Ontvoerd

Hoofdstuk 3

Ik zie een man staan, hij heeft zwarte kleding aan en een mes bij zich. Ik kan zijn gezicht niet zien omdat het zo donker is. Hij grijpt mij bij mijn arm en doet snel voordat ik kan gillen zijn hand voor mijn mond. Hij heeft zijn mes bij mijn keel en zegt dan: 'Als je gaat gillen vermoordt ik je. En als jij naar de politie gaat of me achterna gaat, vermoordt ik jou ook.' Aan zijn stem te horen is hij rond de 30. Ik doe wat hij zegt en ga met hem mee. Liam blijft alleen achter. Ik weet niet wat ik mee maak nu, het lijkt allemaal een droom, maar dat is het niet. Ik wordt in de achterbak van een wit busje gestopt. De man maakt me vast aan een soort rek dat in de achterbak is gemaakt. Ik vraag aan hem wat hij van me wil, maar hij negeert me. Hij gooit de deur van de achterbak dicht. Ik zie Liam nog net om het hoekje staan, hij gebaart dat hij me gaat helpen. Ik ben een beetje opgelucht met het idee dat Liam het kenteken van de auto weet. Het is koud, donker en ik ben bang. De weg duurt lang, ik tel alle afslagen en de seconden daartussen.
De auto stopt, de man doet de achterklep open. Ik vraag: 'Waarom ontvoer je mij, wat wil je van me!' Hij negeert me alweer. De man maakt me los van het rek en neemt me mee. Ik zie een klein huisje staan en in de achtertuin staat een soort schuurtje, daarom heen zei ik alleen maar bomen. Het maakt niet uit wat ik schreeuw en hoe hard niemand hoort me hier toch. Ik probeer om uit zijn handen te komen maar hij heeft me te stevig vast. De man neemt me mee naar het schuurtje, hij gaat naar binnen  met mij erbij. Hij zet me op een bed neer dat daar ligt, en maakt me los. 'Hoe heet je eigenlijk?' Probeer ik nog. 'Noem me maar Felix.' Eindelijk zegt hij weer iets. 'Oké, maar ik heb nog een vraag, Felix.' Zeg ik nadrukkelijk. Hij kijkt me vragend aan. 'WAT WIL JE VAN ME!' schreeuw ik. 'Dat weet ik nog niet.' Antwoordt hij. 'WAAROM HEB JE ME DAN IN GODSNAAM ONTVOERD?!' schreeuw ik recht in zijn gezicht. 'Zou je alsjeblieft niet zo willen schreeuwen.' Zegt hij heel rustig. 'Je hebt geen antwoordt gegeven op mijn vraag.' Zeg ik geïrriteerd. Hij geeft nog steeds geen antwoord. 'NOU?!' De man staat op en wil weglopen. 'Wacht!' Zeg ik. 'Wat.' Zegt hij. Hoe oud ben je?' 'Waarom wil je dat weten?' 'Gewoon.' Zeg ik arrogant. 'Dat hoef je niet te weten.' Zegt hij bot. 'Nou misschien wel als ik je aangeef bij de politie!' 'Hoe wil je dat doen dan, je komt hier toch niet weg.' 'Ga je me dan hier voor altijd houden!' Ik raak in paniek en val opeens flauw.