The Bad Boy With The Nerd

Κεφάλαιο 13

< Ορίστε τα ψώνια σας> λέει η πωλήτρια και βγαίνουμε έξω από το κατάστημα

<Γίνετε να φύγουμε τώρα ??>ρωτάω κάνοντας τα γλυκά ματάκια στον Άλεξ

<Καλά αλλά μην νομίζεις πως τελειώσαμε...έχουμε πάρα μα πάρα μα πάρα...>

<Εντάξει το κατάλαβα Άλεξ...> του λέω ξεφυσώντας εξουθενωμένη με αυτή την μέρα

<Τώρα γιατί κανείς έτσι??> ρωτάει σταματώντας να περπατά

<Απλά θέλω να πάω σπίτι, σε ανέχομαι όλη μέρα να κοιτάζεις κάθε θηλυκό που κινείτε είτε να τους κλείνεις το μάτι είτε να τις κοιτάζεις πονηρά και μην νομίζεις πως δεν σε είδα που χούφτωσες εκείνη την ξανθιά γιατί σε είδα> του λέω θυμωμένα νιώθοντας όλα τα νεύρα που κρατούσα τόση ώρα εδώ μέσα να θέλουν να εκραγούν

Μισώ να είμαι στο περιθώριο...ειρωνία έτσι...το ότι είμαι κάθε μέρα στο περιθώριο δεν σημαίνει πως μου αρέσει,και τώρα ο λόγος που είμαστε έξω είναι για εμένα σωστά?...και όχι δεν είμαι εγωίστρια απλά όταν κάνεις κάτι με κάποιον δεν τον αφήνεις

Είμαι και εγώ άνθρωπος με αισθήματα...απλά θέλω οι άνθρωποι που είναι μαζί μου να είναι αληθινοί

Ποιος δεν το θέλει αυτό...

Ποιος δεν θέλει να έχει αληθινους ανθρωπους στην ζωή του

Και με τον Άλεξ έχω τις αμφιβολίες μου αν είναι αληθινός απέναντι μου

Δεν γίνετε να άλλαξε ξαφνικά και να θέλει να γίνει καλός μαζί μου

Δεν είμαι ηλίθια...

Αυτός στέκεται μπροστά μου και με βλέπει σκεπτικός

<Κάτσε εδώ για λίγο> μου λέει και εξαφανίζετε από μπροστά μου χωρίς να με αφήσει να πω κάτι

Έτσι και εγώ κάθομαι στο παγκάκι που μου έδειξε και περιμένω

Την ώρα που περιμένω παρατηρώ τον κόσμο που μπαινοβγαίνει στα καταστήματα

Κάποια παιδιά είναι από το σχολείο μου αλλά απλά άγνωστα για εμένα

Βλέπω διάφορα ζευγαράκια να κρατούν χεράκια...κάποιοι να φοράνε φανέλες παρόμοιες και δεν μπορώ να μην χαμογελάσω με το θέαμα

Μπορεί να ακουστεί παράξενο αλλά χαίρομαι όταν βλέπω έτσι ζευγαράκια...που φαίνονται ερωτευμένοι αληθινά και ναι είμαι ρομαντικός άνθρωπος

Τις σκέψεις μου διακόπτει μια φιγούρα που μπαίνει μπροστά από το οπτικό μου πεδίο