"PISO"

Kabanata 5 "mundo?"

Ang pagwawakas

Dito ko masasabing di mo pwedeng gawing mundo yong tao lang.

Dumaan ang masasayang panahon kasama ko siya , kita ko sa kanyang masaya siya sa kung anong meron kami kaya di ko napansin ang pag babago sa kanya.

February araw ng mga puso happy hearts day . Intrams namin sumali ako sa volleyball syempre sports ko yun simula grade 4, siya naman wala hilig sa mga sports pero sumali siya sa theater arts meron silang play kung saan siya ang diba. Mamaya pag tapos ng mga event pang sports .

"Hoo kapagod! O bat parang tulala ka tapos na naman yung prartice niyo para mamaya sa play niyo ? Wag ka mag alala susuportahan ka namin mamaya manunuod kaming apat.

"Galingan mo mamaya next game niyo na ulit . Wag mo ako alalahanin pagod lang din ako . Oo gagalingan ko mamaya basta wag kayong malapit sa stage ah baka kasi matawa ako."

Napansin ko nito bago pumasok ang buwan ng February medyo di na siya gaanong nag sasalita pag nag uusap kami medyo bihira na rin kaming mag kita at kumain sa labas di naman ako nag tatanong kasi alam ko namang okay kami .

Natapos yung play at sobrang galing niyang mag acting bilang juliet in character talaga napaiyak nga kami  kasi nadadal niya yung manonood sa loob ng storya ng romeo at juliet.

Niyakap niya ako pag tapos at sobrang higpit ang saya ko nung mga oras na yun kasi feeling ko niyakap niya ako kasi mahal niya na rin ako .

Lumipas pa ang ilang linggo at ganon pa rin kami, at sumapit na ang buwan ng marso kung saan malalaman ko na kung anong isasagot niya sa panliligaw ko .

Nag vibrate yung phone ko at may text

"Usap tayo dito ako sa park   from: Joy beatris"

Pumunta ako na excited sa mga sasabihin niya kasi alam ko namang nagawa ko lahat ng dapat kung ipakita sa kanya na na ako yung taong deserve para sa isang katulad niya.

"Joy!!" Inabot ko yung paborito niyang fishball.

"Uy! Salamat" kaso yung tuno ng pag sasalita niya medyo malungkot.

Kinabahan na ako habang wala sa aming dalawa ang gusto mag salita kaya hinayaan ko munang maubos niya yung kinakain niya.

"Mark! You don't deserve someone like me.. alam mo kung bakit kasi habang nanliligaw ka Oo minahal kita pero may dumating sa buhay ko na siya ang bumuo ng tunay na ako at mahal ko na siya sorry mark.

"Ano di ko maintindihan? Pano to mas pipiliin mo na lang mawala ang lahat at masayang dahil lang sa kanya oo alam kong siya ang bumuo sayo pero pano kung siya rin ang wawasak sa buhay mo ? Sigurado naman ako na ako yung nauna sa kanya kasi kung siya ang nauna di mo na ako hahayaan na ligawan ka . Pero bakit mas kilala mo ako at kakakilala mo lang sa kanya pano nga pano nga kong saktan ka lang niya."

" I know karma might hit me someday dahil sa ginawa ko.. But I don't care.. You don't deserve to be hurt.. Ayoko ng masaktan ka..mark sorry" "pero buo na ang naging decision ko naalala mo simula nung napansin mung medyo naiwas na ako nag isip na ako kung ano nga ba ang dapat kung piliin pero sorry mark alam mo na kung sino ngayon ang pipiliin ko"

"Di ko alam ang sasabihin pero sa mga narinig ko na sayo mismo nang galing na ang mga oras na ito na nalulungkot  ka kapag kasama ako pero pag siya na ang kasama mo siya ang bubuo at nag papasaya sayo sige wala na akong magagawa masakit Oo dapat kong ipaglaban Oo pero dapat ko ring tandaan na kaya rin naman kita mapasaakin para mapasaya ka pero kung di kana nga sasaya sa akin at sa kanya ka sasaya sige ano pang magagawa ko may free will kang pumili kaya tatanggapin ko salamat Joy

"Thank you for all the memories that we shared together.. I will never forget all of that. But thank you for letting me go. Because this is what I want and this is the right thing to do.. Be brave.. Live your life.. Time will come, magiging okay ka din."

" i know this would be hard for you.. but please. Forget me.. itapon mo na ko, yun ang dapat na gawin mo.. "

" Do not tie your heart and your life to me.."

" Good bye Mark.."

Dito ko napapatunayan na ang taong MINAHAL lang kailanman ay di magiging MAHAL ng kanilang minamahal.

THE END....