Chapter 1: Ayanu-High
Raven's Point of View:
Halos mangiyak-ngiyak na ako sa biyahe patungo sa bago kong paaralan. Sandamakmak naman ang mga bag na dala ko, dalawang malalaking trolley bags, isang napakalaking backpack at saka school pack, isang korean bag, tapos dalawang sling bag.
What can I do? If that's what Mommy Jones want me to do, then I will do it. Kulang pa nga 'tong pag-sunod sa kanya sa kailangan kong ibalik sa kanya.
She was after all, the one who raised me, not as Raven Alicia Montague, but Raven Alicia Desnia Al Sharique Jones. Nagpapasalamat nga ako dahil sa kanya, sobra-sobra.
But a call interrupted me. Pinulot ko ang phone na nasa tabi ko lang at sinagot yun, baka naman maisip ng caller na napaka-maldita ko para hindi sumagot ng tawag.
"Hello?", maikli kong sabi. What's the purpose of this call, actually?
"Hello, I am Ma. Cristina Agnes Whales, the school principal of Ayanu-High, call me Ms. Whales, this is Raven Alicia Desnia Al Sharique Jones right? Daughter of the famous Margarette Al Sharique Jones?"
Lumunok muna ako bago sumagot. "Yes, this is me, what do you need?", malamig kong tugon. Yes, I'm in the verge of crying but also in the verge of coldness.
"Sorry dear, did I interrupt you? If so, then I will stop, but just remember that I'm expecting a lot from you. See you here", makikita ko na halos ang kanyang ngiti, pano namang napaka-sigla ng principal na 'to tapos napaka-cold ko?
Without wasting any time, I ended the call at bumaling sa gilid kung saan makikita ang nakaka-akit na ganda ng kapatagan ng Gold States. Totoo ngang ubod ng yaman ng lugar na ito, isang rason kung bakit hindi ako masyadong naiiba dito, pero panigurado namang talagang maiIBA ako kung malalaman nila ang katotohanan.
It just looks like a version of London, kulang nalang magpapakita si Jack the Ripper. But let's not think about that, at mag-focus sa kung nasaan ako ngayon.
Makikita ang mga magagandng babae na naka-suot ng mamahaling suotin. May mga babae ring okay lang ang suot, pero napakalaki naman ng bahay--este mansion.
At even though this is full of buildings and houses, makikita pa rin naman ang mga kahoy na nakapaligid sa bawat estado. May flower boxes rin sa gitna ng kalsada na nagbibigay ng sariwang hangin.
Kung ikokompara nga, napakalayo nito sa bayan ng Oza, sa bayan namin, doon maraming mga mayayaman, pero, marami namang mahihirap, parang di-balanse. Tapos ubod ng usok ang bawat lugar na mapupuntahan, kulang nalang gagaya ang mga traffic doon sa EDSA.
"Miss Jones, nandito na po tayo", napa-lingon nalang ako sa driver dahil sa biglaang pag-hinto at pag-salita. I looked at the left window, and a very huge gate can be seen.
Lumabas na ako ng sasakyan at tinanaw ang kabuan ng paaralang ito. I can see a woman's silhouette, she has this curvy body at masasabi kong naka-pencil skirt siya and her hair is on a bun.
Of course, it is Ms. Whales. "Good Morning dear!", nag-aantay siya sa isang hug, pero para lang namang umasa siya sa wala dahil hindi ko kinibo ang sistema ko. "Anyways, it's Ms. Whales and I will lead you to your room, the school President, Jeanina Nicolette Montecillo will tour you around the school later at 3"
Pasimple lang akong tumango at sumunod sa kanya, naka-sunod na rin ang driver na bitbit ang mga bag na dala ko.
Me and Ms. Whales stopped at a room with a brownish gold door. Parang luxury lang, I went inside to check the room and it was nice. May isang king-sized bed sa gitna, may dalawang bedside table containing lamps.
There were two stairs leading to a door up the bed. Umakyat ako sa hagdanan at binuksan ang pinto, it was a bathroom and walk-in-closet divided.
I can say na napaka-ganda ng kwarto. Well, I think they know my personl style already. Actually, kailangan talaga nila. Umupo ako sa higaan at tumitig sa maliit na Golden Crystal Chandelier sa itaas, it was glowing with all its mighty.
Moments later, bumagsak ang mga eyelids ko tapos naka-tulog ako.
*****
"Hoi! May tao ba dito?!", napabalikwas ako ng bangon dahil sa narinig. I stared at the clock, it was past 3:00 at umaalingawngaw ang boses ng isang babae. I stood up and opened the door harshly leaving the unknown visitor blank for a minute.
"Hi! Ako pala si Jeanina Nicolette Montecillo, SSG President, masaya akong makita ka. Shall we start out tour?", ahhh pala. Well, gaano pala kahalaga ang pag-tour dito sa paaralan? "Napaka-importante ng tour ito, para ma-kabisado mo ang paaralan ng walang oras, tara na please dahil may gagawin pa ako pagkatapos"
She sounded like a bubbly-kind-strict girl. Maikli lang ang buhok niya na hanggang balikat, may pagka-wave ito at maitim. She has a very fair skin tone but her lips have a pinkish tint, hindi malaki ang kanyang mga mata at hindi rin ito singkit. Nagblu-blush rin ito at katamtamtaman lamang ang haba ng ilong.
"Excuse me, miss Jones?", naka-tap na ngayon ang wedge sa kanyang Black-heeled Chelsea boots.
"Fine, wait", ngumisi lang siya at inayos ang fitted black dress.
Matapos magbihis, dumiretso na siya sa pagto-tour sa akin sa paaralan, maayos naman pala siyang kausap. We stopped at each classroom, pinakita niya rin sa akin ang malaking mapa ng school.
"That's all, enjoy your stay nalang dito Ven, may kailangan pa akong i-attend na meeting, bye!", pagpapaalam niya saka lumayo na sa akin.
Tinitigan ko naman ng ilang saglit ang mapa, curiosity occupied my face nang napansin na naputol ang part sa likod ng paaralan, hindi na ako nagdalawang-isip na pumunta doon.
I was the only person in the school hallways, everyone was mostly at the center living room, sa dorms nila, sa gardens, sa fishponds or nasa labas ng paaralan.
I stopped when I noticed na bukas na ang gate na kanina ay hindi pa nang pumunta kami dito ni Jeanina. Dahan-dahan akong pumasok pero nabigla nang...
May kamay na humawak sa aking mga braso.
-O-
YOU ARE READING
The Operatives (REVAMPED VERSION OF DARK SHADOWS)
ActionRaven has been everyone's favorite movie character. Galing sa walang kwentang ina at sa pabaya na madrista. All she wants in her life was to live freely and get someone to love her for who she is. Pero paano nalang kung sa isang desisyon magbabago...