Perspectief Nasser.
"Mijn niffo is toch gekomen. Wollah wat een verassing." Zei Kamal. "Ik ben hier gekomen voor je moeder niet voor jou dus voel je zeker niet uit de hoogte meneertje." Zei ik. "Hoge dunk hé. Je bent niks veranderd. Verbaast me wel dat je het niet ben komen verpesten. Ben je toch goed in?" Zei hij. "Je wilt graag dat de shaytan uit mij komt hé. Pas op je woorden anders maak ik mijn daden." Zei ik en liep weg.
"Papa ga je mama enzo brengen naar huis , hij zoekt ruzie." Vroeg ik. "Saffi isgoed kom morgen langs." Zei hij.
Ik krijg steeds een schuldgevoel. Ik ben wel té ver gegaan. Als ik haar zie ga ik er haar werk aanbieden.
Thuis aangekomen.
Ik trok meteen mijn kleren uit. Het plakt over heel mijn lichaam tfoe. Maar heb geen zin om té douchen ben daar écht te moe voor. Ik lig in mijn bed en denk over het onbekende meisje. Met die gedachtes viel ik in slaap.
Volgende ochtend.
"Faka brada kom ontbijten buiten." Zei Farid. "Omw." Zei ik en hing op. Ik pakte gewoon een trainingspak en sneakers en ging weg.
Onderweg zag ik een bekende gezicht. Ohh dat is dat meisje van gister. Ik loop meteen op haar af. "Hey" zei ik. Ze keek me met een rare blik aan. "Door jou ben ik ontslagen. Je hebt wat je wilt dus laat mij met rust." Zei ze en wilde weglopen. Blijkbaar is ze nog boos. Verder deed ik ook geen moeite aangezien Farid en Louis op me zaten te wachten. Ik draaide me om naar mijn broerder. We gingen een restaurantje binnen en begonnen te kletsen over koetjes en kalvjes. Op een gegeven moment werd Farid gebeld. Altijd hebben we wel wat te doen en kunnen we nooit genieten van een ontbijt.
"Saffe we moeten gaan, anders gaan ze 't pand binnenvallen" zei Farid. Louis en ik knikten enkel en we gingen weg.
Toen we eenmaal bij het pand waren aangekomen, zagen we de chaos. Ik schud mijn hoofd en liep naar binnen. Louis ging keihard fluiten waardoor iedereen stil werd. "Luister damherten. Jullie weten jullie verdomme taak. Ga je niet bemoeien met anderen dingen. Als maar dan ook 1 pakketje verkeerd gaat, zal iedereen er voor boete. BEGREPEN?!" zei ik een tikkeltje boos. Iedereen was stil en ging zijn/haar eigen taak doen.
"Oke, ik heb 't geregeld. Ze zullen nog een weekje wachten. Gaan we nu naar de stad? " vroeg Farid. Louis en ik knikten. Er was een pakketje mis gegaan en als we die niet zo snel mogelijk gaan inleveren zouden ze ons pand binnenvallen. In hun dromen ja.
We liepen wat rond in de stad en ik zag haar weer. Ik keek haar kant op om te zien of ze mijn kant op keek. Dat was niet het geval. Ze stonden voor een winkel. Enkele seconde later kwam er een groepje jongens naar hun. Ik zag haar helemaal te keer gaan. Stiekem vond ik het wel grappig. Een klein meisje, die zo tekeer gaat.
"Broer ga in der" zei Louis. Ik keek hem aan met een blik van "waar heb je het over " hij begreep het en begon te lachen. Ik zag dat ze het zelf aan kon, dus liep ik met de jongens weg naar huis.
Perspectief Nur.
Ik kan nog steeds niet geloven dat ik ben ontslagen door die klootzak. Ik kan hem wel vermoorden. Uiteindelijk besloot ik om uit mijn bed te gaan en me te gaan omkleden. Soukaina, Beyza en ik zouden gaan ontbijten. Voor ik uit huis ga kijk ik nog even naar me zusje. Ze is 12 jaar en aankomende week wordt ze 13. Ik sluip haar kamer in, geef haar een kus en maak haar rustig wakker. Nadat ze wakker is ga ik uit huis.
Toen ik ze zag legde ik snel uit wat er gebeurde, tot ik een bekende stem hoorde. ''Hey'' zei hij. Ik keek op en keek hem raar aan. Ja hoor, het was de jongen die voor mijn ontslag zorgde. Ik fluisterde '' Wat doet deze octopus hier'' naar Beyza en Soukaina. Die hun lach niet konden inhouden.
''Door jou ben ik ontslagen. Je hebt wat je wilt, dus laat mij met rust'' reageerde ik op hem. Vervolgens liepen Soukaina, Beyza en ik weg. " Ladies, zoals jullie weten is aankomende week Selin, mijn zusje, jarig. Ik ga een suprise party organiseren helpen jullie mee ? " vroeg ik. Waarop de meiden knikten en giechelden. " Nou Soukii vertelll" zei Beyza met grote ogen. Gezien ze ons zou uitleggen wie ze heeft. " Oke kijk, zoals jullie weten sprak ik al een tijdje met een jongen. Uiteindelijk waren we over gestapt naar W'app. Na 3 maanden hebben we voor t eerst afgesproken. Het was best gezellig. We gingen ergens wat drinken. Anyways bij de 3e afspraak vroeg hij me en ik heb ja gezegd." Vertelde Soukaina aan 1 stuk door. Je kon de blijdschap van haar gezicht aflezen. "Oeff Souki wordt groot" zei Beyza en deed alsof ze een traan weg veegde. "Inshallah blijven jullie samen " zei ik erop en begon te eten.
Na het ontbijten zijn we gaan shoppen. Nja, Beyza is vooral gaan shoppen. Toen we voor een winkel stonden, voelde ik blikken op me. Heb niet gekeken van wie of waar, want dat boeit me niet. Paar secondes later kwamen er een paar jongens. "Hey lekkertjes komen jullie hier vaker" zei 1 van de jongens. "Oh is dit geen stad dan?" Zei ik sarcastisch erop. "Wel voor jou zina" zei hij met een knipoog. "Kan je minder walgelijk doen, thanks" zei Soukaina erop. "Haha baby toch, voor jou heb ik wel wat specialere dingen" zei de andere jongen. Ik zag Beyza haar hoofd schudden. Ze pakte haar water flesje en gooide al het water op de jongens. Die waren natuurlijk boos. Ik stond oog in oog met 1 van de jongens. "Klein meisje, maar toch gevaarlijk." Zei hij. "Wat als jij nou een eind opdondert, voordat je in de boeien wordt geslagen en letterlijk je graf kan graven. Denk niet dat jouw ouders het fijn vinden als je in de cel zat." Zei ik met een vals lachje en knipoog. Ik heb deze jongen namelijk eerder gezien en zijn moeder is best streng. Hij gaf me nog een blik waarop ik antwoorde met een koel, emotieloze blik en zo liepen ze weg.
De dames applaudiseerden me en we liepen zo door de stad heen.
Damn Nur wat ben jij een badass. Gaat dat binnekort veranderen?
