~8~

49 10 7
                                    

უკან გავიხედე და 32 ით გავიღიმე
- აბა პატარავ ამ ცეკვის შესრულებას უჩემოდ აპირებდი?!- მკითხა და წარბი ამიწია თან ჩემთან ერთად მოძრაობა დაიწყო
- როდის ჩამოხვედი?რატომ არ მითხარი?- კითხვები მივაყარე და ჩემს მოძრაობებს ვაკეთებდი
-სიურპრიზზე გსმენია რამე?- გამიღიმა და ჰაერში ამიტაცა
- ხო იცი არ მიყვარს სიურპრიზები?
- მაგრამ ეს გაგიხარდა არა?
- ჰო ეს ძალიაან-ვუთხარი და გავუღიმე
-მიხარია ალიენ- გამიღიმა მე კი თვალები გადავატრიალე
-ელეენი პატარავ -თვალი ჩავუკარი და სუნთქვა არეულებმა თავი დავუკარით მაყურებლებს
- ახლა უნდა გავიქცეთ ხო?- გადმომჩურჩულა
- კიი ასეაა- ვუთხარი და გავიცინე
- მაშინ ჩემი მოტოციკლეტი კართან აყენია და წავიდეთ?
- კარგი- ვუთხარი ხელი ჩამკიდა და მანამ სანამ ნეიონი ჩვენამდე მოვიდოდა მთელი დარბაზი გავირბინეთ და გარეთ გავედით, მოტოციკლეტზე დავჯექით ხელები წელზე მოვხვიე და თავი ზურგზე დავადე,ის კი სწრაფად მიდიოდა, ჩვენს ადგილზე მიმიყვანა, დიდიხანია აქ არ ვყოფილვარ
- ალეენ გახსოვს?- მკითხა და მოტოციკლეტიდან გადავიდა მეც გადავედი და გვერდით დავუდექი
- რათქმაუნდა,ბევრი მოგონება გვაკავშირებს მასთან
-ძალიან ბევრი -თქვა და ხელი გადამხვია
-აიიშ ჩამოხვედი და წესიერად ვერც ჩაგეხუტე-ვუთხარი და ხელები მოვხვიე
ამაზე გაეღიმა და ხელები წელზე მომხვია
-ჰიოონ - ხმადაბლა დავიჩურჩულე და გავეკრიჭე
- გისმენ პატარავ- მითხრა და სახეზე ეწერა "ვიცი რაც გინდა"
-ამიყვან?-გავეკრიჭე და საყვარელი თვალებით შევხედეე,ეს ყოველთვის ჭრიდა არც ახლა იყო გამონაკლისი
- აიიშ ველოდებოდი როდის მეტყოდი-მითხრა და ხელში ამიყვანა ,ფეხები წელზე მოვხვიე და ძლიერად ჩავეხუტე
- მომენატრე - მის კისერში ამოვიბუტბუტე და ვაკოცე
- მეც პატარავ,მეც მომენატრე - თავზე მომეფერა და ხელები ძლიერად მომხვია
-რამდენი ხანი გავიდა?- ისე ვკითხე თავი არ ამიწევია
- 4 წელი და 7 თვე პატარავ
- დიდი დროა- ვთქვი და ხელები ძლიერად მოვხვიე
- ვიცი მაგრამ ხო იცი არა?
- როდის ბრუნდები?
- აღარ ვბრუნდები , საბუთები აქ გადმოვიტანე და შენს სასწავლებელში ვარ
- რააა?! - დავყვირე და თავი სწრაფად ავწიეე- ანუუ აღარ წახვაალ?
- არა პატარავ აღარ - მითხრა და შუბლზე მაკოცა
- მაგარიიაა- ვთქვი გახარებულმა და სწრაფად დავსერიოზულდი
- რა მოხდა არ გაგიხარდა?- მკითხა და თმა უკან გადამიწია
- კი მაგრამ.. ნეიონიი...- ამოვიბუტბუტე
- რა იყო რა გააკეთა კიდევ?
-მე და ბექის საზღცარგარეთ გვიშვებს რამდენიმე წლით
- ოუუუ... არაუშავს. იქნებ მეც გამოგყვეთ. თუ ვერ მოვახერხებ ამას  ჩამოგაკითხავ ხოლმეე,არ მოიწყინო პატარავ- მითხრა და გამიღიმა
მის ნათქვამზე მეც გამეღიმა და ჩავეხუტე
- ბუმბული ხარ,ჩემი ხელი მოგაკლდა- მითხრა და შემომხედა
- რას მერჩი?
- ძალიან სუსტი ხარ მგონია ბუმბული მიკავია
- კარგია არ დაიღლები და დიდიხანს გეყოლები ხოლმე- გავეკრიჭე
- ჰოო აბაა-მითხრა და გამიცინა- არ წავიდეთ გავისეირნოთ მაგრამ ჯერ მაღაზიაში წავიდეთ კარგი?
- კარგიი- დავეთანხმე - მაგრამ აქედან მე ვჯდები ვითხარი დაბლა ჩამოვხტი დამოტოციკლეტზე დავჯექი,მან კი უბრალოდ გაიცინა და უკან მომიჯდა
- ნელა ატარე
- მიღებულია სერ! ვუთხარი და ადგილს მოვშორდით
ჯერ მაღაზიაში გავიარეთ და ჩემთვის ჯინსი მაისური და მოსაცმელი ვიყიდეთ შემდეგ პარკში წავედით სადაც ძველი დრო გავიხსენეთ და ძალიან გავერთეთ..
საშიშ ოთახშიც ვიყავით იქ კი ვინ ვის ახტებოდა არ ვიცოდით
შემდეგ პარკიდან კაფეში წავედით პიცა და ნაყინები ვჭამეთ, ბოლოს გეზი კი მისი სახლისკენ ავიღეთ, სახლში მივედით და დივანზე ორივე უსულოდ დავვართით ძალიან დავიღალეთ ,დივანზე დავწექი და თავი კალთაში დავუდე როგორც ყოველთვის ის კი თმებზე მეთამაშებოდა
-ალიეენ ფილმს ვუყუროთ?- მკითხა და თვალი ჩამიკრა
-კარგი - დავთანხმდი,ფეხზე ადგე ფილმი ჩართო და ჩიფსები მოიტანა
მე მის გვერდით ვიჯექი და ფილმს გაშტერებული ვუყურებდი თან მის ხელს ვიყავი მოხვეული
- როგორც ჩანს შიში ისევ არ დაგვიძლევია- თქვა და ჩემს ხელს დააკვირდა
-ჰიოოოოონნნ! -დავიყვირე და თავი მხარზე დავადე თან თვალები დავხუჭე,მან კი ერთი მარტივი მოძრაობით კალთაში ჩამისვა და ძლიერად ჩამეხუტა
- მშიშარა პატარა მყავს- თქვა და ჩაიღიმა
- არ ვარ მშიშარა -ვთქვი და თავში წამოვარტყი
- ჰო არაა საერთოთ - თქვა და გაიცინა- ნეიონი გაცოფდებოდა-მითხრა და თმებზე მომეფერა
- არაუშავს სამაგიეროა მე და ბექის წასვლა არ გვინდა ის კი ძალით გვიშვებს,ვერ ვიტან მას- ამოვისისინე და ძლიერად მოვეხვიე
- დამშვიდდი პატარავ- დამშვიდებას ცდილობდა
- ჰიონ შენ გახსოვს არა ის როგორი იყო?- ვკითხე და შევხედე
- ბუნდოვნად- მითხრა
- აღმიწერე
- კარგი,მაღალი შენსავით მოხდენილი და ლამაზი იყო ქერა თმა და მწვანე თვალები ჰქონდა თუ კარგად მახსოვს,და ასევე - ხელით თმა უკან გადამიწია და კისერზე არსებულ ლაქაზე შემეხო- ზუსტად ამ ადგილზე ჰქონდა მასაც ,ახლა რომ ცოცხალი იყოს ტყუპებიბით იქნებოდით- მითხრა და გამიღიმა
- მაშინ რამდენის იყავი?
- მე 10 ის შენ კი 5 ის პატარავ- მითხრა და თავზე ხელი გადამისვა
- ჰიონ არ გამიშვა იქ გთხოვ,მამას დაელაპარაკე,მოგისმენს- ვუთხარი და მუდარის სახით შევხედე
- კარგი დაველაპარაკები - მითხრა და გამიღიმა
- საუკეთესო ხარ - ვუთხარი და ისევ ჩავეხუტე
- პატარავ წამო დავიძინოთ - მითხრა ფეხზე ადგა და ხელში ამიყვანა მეორე სართულზე ავედით ოთახში შევედით და საწოლზე დამაწვინა
- აქ უნდა იყოს შენი რაღაც ტანსაცმელები მოგიტან- მითხრა და კარადა გამოაღო
რაღაც კიარა ნახევარი კარადა ჩემს ტანსაცმელს ეკავა, მაისური და შორტი მესროლა
- პირველი მე შევდივარ დავიყვირე და სააბაზანოში შევვარდი.. ტანსაცმელი გავიხადე და ცხელი შხაპის ქვეშ დავდექი, წყალი დიდად არ მიყვარდა მაგრამ მამშვიდებდა ,შხაპის მიღებას რომ მოვრჩი მაისური და შორტი ჩავიცვი,გარეთ გავედი და საწოლში ჩამძვრალი დამხვდა
-ჰიოოოონნნ- დავიწუწუნე და მის წინ დავდექი
- გისმენ პატარავ- ისე მითხრა არც კი შემოიხედავს
-მეძინებაააა
- დაიძინეე
- ჩენს საწოლში წევხარ
- ჩემი სახლია და ესეიგი ეს ჩემი საწოლია რადგან ჩემს სახლსი დგას- თქვა და ჩაიღიმა
- ჰიიიოოოოონ - დავუყვურე და ბალიში დავარტყი
- ალეენ ომი გინდა?- ამ სიტყვებზე გამახსენდა ჩვენი წარსული და დავიჭყანე
- არააა - დავიყვირე -შემთხვევით -ოთახში დავრბოდი და ის ბალიშით დამზდევდა,ბოლოს ორთაბრძოლა საწოლზე გავაგრძელეთ და ბალიშებს ერთმანეთს ვურტყავდით
წავაქციე და ზემოდან მოვექეცი დაუნდობლად ვურტყავდი და ასე ოთხი ბალიში შევიწირეთ მთელი ოთახი კი მოთეთრებული იყო
ერთმანეთის გვერდიგვერდ დავწექით ვიცინოდით და სუნთქვის დარეგულირებას ვცდილობდით
- მომენატრა ეს ყველაფერი- თქვა და გამომხედა
- მეც - ვუთხარი და ჩავეხუტე

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Feb 06, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

I and my diaryWhere stories live. Discover now