~CHAPTER 4~
Bata pa lang ako ay iniwan na ako ng aking mga magulang.Ang tatay ko ay namatay dahil sa sakit na stage 4 cancer hindi na namin dinala sa hospital dahil wala kaming sakto na perang pam bayad.Sa bahay lang namatay ang aking tatay.
Akala ko ay Masaya na kami ni mama pero hindi pala dahil noong December 25, 2016 ay pumunta kami sa Divisorya at pinabayaan lang ako mag isa doon.
Umiyak ako dahil wala na ang mga magulang sa aking tabi.
Buti nalang may isang babae nag alaga sa akin ng tuluyan,siya ay si Jennie C. Balacan. 10 years old pa ako ay kinupkop ako niya.
Masaya ako sa mga araw na kasama ko si Mommy Jennie pero isang araw ay inataki siya sa puso.Hindi na dinala sa Hospital dahil sabi niya huwag daw.
Bago namatay si Mommy Jennie ay ibinigay niya sa akin ang gamit niya,naandito ang bracelet,maliit na bilog at ib pang magaganda ta maliliit na gamit .
"Nicole gamitin mo itong gamit na ito para mabuhay ka ng maayos.Huwag kanang mag pa kupkop dahil alam ko kung ginamit mo yan ay kaya mo nang mabuhay na ikaw lang mag isa. Suotin mo itong bracelet at huwag mong tanggalin, ito ang mag papabuhay sa iyo!" sabi ni Mommy Jennie bago siya namatay.
Sinuot ko ang bracelet at tumalino ako, nag take sa University of Genius at naka pasa sa score na 1,850/1,850 na perfect ko ang exam sa University of Genius at doon na ako nag aral.
Binigyan ako ng 500,000 pesos allowance per 2 month. Bago kami nag aral doon ay binigyan kami agad ng pera kaya bumili na ako agad ng bahay para sa akin lang.
July 13, 2017, nag simula na akong nag aral.
