treetransformatie (af)

Ik train mezelf

Ik lig te slapen in de mand van das. ik ben bij hem blijven slapen. Hij licht in de reserve mand. Ik voel een steek in mijn maag en mijn lichaam gaat omhoog. mijn lange haren glijden in een vlecht en er verschijnen zwarte kleren om mijn lichaam. alleen zit ik niet in mijn lichaam. ik hang aan touwen in de hoek aan het plafon. ik kan alleen mijn ogen bewegen. mijn echte lichaam gaat naar buiten en ik zie het weg klimmen zonder te transformeren. ach ik vind het best zolang ik maar niet val, nou ja mijn echte lichaam. na een tijdje val ik weer in slaap. het begint al licht te worden als ik wakker schrik van mijn lichaam die binnen komt. het haalt de vlecht uit elkaar, en kamt de blaadjes er uit. Vervolgens doet mijn lichaam de zwarte kleren uit waaronder nogsteets de piama die ik van das had geleend zit. mijn lichaam gaat in de mand liggen, en ik voel mijn gedaante loskomen van het plafond, en het glijd soepel mijn huid binnen en ik val meteen in slaap.

Als ik sochtends wakker word heb ik nog niet door dat het heel raar was wat er vannacht is gebeurd. maar terwijl ik de slaap uit m'n ogen vrijf. Als ik het tijdens het ontbijt aan das vertel roept hij: ik zij het tog!! je begint al onbewust met het trainen van de andere helft van je lichaam.

Langzamerhand verbaast nix mij meer, het ene aparte ding na het andere komt mijn geest binnen sijpelen. ik vind het allemalbest. als het maar snel voorbij gaat en er gewoon leue menen in mijn burt zijn zoals das. das. das is nog een probleem, ik denk dat ik hem leuk begin te vinden. als ik aan de treepatronus denk, denk ik eerst aan hem en damn pas aan muis en eekhoorn en dan aan wezel (omdat ik hem nog maar 1 keer heb gezien en dan aan vos, omdat hij wel een teken heeft maar ik hem nognooit met de anderen heb gezien. de enige die voor zover ik weet geen tatoage heeft en ik buiten de muur heb gezien is uil. maar daar heb ik nog niet eens mee gesproken. eigenlijk zit ik in een best wel kwetsbare situatie, alles wat ik weet enwil geloven kamt van een van de groep.ik besluit nu gewoo zomaar om ze te vertrouwen. allemaal. net zoals ik een hele tijd geeden de kriokodillen vertrouwde, gewoon omdat het goed voelde.

hoe moet ik trainen? vraag ik aan das. geen idee antoord hij, mischien moeten we maar naar vos gaan. no way antwoord ik. o jawel zecht hij op zijn beurt. weer schut ik mijn hooft. maar dan pakt das mij bij mn hand en sleut hij me mee naar buiten. ik klim tog maar achter hem aan naar vos toe.