Not Ready
I don't know if I am still sane. Ilang buwan narin mula ng pinili kong magpakamanhid. Minsan mas piniili ko na lang na wag na muling magising pa kesa na indahin ang bawat oras na puro sakit na lang ang mararamdaman.
Mas tumatagal mas nararamdaman ko ang pagkawala ng sarili kong halaga. Feeling like shit.
Kasing lamig ng gabi ang bumabalot sa buong kalooban ko. I'm not used to this.
"Wala ng laman yang baso mo" sita ni Zeth
Natauhan ako ng makitang ni patak ng alak ay wala na.
"It's your birthday! We're supposed to have fun!" Giit nito
Luckily I'm with my dear so loving handsome gay friend Zeth. I decided to celebrate this birthday alone with my closest friends. Kesa makipagplastikan. Atleast walang makakakita ng katangahan ko. I just want to get wasted. If only pwede lang na hindi na ko magising after this.
Every single day, I always pray to god na kung hindi man ako ang para sakanya, sana naman kahit mabuting babae, kahit yung kayang mahalin siya ng higit, magagabayan siya. God, Kahit hindi ako.
Nararamdaman ko na naman ang pamamasa ng mga mata ko
"Hindi pa katapusan ng mundo te. Cheer up!" Paul said after refilling my drink
"Buti naisipan niyo dalawin ako no? I thought matutulog na lang ako buong araw." I said dramatically
"Ano pa nga ba. Lafang. Boys. Ohhhh! Boys! So ano na nga akala ko ba?" Zeth said excitedly
I rolled my eyes. 4am pa lang gumising na ko ng biglaan nilang sabihin na pupunta sila rito at makikikain. Bilang mabait na kaibigan gumising ako para mamalengke, sunod sunod hanggang sa luto that's why i'm not in the mood also because I'm physically and emotionally tired.
"Sabi mo makikikain lang, ibang kain pala hanap niyo"
"Syempre joke lang, pero magpapunta ka na din para happy." Paul said raising his brows
I smirked. "Oo na. Wait"
Happy Birthday
Tinipa ko ang aking cellphone
Thanks! Punta ka? House. Andito si Zeth at Paul
I immediately sent.
You sure?
No. Please. I didn't reply. Ano ba dapat i-reply ko? Hindi naman kami close and it's kinda... awkward?
Sige saglit lang ako may flight kase ako
Eh di wag ka pumunta I whispered
Ok. See you.
I regret this decision. Bahala na sila Zeth na bahala sakanya. Lalake naman hanap nila why not give one.
"Te may pinapunta kaming kaklase mo ah" Paul shouted
I just nodded while calling my friend Freya
"Punta ka bahay now na" I said monotonic
"Okay! See you!"
Ang bilis kausap. My friends never failed me. Labag man sa loob ko magpakasaya, just let it be. Instead of sleeping all day. Nabaliktad yata mukhang wala na talagang tulugan
"BITCH!" Freya said
"Happy Beerday" Carly added
Ohh.
"Bilis niyo ah?" I replied
Sabagay magkakalapit nga pala kami ng bahay.
I sipped my wine as I listen to them catching up while my two friends also have their own world. This is what you call awkward when two different group of friends mixed up.
