Αγγελικός Δαίμονας

Η Θυσία

Άνοιξαν τα φτερά τους και κατευθύνθηκαν προς το μυστικό πέρασμα.. Καθώς πλησίαζαν ένιωθαν την παρουσία δυνατών τεράτων αλλά και την δύναμη των φρουρών της πύλης.
Ni:Χμμμ εξακολουθεί να είναι φρουρός ο Cerberus..
Or: Μετά από τόσο καιρό.. έχει γίνει έμπιστος του Erebus..
Ni: Λογικό.. Πάντοτε το καρφί ανάμεσα στους δαίμονες..
Or: Κοίτα όμως τι συμβαίνει..
Ni: Σήμερα έχει περισσότερη φρουρά από ότι συνήθως.. Πρέπει να βρούμε κάποιον τρόπο για να περάσουμε απαρατήρητοι από το μυστικό πέρασμα.
Or: Δύσκολο.. έως και ακατόρθωτο..
An:Δεν μας μένει τίποτα άλλο Orcus.. Παρά μόνο να ρισκάρουμε τα πάντα..
Ni: Να ρισκάρετε τα πάντα? Ελπίζω να μην εννοείται αυτό που σκέφτομαι..
Or: Χμμμ το ξέρεις ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή.. Τώρα, στο σημείο αυτό που βρισκόμαστε.. πρέπει να ρισκάρουμε για να πετύχουμε την επιβίωση του μικρού... Μμμμμ τόσο γλυκός και όμορφος.. Μικρέ μου Uriel.. να θυμάσαι τα πρόσωπά μας.. μην μας ξεχάσεις πότε και πάντα να παλεύεις στη ζωή σου.. ααχ Uriel μακάρι η μοίρα να έχει γράψει καλό μέλλον για εμάς.. Έστω για εσένα....
Nirk το ξέρεις ότι δεν γίνεται να περάσουμε χωρίς να μας καταλάβουν.. Πρέπει να επιτεθούμε.. μια και καλή
Ni: Δεν έχουμε άλλη επιλογή.. Anael.. έτοιμη?
An: ΠΑΝΤΑ!! ΠΑΜΕ!!
Τότε οι τρεις δαίμονες επιτέθηκαν στους φρουρούς χωρίς δεύτερη σκέψη και κατευθύνθηκαν αμέσως προς το πέρασμα.. Την στιγμή όμως που έτρεχαν ένας φρουρός μαχαιρώνει την Anael πισώπλατα.. Η ίδια σταματά.. ζαλίζεται και τελικά γονατίζει.. τότε ακούει το κλάμα του  Uriel.. Θύμωσε, άνοιξε τα φτερά της και επιτέθηκε στην φρουρά. Δεν δίστασε καθόλου και με απανωτά χτυπήματα σκότωσε αρκετούς δαίμονες, όμως η πληγή της, την εξασθενούσε συνεχώς. Ήταν σχεδόν έτοιμη να λιποθυμήσει, αλλά από το πουθενά σαν από μηχανής Θεός εμφανίστηκε ο Orcus..
"Μην ανησυχείς.. " της αποκρίθηκε, "είμαι δίπλα σου"..
Τότε αγριοκοίταξε τους δαίμονες και έβγαλε μια μεγάλη κραυγή, τρομάζοντάς τους με την ισχυρή του αύρα.. Επιτέθηκε με όλη του την ορμή και σκότωσε τρεις φρουρούς.. Ξαφνικά ο Orcus ένοιωσε να αιμοραγεί.. Κοίταξε το πλευρό του και είδε αίμα.. Ο Cerberus τον είχε χτυπήσει..
Cerberus:Xαχαχαχαχα δεν το πρόσεξες καν το χτύπημά μου Orcus... γέρασες φαίνεται.
Orcus: Εσυ... Θα σε κάνω να το μετανιώσεις που τα έβαλες με τους ανθρώπους που αγαπώ!! Το ορκίζομαι ότι θα σε ΣΚΟΤΩΣΩΩΩΩ!!
Cerberus: Αααααααα τι δύναμη έχεις μέσα σου?!!!! 
Τότε ο Orcus έβγαλε μια κραυγή και μεταμορφώθηκε φτάνοντας το επίπεδο της δύναμής του στο μέγιστο.Ο Cerberus άνοιξε τα φτερά του και απελευθέρωσε την τρομερή του αύρα.. Ξεκίνησε η μάχη.. Επιτέθηκαν ταυτόχρονα.. Τα χτυπήματά τους ήταν τόσο γρήγορα που δεν μπορούσε κανείς να τα διακρίνει.. Ήταν σχεδόν ίσοι, ως την στιγμή που ο Cerberus με μια ύπουλη επίθεση έκανε τον Orcus να παραπατήσει.. Λυγίζοντας από τους πόνους κοίταξε την Anael.... Εκείνη είχε ένα κενό βλέμμα.. τελείως ανέκφραστο.. Είχε ξεψυχήσει. Ο Orcus δάκρυσε.. " φύγε με τον Uriel Nirk!! ΓΡΗΓΟΡΑ!! ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΩ!! "
Έβαλε όλη του την δύναμη και στάθηκε στα πόδια του...Χτύπησε για ακόμα μια φορά τον Cerberus, αλλά τότε όλοι το κατάλαβαν.. η ενέργειά του είχε χαθεί..Τότε κοίταξε προς το πέρασμα και αντίκρισε για τελευταία φορά τον Uriel.. τον κοίταξε στα μάτια και χαμογέλασε.. εκείνος έκλεισε τα μάτια του... χαμογέλασε και επιτέθηκε στους δαίμονες χωρίς να διστάσει.. θυσιάζοντας τον εαυτό του για να σώσει τον γιο του..Οι δαίμονες μετά από λίγο τον έκαναν να λυγίσει και καθώς ο Orcus ξεψυχούσε είδε την Anael να του χαμογελά και να του λέει πως όλα τελείωσαν... όλα θα πανε καλα.. "Έλα κοντά μου",του αποκρίθηκε... τότε εκείνος δάκρυσε και έγειρε στο έδαφος.. ακουσε για τελευταία φορά τις φωνές της κόλασης.. και πεθανε...