Chapter Two
MARCH 20 , 2018
J E A N M I R E Y A
Boring. Boring. Boring. Boring. Boring. Halos isigaw ko na ang salitang Boring dito sa loob nang kotse.
Uncle Donovan was driving the car into Kingdom High at hindi ako halos makapaniwala na ito ay nakatayo sa gitna nang gubat, note the sarcasm.
Puno, iyon lamang ang palagi kong nakikita kapag lumilingon ako sa labas nang bintana. I didn't expect na ganito ka tagal ang biyahe.
Limang oras na kaming nasa biyahe, It was almost 5 in the morning at wala akong ibang ginawa dito sa loob kundi ang magpatugtog, mag drawing, mag-online, tumawag kela mama at papa, mag sulat, mag basa, kumain at matulog. Pabalik-balik lang at nag sasawa na ako.
"Uncle Donovan, are we there yet?" For the eighteenth time, I have asked the same question to Uncle Donovan.
"Yes iha, wag kang masyadong mainip." Natatawang sabi ni Uncle Donovan.
"Uncle Donovan, that was what you said a minute ago." Sabi ko sa iritadong tono.
Napatawa na lamang si Uncle nang mahina.
- - - - -
Napatingin ako sa relong suot-suot ko sa kaliwang kamay. March 7, 2018, 6:23 A.M.
Napatingin ako sa labas at nakita ko ang isang malaking pader na gawa sa semento. It was a huge gate na halos walang katapusan.
Huminto kami sa isang gate na gawa sa maitim na bakal. Bulaklak ang disenyo nito at madami ding mga nakapulupot na mga dahon.
Bumukas ito at pumasok kami. Nang tuluyan na kaming maka-pasok ay may naramdaman akong kakaiba ngunit inisip ko na baka guni-guni ko lamang iyon.
Tumingin ako sa labas at bumungad sa amin ang malawak na daan. Mayroong mga puno at iba't ibang bulaklak ang nakapaligid sa daan, at isang malawak na damuhan naman ang nasa likod nito.
"Do you know why this academy is named as Kingdom High?"
Napalingon ako kay Uncle Donovan atsaka ibinalik ang tingin sa daan.
"The books said that it came from King Delton's twenty-fifth son, Prince Dominic who was crowned as the next king." Sagot ko.
Narinig kong tumawa na naman sya ng mahina. "Correct." Nakangiti nyang sambit.
"Kingdom, The first three letters of King Dominic name is D, O and M. Since he was a king, the word King was never forgotten to be spoken first before the name, combining it together, the word Kingdom was made." Paliwanag nya.
"Is that what you think?" Tumingin sya sa akin sa rearview mirror na nakangiti.
"No." Maikli kong sagot na bahagyang ikinatawa nya ulit.
"What do I expect for a Limerick?"
- - - - -
"Lady Jean Limerick, we're here."
Napamulat ako nang marinig ko ang malambing na boses ni Uncle Donovan. I didn't know na nakaidlip na pala ako.
Napatingin ako sa relo ko, 6:28 A.M. Napatingin naman ako sa labas.
A metal gate was on our back, big buildings and huge wall were surrounding us, grasses, trees, plants, flowers and paths were seen everywhere.
Madami-dami ding mga estudyanteng naglalakad dito sa labas. Lumabas si Uncle Donovan sa loob ng sasakyan at sumunod naman ako.
Bumungad sa akin ang dalawang lalaki at tatlong babae na nakangiting kumakausap kay Uncle Donovan.
"This must be Jean?" Tukoy sa akin nang isang babaeng mayroong kulay itim na mata.
"Jean Limerick." Pagpapakilala ko na nagpangiti sa kanila.
"I am Headmistress Carrie Liss, this is Principal Vincent Jonas, this is Loui, son of Principal Vincent and this is Bethany our campus president with her assistant, Mashap." She introduced.
"Vincent Jonas, 55 years old and the Principal of this academy for over 33 years." Pagpapakilala nang lalaking may edad na.
"Louie Jonas, 26, A professor of the academy for over 4 years." Pagpapakilala nang lalaking batang bersyon ni Principal Vincent.
"Mashap Mendoza. 17 years old, Class S, Prolific Rank 4." Pagpapakilala nang babaeng may ka-pulang buhok.
"Bethany Mendez, 17 years old, Class S, Prolific Rank 1." Pagpapakilala nang babaeng may kulay asul na mata.
I stared at them, yung tipong sinusuri ko sila kung maaasahan ba o hindi. Louie was standing beside his father, Principal Vincent. Headmistress was in between Bethany and Mashap.
"Stop giving them that look, young lady." Rinig kong bulong ni Uncle Donovan.
Tinignan ko lamang sya at tinanguan.
- - - - -
Miss Bethany with Miss Mashap escorted me into my dorm. Nang makadating ako ay hinintay nila ako para makapag-ayos then they escorted me papunta sa opisina nila ni Headmistress at Principal.
"I know alam mo kung para saan itong paaralan na ito." Narinig kong sabi ni Sir Louie."This school is for the smart ones." Maikli kong sagot.
"No." Depensa ni Headmistress. "This school is for the special ones." Dagdag nya.
Hindi ko na lamang pinansin ang sinabi nya. "School for brains or for specials, huh?" Mapait kong sabi at tinignan sila sa mata. "Then why am I here?"
"Its because your one of them, one of the specials, Jean. You came from a family who was also specials." Paliwanag nya.
"But it still didn't answer my question. I need a reason, a reason with more valuable meaning." I said.
"You will answer those questions in your mind soon, Jean. Let this academy help you find the lost you." Singit ni Miss Bethany.
"The lost me will never be found." Sagot ko atsaka tumayo. "I was lost for over 12 years and the answers were too deep to find." Dagdag ko.
"We will help you, Jean. We can be your third family. This academy can be your home." Pursigidong sabi ni Headmistress.
"You will just waste your time."

YOU ARE READING
Class A : Kingdom High
ФэнтезиC L A S S A : K I N G D O M H I G H @HalfMoon_Glamorous. This story is a work of fiction. Any resemblance to any works, person,, Living or dead are purely coincidental unless otherwise stated. All rights reserved. No portion of this book may ne...