Light Can Be Far Away

Hoofdstuk 5

Wat vooraf ging:

'Morgen gaan we naar het ziekenhuis, we moeten dit met zijn beide helemaal gaan uitzoeken. Dat is wat mam ook had gezegd.' Zegt Alex me en ik knik. "Dat gaan we doen."

Ik val bijna direct in slaap

"TUUT, TUUT, TUUT, TUUT'  Dat is het alarm van die klote wekker die dus is gegaan. 'Ik kijk omhoog, en opzij, waar normaal gesproken een doodsimpel nachtkastje staat. Ik zit binnen een paar seconden recht op als ik door heb dat ik niet in men eigen vertrouwde slaapkamertje zit, maar in een hotel. 'Ik kijk om me heen en zie niemand, en nergens in de kamer valt Alex te bekennen. Ik besluit me rustig te gaan douchen, en ik pak een setje met kleren, en neem hem mee de douche in en natuurlijk niet te vergeten een handdoek. 

"Wanneer ik klaar ben met douchen droog ik me af, het is een redelijk ruime badkamer dus je hebt genoeg plek. Ik kleed me snel aan en loop dan even naar de slaapkamerwaar men tassen en koffers staan. Ik pak de koffer met spulletjes zoals shampoo enzo en open hem, en haal er een tandenborstel en tandpasta uit en loop ermee de douche weer in. 

Ik loop naar de woonkamer en ga er op de bank zitten, als ik een sleutel in de deur hoor. 'Roomservice'Hoor ik een stem roepen. De deur hoor je open en dicht  gaan en ik draai me om, Alex staat er met een heel pakket eten en broodjes enzo. 'Awhhh, waarom heb je dit gedaan?' Vraag ik hem.'Omdat je men zusje bent, en ik daar wel wat voor over heb. Daarbij geef ikk veel om je en daar weer bij laat ik je dus niet uithongeren, en aangezien ik hier werk, krijg ik het eten gratis.' Legt hij  me uit, en ik kijk begrijpend., 'Zullen we na het ontbijt maar gelijk naar het ziekenhuis gaan?' Vraagt Alex. Ik haal me schouders op. 'Ik weet gewoon niet zo goed wat ik kan verwachten, men moeder wou het te graag, en misschien staat er wel wat in wat ik helemaal niet wil weten. ' Zucht ik diep. 'ja snap ik maar samen kunnen we dit en we gaan gewoon naar het ziekenhuis, ik heb al een auto klaar staan dus we kunnen zo weg.

Na een stille rit van 20 minuten, komen we aan bij het ziekenhuis. ' En nu, wat wil je nu doen? We kunnen toch moeilijk binnenvallen en zeggen van:'Ehm hallo, ik kom eigenlijk nu om mijn geboortedossier te bekijken, omdat ik het iemand beloof heb'" Zeg ik tegen Alex. Hij haalt zen schouders op.'Misschien wel een goed idee hoor, volgens mij moet je je eigen geboortedossier wel kunnen lezen.. Vraag er dan gewoon om, bij die vrouw daar."  En hij wijst naar het meisje, die momenteel achter de balie zit te bellen. Ik haal men schouders op en slaak een diepe zucht, maar loop dan toch naar de balie toe. 

Wanneer de vrouw opgehangen heeft kijkt ze me met opgetrokken wenkbrauw aan. "Kan ik wat voor je doen?" Vraagt ze me, en ik knik met men hoofd. 'Ja ik zou graag men geboortedossier willen zien wat der in staat.' Zeg ik haar, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. 'Sorry meisje, maar ik mag het geboortedossier alleen maar tonen aan volwassenen dus 18+ en ik ga er vanuit dat jij nog geen achttien bent.' Zegt ze me. 'Ik vind dus als het over mij gaat in dat geboortedossier dat ik het gewoon moet kunnen lezen.' Zeg ik kortaf, en ze rolt met haar ogen. Je moet even je naam geven, en dan zoek ik het op, en dan zou ik wel eens kijken of er iets raars in staat. ' Zegt ze dan. Ik geef haar men naam en ze zoekt hem op,  wat we dan ontdekken...

Hy kort hoofstukje maar het is er tenminsteéén morgen wss weer opload, ligt eraan hoe ik me voel ben momenteel beetje grieperig enzo xx