Masculine Arms
A soft comforter covered my body. The aircon is on its minimum level. Ang mga malalambot na unan at ang kamang malaki na hinihigaan ko ay nagpapagaan saakin. Komportable ang pagkakahiga ko at wala akong ibang gustong gawin kundi ang manatili na lamang sa posisyon. A strawberry scent spreading around my room and even the sunlight touched my skin didn't give me the satisfaction to wake up.
Gusto ko munang hayaan ang sarili kong matulog pang muli.
One knock from the door and i heard someone talk. Maybe my mom.
"Miss Briana? The breakfast is ready hinihintay na po kayo nila Madame. Baka po malate na naman po kayo sa klase niyo" Wika nito.
"Mom, Sabado ngayon..Walang klase." I screamed.
Muli akong nagtalukbong ng comforter and sinubukan muling matulog.
Narinig ko pang muli na naman itong kumatok sa pinto ko. I wanted badly to stop her from ruining my sleep. But then...what the hell? I realized something..something different. Strawberry scent, aircon, queen sized bed and comforter? Mga bagay na wala ako sa kwarto ko.
Bigla akong napabangon ng wala sa oras at bumungad saakin ang maaliwalas na paligid. Everything is on its proper position. The wall is color light pink and there is a big painting hanging in the wall...
A picture of me.
What the fuck?
How did it happened? I was never wear that kind of dress! At hindi ganun kahaba ang buhok hindi lalampas ng balikat ang buhok ko kaya imposibleng ako ang babaeng iyan.
She's wearing a ball gown and class is evident on her. Napakalayo saakin na hindi makaafford ng mga ganiyang damit. Nanlamig ang buo kong katawan. Where i am! Bakit nasa kwarto ako ng babaeng kamukha ko!? Napakurap ako at sinubukang huminahon but i can't! Now that everything is still processing in my mind! This is just a dream right?
"Miss Briana? Naghihintay na sainyo si Sir Bryan, baka malate na po kayo sa klase niyo."
I bite my lips from being clueless. Now i don't know what to do!
Sino si Bryan?
And
Why this woman calling me Briana instead of my name?
"Miss maari po ba akong pumasok?" Tanong nito.
Oh my god! Bakit ganito ang set up? If this is a dream then maybe a part of me wants to become like this....become rich so i can afford things that i want. But i know its too much kaya hanggang panaginip na lang talaga.
"Come in" wika ko.
Pumasok ang isang babaeng nakasuot ng pangmaid and when she saw me she smiled, akwardly.
"Miss, pinapatawag na po talaga kayo ni Sir Bryan. Galit na daw po." May pag-aalinlangan sa boses niya.
Sino ba yang Bryan na iyan?
"Bryan? Who's that?" Wala sa sariling tanong ko.
"Ah miss? nakainom na naman po ba kayo? Si sir Bryan ang Kuya niyo." Aniya tila naguguluhan sa kinikilos ko.
Kuya.
I have a brother?
Napakurap pa ako dahil sa kakaibang impormasyong nalaman. Kahit kailan ay hindi ako nagkaroon ng kapatid dahilan ng pagkakabigla ko. Hindi ako alam kung mangingiti ba ako o ano dahil doon. Nanatili naman naguguluhan ang babae sa harapan tila naninibago sa mga kinikilos ko. I'm trying my best to maintain my face para hindi mahalata ang pagkagulat ko. Muli akong tumingin dito at ngumiti.
