The Bad Boy With The Nerd

Κεφάλαιο 11

<Γατάκιιιιιιιιι> ακούω κάποιον να ψιθυρίζει μέσα στο αυτί μου και ανοίγω αργά τα μάτια μου ενώ χασμουριέμαι

<Μμμμμμ>ρωτάω άκρως βαριεστημένα

Δεν έχω καθόλου όρεξη να αρχίσω συζήτηση πρώτον γιατί είναι πρωί και δεύτερο γιατί θα είναι με τον Άλεξ

<Μάλλον αντί γατάκι να σε φωνάζω αγελάδα... τι μμμμ γατάκι σήκω πάνω έχει μια ώρα που είμαι εδώ προσπαθώντας να σε ξυπνήσω>μου λέει θυμωμένα ενώ ταυτόχρονα μου τραβά τα σεντόνια

<Πας καλά άνθρωπε μου... και αφού είδες πως δεν ξυπνούσα γιατί δεν έφυγες?> του λέω και εγώ θυμωμένα

<Είχα μια ελπίδα πως θα ξυπνούσες... ξέρεις η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία> μου λέει παιχνιδιάρικα

<Πάλι καλά δηλαδή που δεν σε λένε ελπίδα> μουρμουρίζω χαμηλόφωνα αλλά με άκουσε

<Αυτό το υφάκι και οι ειρωνίες κομμένες...έτσι??> μου λέει νευριασμένα ενώ σφίγγει τις γροθιές του

Να πω την αλήθεια τον φοβήθηκα

Χωρίς να του πω κάτι άλλο σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα στο μπάνιο για να κάνω τα απαραίτητα

Καθώς βγαίνω από το μπάνιο ο Άλεξ δεν είχε φύγει από το δωμάτιο μου αλλά ήταν ξαπλωμένος πάνω στο κρεβάτι μου στηρίζοντας το κεφάλι του με τα γυμνασμένα χέρια του

Μπορώ να πω πως είναι πανέμορφος...εννοώ δεν έχει κάτι λάθος πάνω του

Αλλά ο χαρακτήρας του είναι το άκρως αντίθετο με την εξωτερική του εμφάνιση

Από έξω είναι σαν Άγγελος ενώ από μέσα είναι... σκατά

Τέλος πάντων...

<Λοιπόν όσο ήσουν στο μπάνιο έριξα μια μάτια στα ρούχα σου> λέει και στο πρόσωπο του εμφανίζετε ένας μορφασμός αηδίας

<Δεν σου είπαν να μην κοιτάς τα πράγματα των άλλον??> του λέω λίγο εκνευρισμένη με το γεγονός πως κοίταξε μέσα στην ντουλάπα μου

<Πρώτον τα ρούχα σου είναι χάλια, ούτε ο προ-παππούς μου δεν ντυνόταν έτσι...δεν κάνουν για εσένα.... δεύτερον φοράς λάθος νούμερο σουτιέν...>

<Εψαξες τα εσώρουχα μου ρε γουρούνι δεν ντρέπεσαι??> του λέω μη μπορώντας να το πιστέψω αρχίζοντας να τον χτυπάω με την πετσέτα που κρατούσα

<Αου σταματά να βαράς γατάκι... και μετά από το σχολείο θα πάμε για ψώνια...επειγόντως >λέει και βγαίνει έξω από το δωμάτιο μου