Sen ağlamak nedir bilir misin? Basit bir fiziksel tepki değildir ağlamak. İnsanın, bazen sessizce; bazende tüm dünyaya haykırdığı şeydir.
Akan herbir gözyaşı aslında tarif edliemez acılar taşır.
Kimisi pişmanlık, kimisi ise öfke, bazıları yalnızlık. Çoğu üzüntü...
Küçüğün büyükten kaçtığı bir dünyadayız. Eğer insanlar seni yıkılmış görürlerse üzerine geleceklerdir.
O zaman, işte o zaman... KOŞ!
Hiç ardına bakmadan, nefesin kesilene kadar koş! Taaki obalardan uzaklaşana, bedenin acı içinde kalana kadar... koş.
Belkide tüm bunları yapamadan duracaksın?
Çünkü boynundaki zincirler seni geri çekecek.
Ve bu, acılarımızı atmamızı zorlaştırır ve seni tekrar; küçük, toz kaplı, karanlık köşene, ağlamaya terk eder.
Zaman bilmeden, mekan tanımadan ağlarsın.
Ve ben yine bu acıları yazmaktan başka birşey yapamayacağım.
Parmaklarıma, ellerime felç girene kadar yazıcam. Kalem bitene, kağıt tükenene kadar durmayacağım.
Acım bitene kadar demiyorum, çünkü bitmeyecek; biliyorum...
