I and my diary

~1~

ჰეი..
ჰოლაა...
ალოჰაა...
   ალბათ ყველა ასე იწყებს წერას ხოო? ან ასე " ჩემო საყვარელო დღიურო" , ან "გამარჯობა მეგობარო"- და ასე შემდეგ ...
  რატომ გესალმებიან?
შენ ხომ უსულო ხარ?- უბრალო ქაღალდის ნაჭერი ხარ,რომელსაც  არაფერი ესმის ,ვერაფერს გრძნობს და ვერაფერს ხედავს...
     ერთი დადებითი თვისება გაქვს მარტო  ადამიანს ეხმარები  ეხმარები დაიცალოს გრძნობებისგან და ყველა ნეგატიური თუ დადებითი შენზე გადმოიტანოს შენზე დახარჯოს მელანი.. დაღვაროს ცრემლი ან სევდიანად ან მხიარულად..
შენზე წერენ რასაც გრძნობენ.. ზიგოერთი ადამიანის ერთადერთი მეგობარი ხარ
    სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ  მეც მათ რიცხვში ვარ ... ალბათ მეც სხვების ნაცვლად ყოველდღიურ ცხოვრებას ჩავწერ? არვიცი ...არვიციი... მოდი გაგეცნობი
ანიოონგ.. მე ალეენი ვარ  15 წლის  დავდივარ სკოლაში რაც დიდად ბედნიერებას არ წარმოადგენს ჩემთვის არ მყავს მეგობრები  მიყვარს როკი ასევე პოპსაც ვუთავსებ   იშვიათად ვუკრავ გიტარაზე მაგრამ ძალიან მიყვარს ...
  დღიურს ვავსებ როდესაც  კარის ხმა გავიგე სწრაფად დავხურე და კარისკენ გავიხედე
-ელლეეეეეეეეე! - შეწუხებული სახით შემოდის ჩემი ძმა
- რა იყო  ბექი?- ვკითხე და შევხედე
- დღეს სკოლის პირველი დღეა  ჰოდა   ხოიცი როგორ მიჭირს ტანსაცმელების არჩევა ვერ გავიგე  ღია ფერის ჯინსი ჩავიცვა თუ შავი? თეთრი მაისური თუ ღია ცისფერი?
-ბექი შავი დახეული ჯინსი ხომ გაქვს? -ვკითხე და დაინტერესებული სახით გავხედე მანაც თავი დამიქნია და  გვერდით დამიჯდა
- მაშინ იოლია  დღეს ტყუპები ერთნაირად იქნებიაან- ვუთხარი და ოცდათორმეტით გავიკრიჭე
- მოკლედ აიღე ეგ ჯინსი  თეთრი მაისური შავი კედები და  შავი  მოსაცმელი
- კაარგიი -მითხრა ლოყაზე მაკოცა და  ოთახი დატოვა..
მეც ავდექი  შხაპი მივიღე, და ჩავიცვი  შავი ჯინსი მუხლებზე დახეული  შავი უბრალო მაისური  შავი კედები და  შავი მოსაცმელი ..თმები გავიშალე  დავისწორე  ჩანთა ტელეფონი და ყურსასმენები ავიღე და ოთახიდან გავედი.  ბექის დავუკაკუნე კარზე და შევედი
-ჩემი სიმპატიური ძმააა
- ალეეეე... როგორ გამოვიყურები?
- ბექიი მშვენიალურად,იმედია არ მაეჭვიანებ და ბევრ გოგოს არ დაკერავ ნუ თუ შეძელი საერთოდ...- გავიცინე და ოთახიდან გამოვიქეცი გავიგონო როგორ მოხვდა ბალიში კარს ...
გარეთ გამოვედი და თვალი მოვავლე  სამყაროოს 
- აიიშ   წავიდა წამეებაა- ვთქვი  ჩემთვის ყურსასმენები გავიკეთე და  და სკოლისკენ წავედი  
  გზად ნაყინი ვიყიდე  საათს დავხედე და  ჯერ კიდევ მქონდა დრო  თითქმის ერთი ერთი საათი  ამიტომ გადავწყვიტე  ჩემ ადგილზე წავსულიყავი
   სკოლას გვერდი ავუარე და გზიდან გადავუხვიე  ტყეში შევედი   დანიშნულების ადგილზეც მივედი იქვე ქვაზე დავჯექი და ნაყინის ჭამას შევუდექი....  ფიქრი დავიწყე ამ ადგილზე ყოველთვის ვფიქრობ... ვიხსენებ წარსულს  როგორ ვთამაშობდი ერთ დროს აქ .... როგორი ბედნიერი ვიყავი..  და ბოლოს როგორ შევიცვალე ....
  ამ ფიქრებში მიდამოს ვათვალიერებ და იქვე ვიღაც  დავინახე  შავი კაპიშონი ეფარა სახე არ უჩანდა  პირბადე ეკეთა... ერთმანეთს თვალებში ვუყურებდით  თვალს არა ვაცილებდით ერთმანეთს 
  თითქოს ნაცნობი  იყო.. თითქოს ვიცნობდი... ვფიქრობდი ტვინს დასვენების უფლებას არ ვაძლევდი  მინდოდა გამეხსენებია.... მაგრამ ამაოდ  სულ ტყუილად..
....ის მალევე გაქრა და მეც დავუბრუნდი რეალობას და სკოლისკენ წავედი .... როგორ ვერ ვიტან პირველ დღეს...
კლასში შევედი და ჩემს უცვლელ ადგილს დავუბრუნდი ჩანთა მერხზე დავდე და ზედ "დავესვენე"  იმ უცნობზე მეფიქრებოდა  თავიდან ვერ ვიგდებდი...ვინ იყოო? რატომ მეცნობა?  ან იქ როგორ აღმოჩნდა?...  ამ კითხვების პასუხებს ვეძებდი მაგრამ ამაოდ.
    მასწავლებელიც მოვიდა... და თან   5 ბავშვიც მოჰყვა ... ალბათ ახლები არიან .. ყოველ წელს  ახლები ...
- ბავშვებოო -წარმოთქვა მასწმა
-გილოცავთ ახალ სასწავლო წელს და ამ წლიდან თქვენთან 5 ახალი მოსწავმე იქნება თავიდან ათნი იყვნენ მაგრამ 5 პარალელ კლასშია... ახლა კი გაიცანით.. პაკ ჩანიოლი,  კრის ვუ,  კიმ ჯონგდე , ლისა მანობანი, და კიმ თეჰიონი ....ახლების გაცნობა დაასრულა და ახლა ადგილებს შეუდგა
ჩანიოლ  შენ ალეენის გვერდით დაჯდები თქვა და ჩემსკენ  გამოგზავნა  მაღალი
ამმ ჯონდგე შენ და ლისა მათ წინ ,კრის და თეჰიონ თქვენ მეორე რიგის მესამე მერხზე
  ახლები  კლასში გაანაწილა და გაკვეთილს შეუდგა
- ჰეი
-ჰეი
-ჰეი
სამივე მომესალმა და გამიღიმეს ... მეც ზრდილობიანად თავი დავუკარი მოვალეობის მოხდის მიზნით გავუღიმე და "ძილი" განვაგრძე გაკვეთილზე..
ზარიც დაიეეკააა.....
  -ააიიშ რასაც ვერ ვიტანნ !ასეთი ხმაურიი  დაიწყოო წამება - ხმამაღლა ვთქვი და   ჩანთა ავიღე
- როგორც ჩანს ხმაური არ გიყვარს ჰეი..
ჰოლაა...
ალოჰაა...
   ალბათ ყველა ასე იწყებს წერას ხოო? ან ასე " ჩემო საყვარელო დღიურო" , ან "გამარჯობა მეგობარო"- და ასე შემდეგ ...
  რატომ გესალმებიან?
შენ ხომ უსულო ხარ?- უბრალო ქაღალდის ნაჭერი ხარ,რომელსაც  არაფერი ესმის ,ვერაფერს გრძნობს და ვერაფერს ხედავს...
     ერთი დადებითი თვისება გაქვს მარტო  ადამიანს ეხმარები  ეხმარები დაიცალოს გრძნობებისგან და ყველა ნეგატიური თუ დადებითი შენზე გადმოიტანოს შენზე დახარჯოს მელანი.. დაღვაროს ცრემლი ან სევდიანად ან მხიარულად..
შენზე წერენ რასაც გრძნობენ.. ზიგოერთი ადამიანის ერთადერთი მეგობარი ხარ
    სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ  მეც მათ რიცხვში ვარ ... ალბათ მეც სხვების ნაცვლად ყოველდღიურ ცხოვრებას ჩავწერ? არვიცი ...არვიციი... მოდი გაგეცნობი
ანიოონგ.. მე ალეენი ვარ  15 წლის  დავდივარ სკოლაში რაც დიდად ბედნიერებას არ წარმოადგენს ჩემთვის არ მყავს მეგობრები  მიყვარს როკი ასევე პოპსაც ვუთავსებ   იშვიათად ვუკრავ გიტარაზე მაგრამ ძალიან მიყვარს ...
  დღიურს ვავსებ როდესაც  კარის ხმა გავიგე სწრაფად დავხურე და კარისკენ გავიხედე
-ელლეეეეეეეეე! - შეწუხებული სახით შემოდის ჩემი ძმა
- რა იყო  ბექი?- ვკითხე და შევხედე
- დღეს სკოლის პირველი დღეა  ჰოდა   ხოიცი როგორ მიჭირს ტანსაცმელების არჩევა ვერ გავიგე  ღია ფერის ჯინსი ჩავიცვა თუ შავი? თეთრი მაისური თუ ღია ცისფერი?
-ბექი შავი დახეული ჯინსი ხომ გაქვს? -ვკითხე და დაინტერესებული სახით გავხედე მანაც თავი დამიქნია და  გვერდით დამიჯდა
- მაშინ იოლია  დღეს ტყუპები ერთნაირად იქნებიაან- ვუთხარი და ოცდათორმეტით გავიკრიჭე
- მოკლედ აიღე ეგ ჯინსი  თეთრი მაისური შავი კედები და  შავი  მოსაცმელი
- კაარგიი -მითხრა ლოყაზე მაკოცა და  ოთახი დატოვა..
მეც ავდექი  შხაპი მივიღე, და ჩავიცვი  შავი ჯინსი მუხლებზე დახეული  შავი უბრალო მაისური  შავი კედები და  შავი მოსაცმელი ..თმები გავიშალე  დავისწორე  ჩანთა ტელეფონი და ყურსასმენები ავიღე და ოთახიდან გავედი.  ბექის დავუკაკუნე კარზე და შევედი
-ჩემი სიმპატიური ძმააა
- ალეეეე... როგორ გამოვიყურები?
- ბექიი მშვენიალურად,იმედია არ მაეჭვიანებ და ბევრ გოგოს არ დაკერავ ნუ თუ შეძელი საერთოდ...- გავიცინე და ოთახიდან გამოვიქეცი გავიგონო როგორ მოხვდა ბალიში კარს ...
გარეთ გამოვედი და თვალი მოვავლე  სამყაროოს 
- აიიშ   წავიდა წამეებაა- ვთქვი  ჩემთვის ყურსასმენები გავიკეთე და  და სკოლისკენ წავედი  
  გზად ნაყინი ვიყიდე  საათს დავხედე და  ჯერ კიდევ მქონდა დრო  თითქმის ერთი ერთი საათი  ამიტომ გადავწყვიტე  ჩემ ადგილზე წავსულიყავი
   სკოლას გვერდი ავუარე და გზიდან გადავუხვიე  ტყეში შევედი   დანიშნულების ადგილზეც მივედი იქვე ქვაზე დავჯექი და ნაყინის ჭამას შევუდექი....  ფიქრი დავიწყე ამ ადგილზე ყოველთვის ვფიქრობ... ვიხსენებ წარსულს  როგორ ვთამაშობდი ერთ დროს აქ .... როგორი ბედნიერი ვიყავი..  და ბოლოს როგორ შევიცვალე ....
  ამ ფიქრებში მიდამოს ვათვალიერებ და იქვე ვიღაც  დავინახე  შავი კაპიშონი ეფარა სახე არ უჩანდა  პირბადე ეკეთა... ერთმანეთს თვალებში ვუყურებდით  თვალს არა ვაცილებდით ერთმანეთს 
  თითქოს ნაცნობი  იყო.. თითქოს ვიცნობდი... ვფიქრობდი ტვინს დასვენების უფლებას არ ვაძლევდი  მინდოდა გამეხსენებია.... მაგრამ ამაოდ  სულ ტყუილად..
....ის მალევე გაქრა და მეც დავუბრუნდი რეალობას და სკოლისკენ წავედი .... როგორ ვერ ვიტან პირველ დღეს...
კლასში შევედი და ჩემს უცვლელ ადგილს დავუბრუნდი ჩანთა მერხზე დავდე და ზედ "დავესვენე"  იმ უცნობზე მეფიქრებოდა  თავიდან ვერ ვიგდებდი...ვინ იყოო? რატომ მეცნობა?  ან იქ როგორ აღმოჩნდა?...  ამ კითხვების პასუხებს ვეძებდი მაგრამ ამაოდ.
    მასწავლებელიც მოვიდა... და თან   5 ბავშვიც მოჰყვა ... ალბათ ახლები არიან .. ყოველ წელს  ახლები ...
- ბავშვებოო -წარმოთქვა მასწმა
-გილოცავთ ახალ სასწავლო წელს და ამ წლიდან თქვენთან 5 ახალი მოსწავმე იქნება თავიდან ათნი იყვნენ მაგრამ 5 პარალელ კლასშია... ახლა კი გაიცანით.. პაკ ჩანიოლი,  კრის ვუ,  კიმ ჯონგდე , ლისა მანობანი, და კიმ თეჰიონი ....ახლების გაცნობა დაასრულა და ახლა ადგილებს შეუდგა
ჩანიოლ  შენ ალეენის გვერდით დაჯდები თქვა და ჩემსკენ  გამოგზავნა  მაღალი
ამმ ჯონდგე შენ და ლისა მათ წინ ,კრის და თეჰიონ თქვენ მეორე რიგის მესამე მერხზე
  ახლები  კლასში გაანაწილა და გაკვეთილს შეუდგა
- ჰეი
-ჰეი
-ჰეი
სამივე მომესალმა და გამიღიმეს ... მეც ზრდილობიანად თავი დავუკარი მოვალეობის მოხდის მიზნით გავუღიმე და "ძილი" განვაგრძე გაკვეთილზე..
ზარიც დაიეეკააა.....
  -ააიიშ რასაც ვერ ვიტანნ !ასეთი ხმაურიი  დაიწყოო წამება - ხმამაღლა ვთქვი და   ჩანთა ავიღე
- როგორც ჩანს ხმაური არ გიყვარს ჰო?- მკითხა და გვერდით ამომიდგა ერთერთი აახალი
- არა უბრალოდ სკოლას ვერ ვიტან - ვუთხარი უხეშად და გზა განვაგრძე
- აამმ... ჰოო მე  ჯონგდე ვარ და ჩენს მეძახიან
-სასიამოვნოა ჯონგდე გილოცავ აქ გადმოსვლას იმედია არ გაიქცევი- ვუთხარი და კარადასთან მივედი
-იმედია მითხრა და ჩემიდან მეორე კარადასთან დადგა
  შუაში ვიღაც ჩაგვიდგა   წესიერად ვერ დავინახე ვინ მაგრამ  აღმაგობით .. მას ძალიან გავდა.. გაშტერებული ვუყურებდი...  ნუთუ ეს  ისააა.....
------------------------------------------------------

ჰეეიით  მოგესალმებით  ყველას ვინც  ამას წაიკითხავთ  წინასწარ მადლობა რომ  დრო დაკარგე და ეს წაიკითხე...
აზრზე არ ვარ რა დავწერე  არვიცი კარგია თუარა ამიტომ გადავწყვიტე აქდამედო რათა  სხვების აზრი მომესმინა ...ძალიან მაინტერესებს რას ფიქრობთ... ღირს კი გაგრძელება?
   მადლობა

                            მოკლედ გადავწყვიტე ეს ფიკი ისევ ავტვირთო მაგრამ რაღაცეებს  ვცვლი, რომ წავიკითხე ძალიან უაზრობა იყო, ამიტომ განახლებულით გიბრუნდებით.