River

9: Flashback

Yara's POV

When mom and dad texted me to come over tita Belle's and tito Adam's house, alam ko na agad na bad news yon cause she told me na may importanteng announcement daw sila.

Last week, an employee in our company stole 2 million pesos from the comp, at alam kong namomroblema sila mom dahil doon.

"Watch your mouth, Bam!" Sabi ni tita nang nag walk out si Bam.

"No, dad. I can't do this! I have my own life and it's my decision to choose the man whom I am going to live with forever!" Sabi ko at nagtungo sa sasakyan ko.

Nagdrive ako papunta sa paborito kong cafe at nagrelax muna doon.

Itetext ko na sana si Monique pero di ko yon tinuloy. I know na this will hurt her and I don't want to hurt her feelings.

Alam kong buhay si Monique kasi I was the first person she ran to nung bumalik siya dito.

Flashback...

"My baby Booboo, bat' ang cute mo?" Sabi ko sa aso ko habang niyayakap ito.

Nandito ako ngayon sa labas ng bahay namin, nagpapahangin sa patio.

"Y-Yara." I heard someone say at nagulat ako nung nakita ko kung sino yon.

"Oh my god! Beeeeeees!" I immediately opened the gate for her at niyakap ito ng mahigpit.

"We thought you were dead, it's been 4 years already. San ka galing?" I asked her.

Pinapasok ko siya at pinaupo sa patio.

Kinuwento niya sakin lahat ng nangyari.

"Wow, may power ka pala bes? Haha baka immortal ka ah?" Biro ko.

"Haha, I'm sorry kasi di ako nagpakita agad. Di ko kasi alam kung paano ko kayo haharapin eh." Sabi niya.

"It's okay. As long as nakikita kitang buhay, I'm happy. I missed you bestie!" At niyakap ko siya.

"I missed you too."

End of flashback...

It had been a hard time for her to hide whenever she sees Bam anywhere.

Sinabihan ko na din siya na kausapin niya si Bam, but she kept saying na hindi niya pa daw kaya.

But I think it's time for her to talk to Bam now.

I contacted her at nilagay ang earphone sa tenga ko.

trrrrt.. trrrt...

"Hello, Ya?" Rinig kong sabi niya mula sa kabilang linya.

"Niks, we need to talk. Nandito ako ngayon sa fave cafe natin." I told her and ended the call.

Monique's POV

Nanonood ako ng movie sa Netflix nang biglang nagring ang phone ko.

I saw Yara's caller ID flashed on my screen kaya I answered it.

"Hello, Ya?"

"Niks, we need to talk. Nandito ako ngayon sa fave cafe natin." Sabi niya at pinatay ang tawag.

Di niya ako tinawag ng bes. I think this is an important matter.

Dali dali akong nagpalit at bumaba na sa hagdan.

I saw ate eating popcorn habang nanonood ng movie. "Where ya going, sis?"

"Cafe." Maikli kong sambit sa kanya.

Nang makapasok na ako sa loob ng sasakyan ko, agad akong nagdrive patungo sa cafe na sinasabi ni Yara.

Nakarating na ako sa cafe at nakita ko siyang nakaupo sa isa sa mga sofa doon.

"Oh, you're here." Sabi niya nang makita ako. Umupo ako sa tapat niyang upuan at tinanong ko siya kung tungkol saan to.

"Well, bes, I need you to talk to Bam." Sabi niya.

"Why?" Tanong ko sa kanya.

"Mom, dad, and his parents fixed us in a marriage and I don't want to get married with him. He is for you at alam kong mahal niyo parin ang isa't isa." Sunod sunod niyang sabi.

"Ya, we already talked."

Agad namang napalitan ang ekspresiyon ng mukha niya ng saya. "WHAT? OH MY GOD BES! SINCE WHEN?"

"Kahapon kami nagkita. Nagmeet din kami kanina. May sasabihin sana siya kaso tinawagan daw siya ng mga magulang niya."

"OMG! PAEPAL TALAGA SILA TITA!" sabi niya.

Bigla bigla namang bumalik ang lungkot sa mukha niya.

"Bes, help us."

"I will." Sabi ko naman.

I'm sad kasi I still love Bam at di ko kayang mawala ulit siya sakin. Gusto ko na ako parin ang magiging asawa niya. I still want to be the second 'Mrs. Enriquez' of his life. Gusto kong siya parin ang makakasama ko sa isle. Gusto kong matuloy lahat ng pangarap namin dati. I still want to be the apple of my eye, and the straw to my berry. I still like him, I still love him, I still want him to be on my side forever.

Nagpaalam na ako kay Yara at ganun din siya.

Nang makuwi na ako sa bahay, I just rested my head on the headboard of the bed and didn't notice na unti unti na pala akong nakakatulog.