..jinja mianhae..i'm so sorry babe"

မာနေတြေတာင္မ႐ွိေတာ့ပါဘူး၊ သူ႔ေၾကာင့္...သူ႔ေၾကာင့္ တင္းထားတဲ့စိတ္ေတြ၊ သူ႔ကိုေတြ႔ရင္ဘယ္လိုေျပာပစ္မယ္ဆိုုပီးေတးထားတာေတြေတာင္ အကုန္လြင့္စင္ကုန္တယ္။
~~~~~~
Lisa's pov:

Jen...ကိုမင္းကိုအရာအားလံုး႐ွင္းျပပါ့မယ္...မင္းကိုယ့္ကိုျပန္လက္ခံႏုိင္မွာပါ။

"Jen..မငိုပါနဲ႔ေတာ့ ကိုယ္ဒီမွာ႐ွိတယ္ေလေနာ္...ကိုဘယ္ကိုမွထပ္မထြက္သြားေတာ့ဘူး။မင္းအနားမွာပဲေနေတာ့မွာပါ"

ရင္ခြင္ထဲမွာကေလးေလးလို႐ႈိက္ႀကီးတငင္ငိုေနတဲ့သူမရဲ႕ေခါင္းေလးကိုယူၿပီး မ်က္ရည္ေလးေတြသုတ္ေပးလိုက္တယ္။