The Vampire's lips

IKALAWANG KABANATA

"Uuwi ka pero bangkay na o pakakasalan mo ko"

Ano daw?! Para akong nabingi dahil dun sa narinig ko. Ano daw? Mabubuhay ako kapalit non ay ikakasal ako sa kanya. Huh? Anong akala nya sa akin. Kaladkaring babae?? For his information hindi ako basta-basta bumibigay sa kahit sino. Isa nga lang ang naging kasintahan ko kahit na halos isang barangay na ang nanligaw sa akin. Tapos, sya walang kahirap-hirap nya akong gustong ipakasal sa kanya!!?? Ano sya sinuswerte??

"Hoy! Hindi ako kaladkaring babae noh! Anong akala mo? Na porket gwapo at may katawan ka ay babagsak agad ako sa yo, no way!!" Sigaw ko sa kanya kahit na hirap na hirap na ako dahil nga nakahiga at nakatali ako di ba??

"Yan ang sinabi mo?? O siya sige maghanda ka na dahil uubusin ko ang dugo mo" para akong natauhan nang marinig ko kung ano yung sinabi nya.

"Teka- teka lang naman 3h!!! Asawa agad di ba pwedeng fiancè muna?? Exited ka ba??" Irita ngunit may takot kong sambit sa kanya. Nakita ko naman na nangunot ang noo nya. Naks!! Lagot baka nasaktan sya dun sa sinabi ko. OR hindi nya alam yung word na fiancé!!!! My G!!! Ang tanda na nya hindi nya parin alam yung word na yun?? As in??

"Wag kang tanga malamang alam ko yun" sabi nya at umirap pa sa akin. Alam naman pala nya yun!! Eh. Bakit hindi na lang nya sabihin na gusto nya akong maging fiance, hindi yung paulit-ulit sya sa mga kung ano-anong sinasabi nya.

"Okay, ayoko ng magulo final na ito. Ikakasal ka sa akin. Sa ayaw o sa gusto mo man" untag niya sa akin. Wala na nga talaga akong magagawa. Tumango na lang ako sa kanya.

"Payag ako kung gagawin mo akong bampira" seryoso kong usal sa kanya na ngayon ay guntang na guntang sa mga pinagsasabi ko. Ewan ko kung ano na ang mga pinagsasabi ko kaya wala na akpng paki kung anong mga pinagsasabi ko.

"Hindi ko yun gagawin. Pag aaralin na lang kita kapalit ng maliit kong pabor sa iyo"

"..."

"Payag ka ba na mag aral kung sa lugar o sa paaralan ka ng mga bampira mag aaral??" Nagulantang ako sa mga narinig kong salita. Magkahalong exitement at kaba ang nararamdaman ko ngayon. Exited ako dahil first time kong makapag aral sa paaralang pambampira. Takot at kaba naman ang nararamdaman ko dahil baka yung paaralan pa na yun ang maging huling hantungan ko.

Tumango ako sa kanya habang nakahiga. Maya-maya pa ay kinalagan na nya ako. Sabi nya sa akin na wag na wag ko daw sabihin sa kahit kanino na sya ang nagligtas sa akin. Dahil na rin matamis ang dugo ko at baka pagsamantalahan ako ng mga bampira.

"Salamat" maikling ngiti ang ibinigay ko sa kanya at yumuko bilang tanda ng paggalang ko sa kanya.

"You don't need to do that! Dahil hindi naman ako ang prinsepe. Isa pa ano nga palang pangalan mo??" Iba na ang tono nang pananalita nya ngayun. Kung kanina ay nakakatakot sya. Ngayun ay parang napaka friendly nya.

_--_

Dinala nya ako sa bahay nya. Ang sabi nya dito daw muna ako pansamantagal titira. Kailangan daw muna nyang linisin ang mga problema nya. Ano kayang problema yung mga sinasabi nya?? Sana naman hindi tun gaanong masama.

Bukas magsisimula ang klase ko, at kaklase ko sya. Hindi lang yun, katabi at kapares ko pa sya lahat ng subject. O di ba?? San ka pa??

Kasi nga ayaw nya akong mahiwalay sa kanya kaya ganun sya sakin. Ang haba ng hair ko noh??

Nagpapantasya pa ako sa bahay ni- hala!! Oo nga noh?? Hindi ko pa pala alam yung pangalan nung lalaking magiging asawa ko. Hihi. Feel na feel ko na talaga ngayon yung word na asawa.

Gwapo naman kasi siya eh, medyo mabait and yeah, medyo mabait lang sya. Kasi nga bampira pa rin sya kahit na ano pang sabihin ko. At walang vampira na hindi umiinom ng dugo. Tanggap ko naman na sya kasi alam kong ginagawa nya lang yun para manatili syang buhay. Kasi kung hindi sya iinom ng dugo edi hindi din siya mabubuhay. Eh di sana wala pa akong magiging a-asawa ngayon.

Hindi pa ako tapos mag-monologue ng magsalita yung bwisit na magiging asawa ko daw.

"Babae!!! Napag-isipan kong sa grimscope academy ka na lang mag-aral" sigaw nya sa akin. Kasi naman nandun pa sya sa second floor. Nakasilip kasi sya sa may bandang hagdan kaya rinig nya yung mga pinag-sasabi ko.

"Hoy!! Baklang bampira!!! Para sa kaalaman mong uranggutan ka. May pangalan ako, at tandaan mo hindi babae ang pangalan ko noh!! Ang ganda kaya ng pangalan ko. Ako lang naman ang nag iisa at walang ibang DJASHA" inis kong sagot sa uranggutan na yun na hanggang ngayon ay hindi parin umaalis ng hagdan.

Nakita ko namang kumunot ang mga noo nya. Kinabahan na rin alo dahil doon. Baka kasi galit na sya sa akin at ubusin nya yung dugo ko.

"MUKHA BA AKONG URANGGUTAN!!!!!" Rinig ko na nag-echo sa buong bahay yung sigaw nung bakla kaya napatakip ako ng tenga ko dahil na rin sa pag-sigaw nya. Bwist na ito!!! Naku, naku!!! Nanggigigil na talaga ako sayong bakla ka.

"May balak ka bang bingihin ako ah???" Sigaw ko rin na nag-echo ng mas malakas sa buong bahay namin. Nakita ko naman na gumuhit ang pagtataka sa kanyang mga mata.

"P-paano m-mo na-na-nagawa yun????" Nakita ko ang takot naman ang nasa kanya ngayon. Ang gulo ng mga facial expression nito ngayon. Bukod sa pagiging uranggutan nitong ungas na ito, baliw din ba siya???
Nakakagigil toh!!!!!

Anong paano ko nagawa yun!!! Nagawa nya ngang sumigaw tapos nang ako yung sumigaw nagtaka sya??? Bakit sya lang ba yung may kakayahang sumigaw??? Bampira lang ba yung may kayang gawin yun???

Sometimes you we're better if you know what is your capabilities kasi kahit sabihin nating bampira ka tao ako. Pareho lang tayong may kahinaan dahil pantay lang tayo. Di nga lang hamak na mas madaming hinaharap ang mga tao. Dahil minsan nakakatulong din ang pagiging bampira mo!!!

Leche toh!!! Dahil sa kanya ang dami ko ng sinasabi. Mamay may virus pala itong lalaking toh. Mahawa pa ako.

"Huwag kang mag alala aalagaan naman kita eh" Para akong nanigas sa kinatatayuan ko. All this time binabasa nya yung nasa utak ko. Hays!!! Huwag kang ganyan sakin.

Baka masanay ako.