უცნობს ავხედე და ჩემი ახალი კლასელი აღმოჩნდა მგონი ჩანიოლი
- კი რათქმაუნდა დაჯექი -უთხრა ბექიმ და კუთხისკენ ჩაიწია
-მადლობა,შენ ალეენი არ ხარ ჩემი კლასელი?-მკითხა და შემომხედა
-კი.. და შენ მგონი ჩანიოლი არა?
-კი ეგრეა -მითხრა და გამიღიმა
ამ დროს შეკვეთაც მოვიდა პიცები და კოლები
-მნამ მნამ..ვთქვი და ბექის შევხედე "საუკეთესო ხარ" სახით
-კრიის..-ჩანიოლი კარისკენ შეტრიალდა და კრისს და უცნობს დაუძახა ისინიც ჩვენთან მოვიდნენ კრისი ჩანიოლის გვერდით დაჯდა უცნობი კი ჩემ გვერდით
პირბადე ეკეთა ისევ - მასზე არაფერი ვიცი .. დამაინტერესება ამ პიროვნებამ
-გავიფიქრე და კოლა მოვსვი
-სეჰუნ მოიხსენი პირბადე(ჩანი)მაინტერესებდა როგორ გამოიყურებოდა , ამიტომ მას შევხედე,
ბექიმ შემომხედა სახეზე ერთი დიდი კითხვა ეწერა "როგორ ხარ" მე თავი დავუქნიე და გსვუღიმე მან ღიმილით მიპასუხა და კოლა მოსვა
-ალეენ კარგად ხარ? მკითხა ჩანმა
-კი ჩანიოლ - ვუპასუხე და პიცის ნაჭერი ავიღე
ბიჭები თავისთვის საუბრობდნენ მე კი ჩემთვის ვჭამდი..
ბექიონი სამივეს დაუახლოვდა ნუ არც მე ვარ შორს მათგან ჩანიოლსდა კრისს გავუგე მაგრამ კონტაქტისგან თავს ვიკავებ
გვიანობამდე ვიყავით
-ბექი აჯობებს თუ წავალთ გვიანია- ვუთხარი და ავდექი
-ჰო კარგი- დამეთანხმა ბიჭებს დავემშვიდობეთ და სახლისკენ წავედით გზად კი ბექიმ ს საუბრის გაბმა მოინდომა და დაიწყო
- სეჰუნიიი... ალლეე...- უკვე ვიცოდი რაც უნდა ეთქვა და გავაწყვეტინე
-ვიცი ბექი ვიცი სეჰუნი ძალიან გავს - ვთქვი და შევხედე
-ვხვდები ალეენ -მითთხრა ხელი ჩამკიდა და სახლში შევედით,ოთახში ჩუმად ავედით .
ოთახში შევედი და დღიური ავიღე გადავწყვიტე დღევანდელი დღე ჩამეწერა
როდესაც წერას მოვრჩი დავიძინე.
არაა... არაა... ეს.. არაა...-ვყვირვი აქ ყველგან სისხლია ის უგონოდ წევს და სისხლში ცურავს ...მეკი ხელები სისხლიანი მაქვს.... ოთახს ვუყურებ და ყველგან გვამებია სისხლით არის მთელი ოთახი მოსვრილი
-ჯეიიი- ვყვირი...ბექჰიონის pov.
ღამის ორი საათი იქნებოდა რომ რაღაც ყვირილი გავიგონე თვალები გავახილე და ეს ალეენის ხმა იყო
სწრაფად ავდექი და მის ოთახში შევვარდი
ალეენი ოფლში ცურავს ფართხალებს და ბოდავს
მასთან მივედიი და გაღვიძება ვცადე
-ალეენნ! ალეეე!
ნელნელა გონს მოდის წყნარდება და თვალებს ახელს...ალეენის pov
ვიღაცისს ხმა ჩამესმის ესს ბექიიონიაა .. თვალებს ვახელს და ბექის ვხედავ მაშინვე სწრაგად ვხვევ ხელებს და მის მხარზე ვტირი
-დაწყნარდიი ალეე,დამშვიდდი პატარავ - ხელებს მხვევს და თმაზე მეფერება
- ბექიი ის დაბრუნდაა ისევ დაიწყოო , ყველაფერი თავიდან იწყებაა
- არა ალეე ეს უბრალოდ დღევანდელი ემოციების ბრალია
თავი ამაწევინა და ცრემლები მომწმინდა
- გინდა ნაყინიი?- მკითხა და გამიღიმა
-კარგი- მეც დავეთანხმე რის შედეგადაც უეცრად ჰაერში აღმოვჩნდი
-ბექიი რას აკეთეებ!დამსვიიი
- ჩემი პრინცესა ფეხით ხომარ ივლის ეს არ მეპატიება- გაიცინა და ოთახიდან გავედით
ჩუმი სიცილით ძლივს ჩავედით სამზარეულოში
იქ კი მაგიდაზე დამსვა მაცივრიდან დიდი ნაყინის ყუთი გამოიღო კოვზები აიღო გვერდით დამიჯდა და ჭამა დავიწყეთ ბევრი ვიცინეთ ვცდილობდით ხმამაღლა არ გაგვეცინა მაგრამ არ გამოგვდიოდა
ნაყინს ვჭამ და ვფიქრობ ბექი რომ არა ალბათ ახლა მეც არ ვიქნებოდი ცოცხალი ... ჰო მართალია არ არის ჩემი ნამდვილი ძმა მაგრამ ის საუკეთესოა ის რომ არა არვიცი რა იქნებოდა
მან კარგად იცის რას გამოვყავარ მდგომარეობიდან რაზე ვფიქრობ . რას განვიცდი ,რას ვგრძნობ,
- ალეენ! ალეეეენ!
ბექის ხმა მაფხიზლებს რომელიც ხელებს მიქნევდაა
-ჰოოო ბექი რა იყოო? ვკითხე და ნაყინი შევჭამე
- რაზე ჩაფიქრდი?
-აა არაფერი ისეთი-ვუთხარი თითი ნაყინს ავუსვი და ცხვირზე წავუსვი
ამაზე გავიცინეე მაგიდიდან ჩამოვხტი და სამზარეულოში სირბილი დავიწყე ბექიც მომზდევდა და დამიჭირა მთელს სახეზე ნაყინი მომისვა მეც არ დავაკელი და ბოლოს ბოლო ხმაზე ვიცინოდით
- ხვალ დაგვერხაა - ვუთხარი ბექის და გავხედე
- ხვაალ არაა დღესვე საგერხათ - სამზარეულოში მესამე პირი შემოდის და მკვლელის თვალებით გვიყურებს
მე და ბექიმ ერთმანეთს შიშნარევად გადავხედეთ ერთმანეთს და სახით " აი სად დაგვერხა" ...
YOU ARE READING
I and my diary
Fanfictionგოგონა რომელიც დღიურში ინახავს ყველაფერს ვნახოთ რა მოხდება მის ცხოვრებაში..